The Dream-Quest of Unknown Kadath, By H. P. Lovecraft

דאָס ייִדיש: צונױפֿגעפֿלאָכטן נאָך יעדן ענגלישן פּאַראַגראַף

• װעגן בעל־מחבר, ה.פֿ. לאַװקרעפֿטן
• אַנדערע מעשׂיות אין ייִדיש פֿון לאַװקרעפֿטן און זײַן חבֿרה
• לאַװקרעפֿטישער װערטער־אוצר: דאָ

––=-O-=–

¶ 1 Three times Randolph Carter dreamed of the marvellous city, and three times was he snatched away while still he paused on the high terrace above it. All golden and lovely it blazed in the sunset, with walls, temples, colonnades, and arched bridges of veined marble, silver-basined fountains of prismatic spray in broad squares and perfumed gardens, and wide streets marching between delicate trees and blossom-laden urns and ivory statues in gleaming rows; while on steep northward slopes climbed tiers of red roofs and old peaked gables harbouring little lanes of grassy cobbles. It was a fever of the gods; a fanfare of supernal trumpets and a clash of immortal cymbals. Mystery hung about it as clouds about a fabulous unvisited mountain; and as Carter stood breathless and expectant on that balustraded parapet there swept up to him the poignancy and suspense of almost-vanished memory, the pain of lost things, and the maddening need to place again what once had an awesome and momentous place.

דרײַ מאָל האָט זיך געחלומט ראַנדאָלף קאַרטערן די װוּנדערלעכע שטאָט, און דרײַ מאָל איז ער אַקװעקגעכאַפּט געװאָרן בשעת ער האָט זיך נאָך אָפּגעשטעלט אױף דער הױכער טעראַסע איבער איר. גאַנץ גאָלדן און ליבלעך האָט זי געשׂרפֿנט אין דער שקיעה, מיט װענט, בתּי־מקדשים, קאָלאָנאַדעס, און אױסגעבױגטע בריקן פֿון פֿאַראָדערטן מירמלשטײן, זילבערנער־באַסײן פֿאָנטאַנען פֿון פּריזמאַטיש שפּריצן אין ברחבֿותדיקע פּלעצער און פּאַרפֿומירטע גערטנער, און ברײטע גאַסן מאַרשירקנדיק צװישן צאַרטע בײמער און קװײט־באַלאָדענע אורנעס און העלפֿאַנדבײנערנע סטאַטועס אין גלאַנצנדיקע רײען, בשעת אױף שטאָציקע אוקאַסן אױף צפֿון האָבן זיך געדראַפּעט רײענשיכטן פֿון רױטע דעכער און אַלטע פֿאַרשפּיצטע דאַכשפּיצן אױסבאַהאַלטנדיק קלײנע שטעגלעך פֿון גראָזעװדיקע ברוקשטײנער. ס׳איז געװען אַ פֿיבער פֿון די געטער, אַ פֿאַנפֿאַר פֿון הימלישע טרומײטן און טראַסקען פֿון אומשטאַרביקע טאַצן. מיסטעריע איז אַרומגעהאָנגען אַרום איר װי כמאַרעס אַרום אַ פֿאַנטאַסטישן אומבאַזוכטן באַרג; און בעת קאַרטער איז געשטאַנען אָן אָטעם און פֿול מיט װאַרטונג אױף יענעם פֿאַרבאַלוסטראַדטן פּאַראַפּעט, האָט צו אים אױפֿגעשװעבט די רירנדיקײט און שפּאַנונג פֿון אַ כּמעט־פֿאַרשװוּנדענעם זכר, דער װײטיק פֿון פֿאַרלױרענע זאַכן, און די אױפֿרעגנדיקע נײטיקײט װידער צו געפֿינען אַן אָרט אינעם זיכּרון פֿאַר װאָס האָט אַ מאָל געהאַט אַ געװאַלדיקן און ברומו־⁠של־⁠עולמדיקן פֿאַרנעם.

¶ 2 He knew that for him its meaning must once have been supreme; though in what cycle or incarnation he had known it, or whether in dream or in waking, he could not tell. Vaguely it called up glimpses of a far, forgotten first youth, when wonder and pleasure lay in all the mystery of days, and dawn and dusk alike strode forth prophetick to the eager sound of lutes and song; unclosing faery gates toward further and surprising marvels. But each night as he stood on that high marble terrace with the curious urns and carven rail and looked off over that hushed sunset city of beauty and unearthly immanence, he felt the bondage of dream’s tyrannous gods; for in no wise could he leave that lofty spot, or descend the wide marmoreal flights flung endlessly down to where those streets of elder witchery lay outspread and beckoning .

ער האָט געװוּסט אַז פֿאַר אים איז איר באַטײַט אַ מאָל געװען אױף זיכער דער העכסטער; כאָטש אין װעלכן ציקל אָדער גילגול האָט ער זי געװוּסט, אָדער צי אין חלום צי װאַך, האָט ער נישט געקענט דערקענען. אומקלאָר האָט זי אױפֿגערופֿן אײַנבליקן פֿון אַ װײַטער פֿאַרגעסענער ערשטער יוגנט, װען פּלא און הנאה האָבן דעסט גלײַכן אַרױסגעשפּאַנט נבֿיאיש צום נײַגעריקן קלאַנג פֿון לוטעניעס און געזאַנג; פֿעע־טױערן װאָס זײ פֿאַרמאַכן זיך נישט צו װײַטערע און פֿאַרחידושנדיקע מופֿתים. אָבער יעדער נאַכט בעת ער איז געשטאַנען אױף יענער הױכער מירמלענער טעראַסע מיט די טשיקאַװע אורנעס און אױסגעשניצטער פּאַרענטשע, און אַװעקגעקוקט איבער יענער אײַנגעשטילטער שקיעה־שטאָט פֿון שײנקײט און אומערדישער אימאַנענץ, האָט ער געפֿילט דעם צװאַנג פֿון די טיראַנישע געטער פֿון חלום; װײַל בשום־אופֿן האָט ער נישט געקענט אַװעק פֿון יענעם דערהױבן אָרט, אָדער אַראָפּגײן די ברײטע מירמלענע טרעפּ אַנידערגעװאָרפֿן אָנסופֿיק אַראָפּ צו דעם אָרט װוּ יענע גאַסן פֿון עלטער זנאַכערײַ זײַנען געליגן אױסגעשפּרײט און װינקענדיק.

