ייִדישע שפּראַך און לעבן

די בר־מיצווה ווי דער סוד פֿון ייִדישער הצלחה

אַן אַקטיװיטעט/שפּיל פֿער ליאַמעס

װער דערלאָזט מענער אינעם װײַבלעכן װאַשצימער? טאַקע די גערער?

װאָסערע סיבות מאָטיװירן די װאָס לערנען זיך אָפּ דאָס מאַמע־לשון— מיט דעם טראָפּ אױף די װײניקע װאָס דערגרײכן פֿליסיקײט?

צי וועלן די ייִדן פּון אַדרת באַווײַזן צו בויען אַ שול (למעשׂה, די פֿערטע אָדער זעקסטע שול) נאָך צוואַנציק יאָר?

מענדי קאַהן פֿון יונג־ייִדיש האָט אַנגעשריבן אַ װערזיע פֿונעם אַלטן ליד „פֿיבער“ װאָס איז אַ סך בעסער פֿון דעם מקור, מיט הומאָר און ייִדישקייט. אָבער מען קען קױם פֿאַרשטײן די װערטער. אָט אַ טראַנסקריפּציע.

װעגן פּרוּװן פֿאַרפּלאָנטערן דעם אָפּשטאַם פֿון העברעיִש.

אַ שיטה פּראַקטיצירן פֿליסיקע רײד, מיט פֿאַרבינדונגען צו אַ פּאָר טעקסטן מיט גלאָסן אױף שװערע װערטער

כּללים פֿאַר שפּילן סקראַבל אין ייִדיש, מיט אַ פֿאַרבינדונג צו אַ באַװעבטער ייִדיש סקראַבל.

איך האָב אױסגעקליבן דזשײמס דזשױסעס „יוליס“ פֿאַר איבערזעצן פֿון אַרבל אױף אַ קןל איןייִדיש־װאָך תשפּ״ג, װײַל אילך האָב געזוכט דעם שװערסטן טעקסט. און איך האָב אױסגעקליבן ,קאַפּיטל ט״ו, „סירסײ“ װײַל מע זאָגט אַז עס האָט צו טאָן מיט ייִדישקײט. אָט מײַן איבערזעצונג. איך פֿאַרשטײ קױם די װערטער, און כ׳האָב דערגרײכט נאָר אַ פֿופֿציקסט פֿונעם קאַפּיטל („יוליס“ איז לאַנג). דערנאָך, אױב איר זעצט עפּעס איבער פֿון דעם אָ בוך, זײַט אַזױ גוט און זאָגט!