¶3 When for the third time he awaked with those flights still undescended and those hushed sunset streets still untraversed, he prayed long and earnestly to the hidden gods of dream that brood capricious above the clouds on unknown Kadath, in the cold waste where no man treads. But the gods made no answer and shewed no relenting, nor did they give any favouring sign when he prayed to them in dream, and invoked them sacrificially through the bearded priests Nasht and Kaman-Thah, whose cavern-temple with its pillar of flame lies not far from the gates of the waking world. It seemed, however, that his prayers must have been adversely heard, for after even the first of them he ceased wholly to behold the marvellous city; as if his three glimpses from afar had been mere accidents or oversights, and against some hidden plan or wish of the gods.

װען דאָס דריטע מאָל האָט ער זיך אױפֿגעװעקט מיט יענע גאָרנס נאָך נישט אַראָפּגעגאַנגען און יענע אײַנגעשטילטע שקיעה־גאַסן נאָך נישט אַדורכגעגאַנגען, האָט ער תּפֿילה געטאָן לאַנג און ערנצט די פֿאַרבאָרגענע געטער פֿון חלום װאָס דומען קאַפּריזנע איבער די כמאַרעס אױף אומבאַקאַנט קָדָת אינעם קאַלטן װיסטעניש װוּ קײן מענטש טרעט נישט. אָבער די געטער האָבן געשיקט נישט קײן ענטפֿער און געװיזן נישט קײן אָפּלאָז, און זײ האָבן געגעבן נישט קײן סימן אַז זײ זײַנען אים נושׂא־⁠פּנים געװען װען ער האָט זײ תּפֿילה געטאָן אין חלום, און זיך זײ געװאָנדן מיט קרבנות דורך די באַבערדלטע פּריסטערס נאַשט און קאַמאַן־תּאַהן, װעמענס הײל־טעמפּל מיט זײַן זײַל פֿלאַם ליגט נישט צו װײַט פֿון דער װאַכער װעלט. עס האָט זיך נישמער געדאַכט אַז מע האָט מסתּמא אומגינציק געהערט זײַנע תּפֿילות, װײַל אַפֿילו נאָך די ערשטע פֿון זײ האָט ער אין גאַנצן אױפֿגעהערט דערזען די װוּנדערלעכע שטאָט; עלעהײ די דרײַ אײַנבליקן פֿון דער װײַטנס זײַנען געװען סתּם טעותן אָדער אַ פֿאַרזען, און אַקעגן עפּעס אַ פֿערבאָרגטן פּלאַן אָדער װעלעניש פֿון די געטער.

¶ 4 At length, sick with longing for those glittering sunset streets and cryptical hill lanes among ancient tiled roofs, nor able sleeping or waking to drive them from his mind, Carter resolved to go with bold entreaty whither no man had gone before, and dare the icy deserts through the dark to where unknown Kadath, veiled in cloud and crowned with unimagined stars, holds secret and nocturnal the onyx castle of the Great Ones.

סוף־⁠כּל־⁠סוף, האָט קאַרטער, שלאַף מיט בענקעניש פֿאַר יענע גלימצערנדיקע שקיעה־גאַסן און קריפּטישע באַרג־שטעגן צװישן פֿאַרצײַטיקע באַקאַכלטע דעכער, און נישט ביכולת אין שלאָפֿן אָדער אין װאַכן זײ אַװעקצוטרײַבן פֿונעם שׂכל, אָנגענומען אַ החלטה צו גײן מיט דרײסטע תּחנונים װוּהין קײן מענטש איז פֿריִער נישט געגאַנגען, און זיך דערװעגן אין די אײַזיקע מדבריות דורכן פֿינצטערניש אינעם אָרט װוּ קָדָת דאָס אומבאַקאַנטע, פֿאַרשלײערט אין כמאַרעס און באַקרײנט מיט שטערן װאָס מע קען זיך נישט פֿאָרשטעלן, האַלט בסודיק און בײַנאַכטיק דעם אָניקסענעם שלאָס פֿון די ג ר ױ ס ע .

¶ 5 In light slumber he descended the seventy steps to the cavern of flame and talked of this design to the bearded priests Nasht and Kaman-Thah. And the priests shook their pshent-bearing heads and vowed it would be the death of his soul. They pointed out that the Great Ones had shewn already their wish, and that it is not agreeable to them to be harassed by insistent pleas. They reminded him, too, that not only had no man ever been to unknown Kadath, but no man had ever suspected in what part of space it may lie; whether it be in the dreamlands around our world, or in those surrounding some unguessed companion of Fomalhaut or Aldebaran. If in our dreamland, it might conceivably be reached; but only three fully human souls since time began had ever crossed and recrossed the black impious gulfs to other dreamlands, and of that three two had come back quite mad. There were, in such voyages, incalculable local dangers; as well as that shocking final peril which gibbers unmentionably outside the ordered universe, where no dreams reach; that last amorphous blight of nethermost confusion which blasphemes and bubbles at the centre of all infinity—the boundless daemon-sultan Azathoth, whose name no lips dare speak aloud, and who gnaws hungrily in inconceivable, unlighted chambers beyond time amidst the muffled maddening beating of vile drums and the thin, monotonous whine of accursed flutes to which detestable pounding and piping dance slowly, awkwardly, and absurdly the gigantic ultimate gods, the blind, voiceless, tenebrous, mindless Other Gods whose soul and messenger is the crawling chaos Nyarlathotep.

אין לײַכטן דרעמל איז ער אַראָפּגעגאַנגען די זיבעציק טרעפּלעך צו דער הײל פֿון פֿלאַם און האָט געשמועסט מכּוחַ דעם דאָזיקן פּלאַן מיט די באַבערדלטע פּריסטערס נאַשט און קאַמאַן־תּאַהן. און די פּריסטערס האָבן געשאָקלט די פּסכענט־טראָגנדיקע קעפּ און אַ נדר געטאָן אַז ס׳װאָלט זײַן דער טױט פֿון דער נשמה זײַנער. זײ האָבן אים איבערגעגעבן אַז די ג ר ױ ס ע האָבן שױן באַװיזן זײער רצון, און אַז ס׳איז נישט זײ ניחא באַלעסטיקן װערן מיט צושטײיִקע תּחנונים. זײ האָבן אים אױך דערמאָנט אַז נישט נאָר איז נישט קײן מענטש געװען אין קָדָת דעם אומבאַקאַנטן, נאָר אױך האָט נישט קײן מענשט אַ מאָל חושד געװען אין װעלכן טײל פֿון חלל קען עס ליגן; צי עס איז אין די חלום־לענדער אַרום אונדזער װעלט, צי אין יענע אַרומרינגלענדיק אַ באַגלײטער אַן אומגעטראָפֿנעם פֿון פֿאָמאַלהאַוט אָדער אַלדעבאַראַן. אױב אין אונדזער חלום־לאַנד, קען מען מעגלעך עס דערגרײכן; אָבער נאָר דרײַ פֿאַר פֿול מענטשלעכע נשמות זינט צײַט האָט זיך אָנגעהױבן זײַנען אַמאָל אַריבער און צוריק די שװאַרצע גאָטלאָזיקע אָפּגרונטן קײן אַנדערע חלום־לענדער, און פֿון יענע דרײַ זײַנען צװײ צוריקגעקומען גאַנץ משוגע. זײַנען געװען, אין אַזעלכע נסיעות, אָרטיקע סכּנות אָן אַ שיעור; דערצו נאָך יענע שאָקירנדיקע סוף־סכּנה װאָס זי בעבעט נישט־געדאַכטערהײט מחוץ דעם כּסדרדיקן װעלטאַל, װוּהין דערגרײכן נישט קײן חלומות; יענער לעצטער אַמאָרפֿישער פֿאַרפֿאַלב פֿון דער סאַמע נידריקסטער בהלה װאָס זי לעסטערט און בולבלט בײַם צענטער פֿונעם גאַנצן אין־סוף—דער אָנגבֿוליקער דעמאָן־סולטאַן עזתות, װאָס דעם נאָמען זײַנעם דערװעגן זיך נישט קײן לעפֿצן רעדן בקול־רם, און װאָס ער גריזשעט הונגעריק אין אומבאַנעמלעכע, אומבאַלױכטענע קאַמערן הינטער צײַט אין מיטן דעם צוגעדושעטן אױפֿרעגנדיקן קל אַפּן פֿון ניבֿזהדיקע פּױקן און די דינע, מאָנאָטאָנישן פּכיק פֿון פֿאַרשאָלטענע פֿלײטן אױף װעלכן פּאַסקודנע קלאַפּן און פֿײַפֿן טאַנצן פּאַמעלעך, אומגעלומפּערט, און אַבזורדיש די אומגעהײַערע לעצטגילטיקע געטער, די בלינדע, שטימלאָזע, חושכדיקע און שׂכללאָזע אַ נ ד ע ר ע   ג ע ט ע ר װאָס זײער נשמה און שטאַפֿעט איז דער קריכנדיקער כאַאָס ניאַרלאַתאָטעפּ.

¶ 6 Of these things was Carter warned by the priests Nasht and Kaman-Thah in the cavern of flame, but still he resolved to find the gods on unknown Kadath in the cold waste, wherever that might be, and to win from them the sight and remembrance and shelter of the marvellous sunset city. He knew that his journey would be strange and long, and that the Great Ones would be against it; but being old in the land of dream he counted on many useful memories and devices to aid him. So asking a farewell blessing of the priests and thinking shrewdly on his course, he boldly descended the seven hundred steps to the Gate of Deeper Slumber and set out through the enchanted wood.

פֿון די דאָזיקע זאַכן איז קאַרטער געװאָרנט געװאָרן פֿון די פּריסטערס נאַשט און קאַמאַן־תּאַהן אין דער הײל פֿון פֿלאַם, אָבער נאָך האָט ער אָנגענומען אַ החלטה צו געפֿינען די געטער אױף אומבאַקאַנט קָדָת אינעם קאַלטן װיסטעניש, װוּ דאָס זאָל נישט זײַן, און צו געװינען פֿון זײ דאָס בילד און זכר און מיקלט פֿון דער װוּנדערלעכער שקיעה־שטאָט. ער האָט געװוּסט אַז זײַן נסיעה װאָלט זײַן אױסטערליש און לאַנג, און אַז די ג ר ױ ס ע װאָלטן זײַן אַקעגן איר; אָבער זײַענדיק אַלט אינעם לאַנד פֿון חלומות האָט ער זיך פֿאַרלאָזט אױף אַ סך ניצלעכע זיכרונות און תּחבולות זיך צו העלפֿן. דערנאָך, בעטנדיק אַ געזעגנונג־ברכה פֿון די פּריסטערס און פּיקחיש איבערקלערנדיק װעגן זײַן װעג, איז ער אַראָפּגעגאַנגען אַ דרײסטער די זיבן הונדערט טרעפּ צום ט ױ ע ר    פֿ ו ן   ט י פֿ ע ר ן   ד ר ע מ ל , און זיך געלאָזט אין װעג אַרײַן דורכן פֿאַרכּישופֿטן װאַלד.

¶7 In the tunnels of that twisted wood, whose low prodigious oaks twine groping boughs and shine dim with the phosphorescence of strange fungi, dwell the furtive and secretive zoogs; who know many obscure secrets of the dream-world and a few of the waking world, since the wood at two places touches the lands of men, though it would be disastrous to say where. Certain unexplained rumours, events, and vanishments occur among men where the zoogs have access, and it is well that they cannot travel far outside the world of dream. But over the nearer parts of the dream-world they pass freely, flitting small and brown and unseen and bearing back piquant tales to beguile the hours around their hearths in the forest they love. Most of them live in burrows, but some inhabit the trunks of the great trees; and although they live mostly on fungi it is muttered that they have also a slight taste for meat, either physical or spiritual, for certainly many dreamers have entered that wood who have not come out. Carter, however, had no fear; for he was an old dreamer and had learnt their fluttering language and made many a treaty with them; having found through their help the splendid city of Celephaïs in Ooth-Nargai beyond the Tanarian Hills, where reigns half the year the great King Kuranes, a man he had known by another name in life. Kuranes was the one soul who had been to the star-gulfs and returned free from madness.

אין די טונעלן פֿון יענעם אַרײַנגעפֿלאָכטן װאַלד, װאָס זײַנע נידעריקע ריזיקע דעמבן װיקלען זיך אַרום מאַצענדיקע צװײַגן און גלאַנצן פֿינצטערהײט מיט דער פֿאָספֿאָרעסצענץ פֿון אױסטערלישע שװעמל־געװיקסן, װױנען די זוגן די גנבֿישע און סודותדיקע; װאָס װײסן אַ סך פֿאַרנעפּלטע סודות פֿון דער חלום־װעלט און אַ פּאָר פֿון דער װאַכער װעלט, װײַל דער װאַלד אין צװײ ערטער רירט זיך אָן די מענטשנלענדער, כאָטש סע װאָלט זײַן אַן אומגליק זאָגן װוּ. געװיסע אומדערקלערטע שמועות, געשעענישן, און פֿאַרשװינדונגען טרעפֿן זיך צװישן מענטשן װוּ די זוגן האָבן אַ צוטריט, און סא׳יז גוט אַז זײ קענען נישט אַרומפֿאָרן װײַט אױסן לאַנד פֿון חלומות. אָבער איבער די נעענטערע טײלן פֿון דער חלום־װעלט גײען זײ פֿרײַ פֿאַרבײַ, אומפֿלאַטערנדיק אַהין און אַהער קלײן און ברױן און אומגעזען, און צוריקטראָננדיק מעשׂיות צו פֿאַרכּישופֿן די שעהען אַרום זײערע הײמפֿײַערן אינעם װאַלד װאָס זײ האָבן אים ליב. ס׳רובֿ פֿון זײ װױנען אין נאָרעס, אָבער אַ פּאָר באַװױנען די שטאַמען פֿון די גרױסע בײמער; און כאָטש זײ נערן זיך ס׳רובֿ אױף שװעמל־געװיקסן מורמלט מען אַז זײ האָבן אױך אַ גוסטל פֿאַר פֿלײַש, צי גשמיותדיק צי רוחניותדיק, װײַל אױף זיכער זײַנען אַ סך בעלי־חלומות אַרײַנגעקומען אין יענעם װאַלד אַרײַן און זײַנען נישט אַרױס. קאַרטער האָט פֿון דעסט װעגן געהאַט נישט קײן מורא, װײַל ער איז געװען אַן אַלטער בעל־חלומות און האָט זיך געלערנט זײער פֿלאַטערנדיקע שפּראַך און געמאַכט אַ סך אָפּמאַכן מיט זײ; נאָך דעם אַז ער האָט געפֿונען דורך זײער הילף די גלאַנצנדיקע שטאָט קעלעפֿאַיִס אין אות־נאַרגײַ הינטער די טאַנאַרישע בערג, װוּ קיניגט דאָס האַלבע יאָר דער גרױסער קיניג קוראַנעס, אַ מענטש װעמען ער האָט געקענט דורך אַן אַנדער נאָמען אינעם לעבן. קוראַנעס איז געװען די אײנציקע נשמה װאָס איז געװען אין די שטערן־אָפּגרונטן אַרײַן און צוריקגעקומען רײן פֿון שיגעון.

¶8 Threading now the low phosphorescent aisles between those gigantic trunks, Carter made fluttering sounds in the manner of the zoogs, and listened now and then for responses. He remembered one particular village of the creatures near the centre of the wood, where a circle of great mossy stones in what was once a clearing tells of older and more terrible dwellers long forgotten, and toward this spot he hastened. He traced his way by the grotesque fungi, which always seem better nourished as one approaches the dread circle where elder beings danced and sacrificed. Finally the greater light of those thicker fungi revealed a sinister green and grey vastness pushing up through the roof of the forest and out of sight. This was the nearest of the great ring of stones, and Carter knew he was close to the zoog village. Renewing his fluttering sound, he waited patiently; and was at length rewarded by an impression of many eyes watching him. It was the zoogs, for one sees their weird eyes long before one can discern their small, slippery brown outlines.

זיך אַדורכשלענגלנדיק איצט דורך די נידעריקע פֿאָספֿאָרעסצנטע דורכגאַנגען צװישן יענע ריזיקע שטאַמען, האָט קאַרטער געמאַכט פֿלאַטערנדיקע קלאַנגען אינעם שטײגער פֿון די זוגן, און זיך אַלע װײַלע צוגעהערט אױף אָפּרופֿן. ער האָט געדענקט אַ דאָרף אײנס פֿון די באַשעפֿענישן נאָענט צום צענטער פֿון װאַלד, װוּ אַ קרײַז גרױסע מאָכיקע שטײנער אין װאָס איז אַ מאָל געװען אַ פּאָליאַנע דערצײלט פֿון עלטערע און נאָך שרעקלעכערע אַײַנװױנערס שױן לאַנג פֿאַרגעסן, און צו דעם אָ פּלאַץ האָט ער זיך צוגעאײַלט. ר׳האָט נאָכגעשפּירט זײַן װעג מיטן גראָטעסקן שװעמל־געװיקסן, װאָס האָבן שטענדיק אױסגעזען װאָס בעסער גענערט אַלץ מער דערנעענטערט מען זיך צום מאוימדיקן קרײַז װוּ עלטערע ישן האָבן געטאַנצט און מקריבֿ געװען. סוף־כּל־סוף האָט דאָס גרעסערע ליכט פֿון יענע געדיכטערע שװעמל־געװיקסן אױפֿגעדעקט אַ בײזע גרינע און גראָע ריזיקײט אַרױפֿשטױסנדיק דורכן דאַך מחוצן אױגנגרײך. ס׳איז געװען דער נאָענטסטער פֿונעם גרױסן רינג שטײנער, און קאַרטער האָט געװוּסט אַז ער איז געװען נאָענט צון זוג־דאָרף. באַנײַעט זײַן פֿלאַטערנדיקן קלאַנג, האָט ער געדולדיק געװאַרט; און איז מיט דער צײַט באַלױנט געװאָרן מיט אַן אײַנדרוק פֿון אַ סך אױגן אים באַקוקנדיק. ס׳איז געװען די זוגן, װײַל מען זעט זײערע אױסטערלישע אױגן לאַנג אײדער מען קען דערזען זײערע קלײנע, פֿיפֿיקע ברױנע קאָנטורן.

¶9 Out they swarmed, from hidden burrow and honeycombed tree, till the whole dim-litten region was alive with them. Some of the wilder ones brushed Carter unpleasantly, and one even nipped loathsomely at his ear; but these lawless spirits were soon restrained by their elders. The Council of Sages, recognising the visitor, offered a gourd of fermented sap from a haunted tree unlike the others, which had grown from a seed dropt down by someone on the moon; and as Carter drank it ceremoniously a very strange colloquy began. The zoogs did not, unfortunately, know where the peak of Kadath lies, nor could they even say whether the cold waste is in our dream-world or in another. Rumours of the Great Ones came equally from all points; and one might only say that they were likelier to be seen on high mountain peaks than in valleys, since on such peaks they dance reminiscently when the moon is above and the clouds beneath.

אַרױס האָבן זײ זיך געװידמעט, פֿון פֿאַרטײַעטער נאָרע און באַסטעלניקטן בױם, ביז דער גאַנצער פֿינצטער־באַלױכטן געגענט האָט מיט זײ געשװיבלט און געגריבלט. עטלעכע פֿון די װילדערע האָבן זיך אומאײַנגענעם פֿאַרטש עפּעט אין קאַרטערן, און אײנער האָט אים אַפֿילו אַ קניפּ האַדקע געטאָן אינעם אױער; אָבער עס האָבן די אָ הפֿקדריקע נשמות אײַנגעצאַמט זײערע עלטערע. דער חכמים־ראָט, דערקענענדיק דעם גאַסט, האָט אָנגעשלאָגט אַ קערביס געיױרטן סאָק פֿון אַ פֿאַרנומענעם בױם נישט װי די אַנדערע, װאָס איז אױסגעװאַקסן פֿון אַ זױמען אָפּגעלאָזט פֿון עמעצן אױף דער לבֿנה; און בעת קאַרטער האָט אים געטרונקען מיט צערעמאָניע האָט אַ גאָר אױסטערלישער דורכשמועס זיך אָנגעהױבן. די זוגן האָבן נישט, צום באַדױערן, געװוּסט װוּ ליגט דער שפּיץ קָדָת, און זײ האָבן נישט געקענט אַפֿילו זאָגן צי דאָס קאַלטע װיסטעניש איז אין אונדזער חלום־װעלט צי אין אַן אַנדער. שמועות װעגן די ג ר ױ ס ע זײַנען געקומען גלײַך אױף גלײַך פֿון אַלע פּונקטן; און מ׳קען נאָר זאָגן אַז מסתּמא װאָלט מען זײ זען אױף הױכע באַרגשפּיצן אײדער אין טעלער, װײַל אױף אַזעלכע שפּיצן טאַנצן זײ דערמאָנעװדיק װען די לבֿנה איז אױבנדיק און די װאָלקנס דערונטער.

¶10 Then one very ancient zoog recalled a thing unheard-of by the others; and said that in Ulthar, beyond the river Skai, there still lingered the last copy of those inconceivably old Pnakotic Manuscripts made by waking men in forgotten boreal kingdoms and borne into the land of dreams when the hairy cannibal Gnophkehs overcame many-templed Olathoë and slew all the heroes of the land of Lomar. Those manuscripts, he said, told much of the gods; and besides, in Ulthar there were men who had seen the signs of the gods, and even one old priest who had scaled a great mountain to behold them dancing by moonlight. He had failed, though his companion had succeeded and perished namelessly.

איז אײנער אַ זײער באַיאָרטער זוג האָט דערמאָנט אַ זאַך װאָס די אַנדערע האָבן נישט דערהערט פֿון איר, און האָט געזאָגט אַז אין אולתּאַר, הינטערן טײַך סקײַ, איז נאָך פֿאַרבליבן דער לעצטער עקזעמפּלאַר פֿון יענע אומבאַנעמלעכע אַלטע פּנאַקאָטער כּתבֿ־ידן געמאַכט פֿון װאַכע מענטשן אין פֿאַרגעסענע צפֿונדיקע מלכותן און געטראָגן אינעם לאַנד פֿון חלומות װען די האָריקע קאַניבאַלע גנאָפֿקעס זײַנען איבערגעקומען אָלאַתאָע, די פֿון פֿיל בתּי־מקדשים, און געטײט די אַלע גיבורים פֿונעם לאַנד לאָמאַר. יענע כּתבֿ־ידן, האָט ער געזאָגט, האָבן דערצײלט אַ סך צוליב די געטער; און אַחוץ דעם, זײַנען געװען אין אולתּאַר מענטשן װאָס האָבן געזען די סימנים פֿון די געטער, און אַפֿילו אַן אַלטער פּריסטער אײנער װאָס האָט אַרױפֿגעקלעטערט אַ גרױסן באַרג כּדי זײ צו דערזען טאַנצנדיק אין דער לבֿנה־שײַן. ער איז דורכגעפֿאַלן, כאָטש דײַן באַגלײטער איז מצליח געװען און איז נאָמענלאָז אומגעקומען.

¶11 So Randolph Carter thanked the zoogs, who fluttered amicably and gave him another gourd of moon-tree wine to take with him, and set out through the phosphorescent wood for the other side, where the rushing Skai flows down from the slopes of Lerion, and Hatheg and Nir and Ulthar dot the plain. Behind him, furtive and unseen, crept several of the curious zoogs; for they wished to learn what might befall him, and bear back the legend to their people. The vast oaks grew thicker as he pushed on beyond the village, and he looked sharply for a certain spot where they would thin somewhat, standing quite dead or dying among the unnaturally dense fungi and the rotting mould and mushy logs of their fallen brothers. There he would turn sharply aside, for at that spot a mighty slab of stone rests on the forest floor; and those who have dared approach it say that it bears an iron ring three feet wide. Remembering the archaic circle of great mossy rocks, and what it was possibly set up for, the zoogs do not pause near that expansive slab with its huge ring; for they realise that all which is forgotten need not necessarily be dead, and they would not like to see the slab rise slowly and deliberately.

איז ראַנדאָלף קאַרטער האָט געדאַנקט די זוגן, װאָס האָבן בשלום געפֿלאַטערט און אים געגעבן נאָך אַ קערביס װײַן מיטצונעמען מיט אים, און זיך געלאָזט אין װעג אַרײַן דורכן פֿאָספֿאָרעסצענטן װאַלד אױף דער אַנדערער זײַט, װוּ פֿליסט דער זיך אײַלנדיקער סקײַ אַראָפּ פֿון די אוקאַסן פֿון לעריאָן, און האַתעג און ניר און אולתּאַר באַפּינטלען דעם פּלײן. הינטער אים, גנבֿיש און אומגעזען, זײַנען געקראָכן אַ פּאָר פֿון די נײַגעריקערע זוגן, װײַל זײ האָבן חשק געהאַט זיך צו דערװיסן װאָס זאָל פּאַסירן מיט אים, און צוריקצוטראָגן די לעגענדע צוריק צו זאָזײער פֿאָלק. די אומגעהײערע דעמבן האָבן זיך געדיכטערט בעת ער האָט זיך אונטערגעשטופּט װײַטער פֿונעם דאָרף, און ער האָט שאַרף אַרומגעקוקט פֿאַר אַ געװיסן פּלאַץ װוּ זײ װאָלטן עפּעס שיטערער װערן, שטײענדיק גאָר טױט אָדער גוססדיק אין מיטן די אומנאַטורלעך געדיכטע שװעמל־געװיקסן און דעם פֿױלנדיקן שימל און מאַזשעװאַטע קלעצער פֿון זײער געפֿאַלענע ברידער. דאָרטן װאָלט ער זיך דרײען אָן אַ זײַט, מחמת דעם אַז בײַ יענעם אָרט ליגט אַ מאַכטיקע טאַפֿליע שטײן אױף דער װאַלדדיל; און יענע װאָס האָבן זיך דערװעגט צוגײן צו איר זאָגן אַז זי טראָגט אַן אײַזערנעם רינג דרײַ פֿיס די ברײט. זיך דערמאָנט אינעם אַרכאַיִשן קרײַז פֿון גרױסע מאָכיקע שטײנער, און לטובֿת װאָס ער איז אפֿשר אױפֿגעשטעלט געװאָרן, שטעלן די זוגן זיך נישט אָפּ לעבן יענער ברײטער טאַפֿליע מיט איר ריזיקן רינג, װײַל זײ כאַפּן זיך אַז אַלץ װאָס איז פֿאַרגעסן מוז לאַװ־דװקא טױט זײַן, און זײ װאָלטן נישט װעלן זען די טאַפֿליע זיך אױפֿהײבן פּאַװאָליע און באַזאַכט.

¶12 Carter detoured at the proper place, and heard behind him the frightened fluttering of some of the more timid zoogs. He had known they would follow him, so he was not disturbed; for one grows accustomed to the anomalies of these prying creatures. It was twilight when he came to the edge of the wood, and the strengthening glow told him it was the twilight of morning. Over fertile plains rolling down to the Skai he saw the smoke of cottage chimneys, and on every hand were the hedges and ploughed fields and thatched roofs of a peaceful land. Once he stopped at a farmhouse well for a cup of water, and all the dogs barked affrightedly at the inconspicuous zoogs that crept through the grass behind. At another house, where people were stirring, he asked questions about the gods, and whether they danced often upon Lerion; but the farmer and his wife would only make the Elder Sign and tell him the way to Nir and Ulthar.

קאַרטער האָט אָנגעלײגט װעג אױפֿן געהעריקן אָרט, און האָט געהערט הינטער אים דאָס דערשראָקענע פֿלאַטערן פֿון אַ פּאָר פֿון די מוראװדיקערע זוגן. ער האָט געװוּסט אַז זײ װאָלטן אים נאָכגײן, און דעריבער איז ער נישט צערודערט געװאָרן; װאָרן מ׳װערט צוגעװױנט צו די אומנאָרמאַלקײטן פֿון די דאָזיקע אַרײַנשמעקנדיקע באַשעפֿענישן. ס׳איז געװאָרן שױן בין־⁠השמשות װען ר׳איז געקומען אינעם ראַנד װאַלד, און דער זיך פֿאַרשטאַרקערנדיקער גלי האָט אים געזאָגט אַז ס׳איז געװען דאָס בין־השמשות פֿון פֿרימאָרגן. איבער פֿרוכפּערדיקע פּלײנען זיך קאַטשענדיק ביזן סקײַ האָט ער געזען דעם רױך פֿון כאַטע־קױמנס, און אױף יעדער זײַט זײַנען געװען די קוסטצױמען און געאַקערטע פֿעלדער און שטרױ־באַדעקטע דעכער פֿון אַ פֿרידלעך לאַנד. אײן מאָל איז ער פֿאַרפֿאָרן בײַ אַ כוטער־ברונעם פֿאַר אַ טעפּל װאַסער, און די אַלע הינט האָבן געבילט אױף דער אומדעזעעװדיקע זוגן װאָס זײַנען געקראָכן אינעם גראָז הינטער אים. בײַ נאָך אַ הױז, װוּ מענטשן האָבן זיך נאָר װאָס גערירט פֿון שלאָף, האָט ער געשטעלט פֿראַגעס צוליב די געטער, און צי זײ האָבן אָפֿט מאָל געטאַנצט אױף לעריאָן; אָבער דער פּױער און זײַן װײַב װאָלטן נאָר מאַכן דעם ע ל ט ע ר ן   ס י מ ן און אים זאָגן דעם װעג קײן ניר און אולתּאַר.

¶13 At noon he walked through the one broad high street of Nir, which he had once visited and which marked his farthest former travels in this direction; and soon afterward he came to the great stone bridge across the Skai, into whose central pier the masons had sealed a living human sacrifice when they built it thirteen-hundred years before. Once on the other side, the frequent presence of cats (who all arched their backs at the trailing zoogs) revealed the near neighbourhood of Ulthar; for in Ulthar, according to an ancient and significant law, no man may kill a cat. Very pleasant were the suburbs of Ulthar, with their little green cottages and neatly fenced farms; and still pleasanter was the quaint town itself, with its old peaked roofs and overhanging upper stories and numberless chimney-pots; and narrow hill streets where one can see old cobbles whenever the graceful cats afford space enough. Carter, the cats being somewhat dispersed by the half-seen zoogs, picked his way directly to the modest Temple of the Elder Ones where the priests and old records were said to be; and once within that venerable circular tower of ivied stone—which crowns Ulthar’s highest hill—he sought out the patriarch Atal, who had been up the forbidden peak Hatheg-Kla in the stony desert and had come down again alive.

מיטטאָג האָט ער שפּאַנירט דורך דער אײנציקער ברײטער הױכגאַס פֿון ניר, װאָס ער האָט אַ מאָל באַזוכט און װאָס האָט באַצײכנט זײַנע װײַטסטע פֿריִערדיקע נסיעות אין דער אָ ריכטונג; און באַלד נאָך דעם איז ער געקומען צו דער גרױסער שטײנערער בריק איבערן סקײַ, װאָס אין איר צענטראַלן פּירס האָבן די מױערערס אָפּגעשלאָסן אַ לעבעדיקן מענטשלעכן קורבן װען זײ האָבן זי געבױט מיט דרײַצן־הונדערט יאָר צוריק. װי נאָר אױף דער אַנדערער זײַט, האָט די אָפֿטלעכע פֿאַראַנענקײט פֿון קעץ (װאָס האָבן אַלע אױסגעבױגן דעם רוקן אױף די נאָכשפּירנדיקע זוגן) אַנטפּלעקט דאָס נאָעטנע שכנות פֿון אולתּאַר; װאָרן אין אולתּאַר, לױט אַ פֿאַרצײַטיק און ממשותדיק געזעץ, טאָר נישט קײן מענטש דערהרגענען אַ קאַץ. גאָר אײַנגענעם זײַנען געװען די פֿאָרשטעט פֿון אולתּאַר, מיט זײערע גרינע כאַטעלעס און נעט אָפּגעצאַמטע פֿאַרמען, און נאָך אײַנגענעמער איז געװען דאָס אַלט־⁠פֿעטערישע שטעטל גופֿא, מיט אירע אַלטע שפּיציקע דעכער און איבערהענגענדיקע אױבן־גאָרנס און אָנצאָליקע קױמן־דעקלעך און שמאָלע בערגלגאַסן װוּ מ׳קען זען אַלטע ברוקשטײנער װוּ נאָר די חנעװדיקע קעץ צולאָזן גענוג אָרט. די קעץ אַ ביסל צעטריבן דורך די האַלב־געזעענע זוגן, האָט קאַרטער זיך געהיט בײַם אַדורכגײן גלײַך צום עניװתדיקן בית־מיקדש פֿון די ע ל ט ע ר ע װוּ מ׳האָט געזאָגט אַז זײַנען פֿאַראַן די פּריסטערס און אַלטע פֿאַרצײכענישן; און װי נאָר ר׳איז געװען אין יענעם געאַכפּערטן שטײנערנעם קרײַזטורעם פֿאַרװאַקסן מיט פּליושטש — װאָס באַקרױנט דעם העכסטן בערג פֿון אולתּאַר — האָט ער אױסגעזוכט דעם אַלטן פּאַטריאַרך אַטאַלן, װאָס ער איז געװען אַרױפֿן פֿאַרװערטן שפּיץ האַתעג־קלאַ אין דער שטײנערנער מידבר און אַראָפּ צוריק בשלום.

¶14 Atal, seated on an ivory dais in a festooned shrine at the top of the temple, was fully three centuries old; but still very keen of mind and memory. From him Carter learned many things about the gods, but mainly that they are indeed only earth’s gods, ruling feebly our own dreamland and having no power or habitation elsewhere. They might, Atal said, heed a man’s prayer if in good humour; but one must not think of climbing to their onyx stronghold atop Kadath in the cold waste. It was lucky that no man knew where Kadath towers, for the fruits of ascending it would be very grave. Atal’s companion Barzai the Wise had been drawn screaming into the sky for climbing merely the known peak of Hatheg-Kla. With unknown Kadath, if ever found, matters would be much worse; for although earth’s gods may sometimes be surpassed by a wise mortal, they are protected by the Other Gods from Outside, whom it is better not to discuss. At least twice in the world’s history the Other Gods set their seal upon earth’s primal granite; once in antediluvian times, as guessed from a drawing in those parts of the Pnakotic Manuscripts too ancient to be read, and once on Hatheg-Kla when Barzai the Wise tried to see earth’s gods dancing by moonlight. So, Atal said, it would be much better to let all gods alone except in tactful prayers.

אַטאל, באַזעצט אױף אַ העלפֿאַנבײנערנער טריבונע אין אַ היכלע באַהאָנגען מיט גירלאַנדעס פֿון אױבן אינעם בית־מיקדש, איז געװען פֿאַר פֿול דרײַ יאַרהונדערט אַלט; נאָר נאָך זײער חריפֿותדיק אין שׂכל און זיכּרון. פֿון אים האָט קאַרטער זיך דערװוּסט אַ סך זאַכן בנוגע די געטער, אָבער דער עיקרשט אַז זײ זײַנען טאַקע נאָר די געטער פֿון דער ערד, געװאַלטיקנדיק שװאַכינק אונדזער אײגן חלום־לאַנד און האָבנדיק נישט קײן שליטה אָדער װױנונג אַנדערש װוּ. זײ קענען, האָט אַטאַל געזאָגט, רעכענען זיך מיט אַ מענטשנס תּפֿילה טאָמער אין גוטער שטימונג; אָבער מע טאָר נישט קלערן דאָס אַרױפֿקלעטערן אױף זײער אָניקסענער פֿעסטונג אױף קָדָת אינעם קאַלטן װיסטעניש. געװען אַ מזל אַז נישט קײן מענטש װײסט װוּ קָדָת טורעמט זיך, װײַל די פּרות פֿון אַרױפֿגײן אױף אים װאָלטן זײַן גאָר שװער. אַטאַלס חבֿר ברזַי דער חכם איז אַרױפֿגעצױגן געװאָרן אינעם הימל מחמת זײַן אַרױפֿקלעטערן בלױז אױפֿן באַקאַנטן שפּיץ האַתעג־קלאַ. על־אחת־כּמה־וכּמה װאָלאן די ענינים זײַן אַ סך ערגער מיט אומבאַקאַנט קָדָת, אױב בכלל געפֿונען; װײַל כאָטש די געטער פֿון דער ערד קענען אַ מאָל אַריבערגעשטיגן װערן דורך אַ קלוגן בשׂר־⁠ודם, זײַנען זײ באַשירעמעט דורך די אַ נ ד ר ע  ג ע ט ע ר פֿון א ױ ס נ װ ײ נ י ק , װאָס ס׳איז בעסער פֿון זײ נישט צו רעדן. װינציקסטנס צװײ מאָל אין דער היסטאָריע פֿון דער װעלט האָבן די אַ נ ד ר ע  ג ע ט ע ר אַװעקגעשטעלט זײער חותם אױפֿן קדמונישן גראַניט פֿון דער ערד; אײן מאָל אין פֿאַרמבולדיקע צײַטן, װי מע האָט געטראָפֿן פֿון אַ צײכענונג אין יענע טײל ן פֿון די פּנאַקאָטישע כּתבֿ־ידן צו פֿאַרצײַטיק צו לײענען, או ן אײן מאָל אױף האַתעג־קלאַ װען ברזַי דער חכם האָט געפּרוּװט זען די געטער פֿון דער ערד טאַנצנדיק אין דער לבֿנה־שײַן. דערנאָכדעם, האָט אַטאַל געזאָגט, װאָלט זײַן אַ סך בעסער לאָזן אַלע געטער צו רו אַ חוץ אין טאַקטישע תּפֿילות.

¶15 Carter, though disappointed by Atal’s discouraging advice and by the meagre help to be found in the Pnakotic Manuscripts and the Seven Cryptical Books of Hsan, did not wholly despair. First he questioned the old priest about that marvellous sunset city seen from the railed terrace, thinking that perhaps he might find it without the gods’ aid; but Atal could tell him nothing. Probably, Atal said, the place belonged to his especial dream-world and not to the general land of vision that many know; and conceivably it might be on another planet. In that case earth’s gods could not guide him if they would. But this was not likely, since the stopping of the dreams shewed pretty clearly that it was something the Great Ones wished to hide from him.

קאַרטער, הגם ער איז אַנטױשט געװאָרן מיט אַטאַלס אָפּמוטיקנדיקער עצה און מיט דער קנאַפּער הילף פֿון די פּנאַקאָטישע כּתּבֿ־ידן און די זיבן קריפּטישע ביכער פֿון הסאַן, האָט זיך נישט אין גאַנצן מיאש געװען. ראשית־⁠כּל האָט ער געשטעלט דעם אַלטן פּריסטער אַ פֿראַגע װעגן יענער װוּנדערלעכער שקיעה־שטאָט דערזען פֿון דער פּאַרענטשע־אַרומגעצאַמטער טעראַסע, האַלטנדיק אַז אפֿשר װאָלט ער זי געפֿינען אָן דער הילף פֿון די געטער; אָבער אַטאַל האָט געקענט אים זאָגן גאָרנישט. מן הסתּם, האָט אַטאַל געזאָגט, האָט דאָס אָרט געהערט צו זײַן באַזונדערער חלום־װעלט און נישט צום אַלגעמײנעם לאַנד פֿון חוש־הראייה װאָס אַ סך קענען; און אַ סבֿרא אַז עס קען זײַן אױף אַן אַנדער פּלאַנעט. אין יענעם פֿאַל װאָלטן די געטער פֿון דער ערד נישט קענען אים מדריך זײַן אַפֿילו אױב זײ װאָלטן געװאָלט. אָבער ס׳איז מסתּמא נישט געװען אַזױ װײַל דער אױפֿהער פֿון די חלומות האָבן באַװיזן גאַנץ קלאָר אַז ס׳איז געװען עפּעס װאָס די ג ר ױ ס ע האָבן געװאָלט פֿאַרבאָרגן פֿון אים.

¶16 Then Carter did a wicked thing, offering his guileless host so many draughts of the moon-wine which the zoogs had given him that the old man became irresponsibly talkative. Robbed of his reserve, poor Atal babbled freely of forbidden things; telling of a great image reported by travellers as carved on the solid rock of the mountain Ngranek, on the isle of Oriab in the Southern Sea, and hinting that it may be a likeness which earth’s gods once wrought of their own features in the days when they danced by moonlight on that mountain. And he hiccoughed likewise that the features of that image are very strange, so that one might easily recognise them, and that they are sure signs of the authentic race of the gods.

דערנאָך האָט קאַרטער געטאָן אַ רישעותדיקע זאַך, אָנבאָטנדיק זײַן תּמימיתדיקן מכניס־אורח אַזױ פֿיל זשליאָקן פֿונעם לבֿנה־װײַן װאָס די זוגן האָבן אים געגעבן אַז דער זקן איז געװאָרן קלותדיק באַרעדעװדיק. באַראַבעװעט פֿון זײַן אײַנגעהאַלטנקײט, האָט אַטאַל נעבעך געפּראַפּלט פֿרײַ צוליב פֿאַרװערטע זאַכן; דערצײלנדיק װעגן אַ גרױס בילד באַריכטעװעט פֿון נוסעים װי אױסגעשניצט אױפֿן סאָלידענעם שטײן פֿונעם באַרג נגראַנעק, אױפֿן אינדזל אָריאַב אינעם דרומדיקן ים, און אָנװינקנדיק אַז עס קען זײַן אַ געשטאַלט װאָס די געטער פֿון דער ערד האָבן אַ מאָל אױסגעאַרבעט פֿון זײערע אײגענע שטריכן אין די טעג װען זײ האָבן געטאַנצט אין דער לבֿנה־שײַן אױף יענעם באַרג. און ר׳האָט דעסט גלײַכן געשלוקערצט אַז די שטריכן פֿון דעם אָ געשטאַלט זײַנען גאָר אױסטערליש, אַזױ אַז מ׳קען זײ גרינג דערקענען, און אַז זײ זײַנען זיכערע סימנים פֿון דער עכטער גזע פֿון די געטער.

¶17 Now the use of all this in finding the gods became at once apparent to Carter. It is known that in disguise the younger among the Great Ones often espouse the daughters of men, so that around the borders of the cold waste wherein stands Kadath the peasants must all bear their blood. This being so, the way to find that waste must be to see the stone face on Ngranek and mark the features; then, having noted them with care, to search for such features among living men. Where they are plainest and thickest, there must the gods dwell nearest; and whatever stony waste lies back of the villages in that place must be that wherein stands Kadath.

איצטנס איז דער באַניץ פֿון אַלץ דעם אין געפֿינען די געטער געװאָרן קאַרטערן מיט אַ מאָל קענטיק. מ׳װײסט אַז פֿאַרמאַסקירטערהײט נעמען די ייִנגערע פֿון די  ג ר ױ ס ע אָפֿט מאָל די טעכטער פֿון מענטשן צו װײַב, אַזױ אַז אַרום די גרענעצן פֿונעם קאַלטן װיסטעניש װאָס אין איר ליגט קָדָת מוזן די אַלע כלאָפּעס טראָגן זײער בלוט. מחמת דעם, מוז די שיטה צו געפֿינען יענץ װיסטעניש זײַן צו זען דאָס שטײנערן פּנים אױף נגראַנעק און באַמערקן די שטריכן; דערנאָכדעם, זײ מיט קאָפּ פֿאַרגעדענקט, אױסצוזוכן אַזעלכע שטריכן צװישן לעבנדיקע מענטשן. װוּ זײ זײַנען דאָס דײַטלעכסטע און געדיכטסטע, דאָ מוזן די געטער װױנען דאָס נאָענטסטע; און װאָסער שטײרנערן װיסטעניש זאָל נישט ליגן הינטער די דערפֿער אין יענעם אָרט, מוז זײַן דאָס װאָס אין אים שטײט קָדָת.

¶18 Much of the Great Ones might be learnt in such regions, and those with their blood might inherit little memories very useful to a seeker. They might not know their parentage, for the gods so dislike to be known among men that none can be found who has seen their faces wittingly; a thing which Carter realised even as he sought to scale Kadath. But they would have queer lofty thoughts misunderstood by their fellows, and would sing of far places and gardens so unlike any known even in dreamland that common folk would call them fools; and from all this one could perhaps learn old secrets of Kadath, or gain hints of the marvellous sunset city which the gods held secret. And more, one might in certain cases seize some well-loved child of a god as hostage; or even capture some young god himself, disguised and dwelling amongst men with a comely peasant maiden as his bride.

אַ סך פֿון די ג ר ױ ס ע האָט מען געקענט זיך אין אַזעלכע געגנטן דערװיסן, און יענע מיט זײער בלוט קענען ירשענען אָנדענקלעך גאָר ניצלעך פֿאַר אַ זוכער. זײ װאָלטן אפֿשר נישט װיסן זײער ייִחוס, װײַל די געטער האָבן אַזױ פֿיל פֿײַנט געקענט װערן צװישן מענטשן אַז קײנעם קען מען געפֿינען װאָס האָט געזען זײערע פּנימער ביודעין; אַ זאַך װאָס קאַרטער האָט זיך געכאַפּט אַפֿילו בשעת ער האָט געפּרוּװט אַרױפֿקלעטערן אױף קָדָת. אָבער זײ װאָלטן האָבן טשודנע דערהױבענע מחשבֿות װאָס זײערע חבֿרים װאָלטן שלעכט פֿאַרשטײן, און װאָלטן זינגען פֿון װײַטע ערטער און גערטנער װאָס זײַנען אַזױ נישט־ענלעך צו אַבי װאַסער געקענט אַפֿילו אין חלום־לאַנד אַז דאָס פּראָסטע פֿאָלק װאָלט זײ הײסן נאַראָנים; און פֿון אַלץ דעם האָט מען אפֿשר געקענט זיך אױסלערנען אַלטע סודות פֿון קָדָת, אָדער געװינען רמזים פֿון דער װוּנדערלעכער שקיעה־שטאָט װאָס די געטער האָבן באַהאַלטן בסודיק. הײַנט, האָט מען געקענט אין געװיסע פֿאַלן אָנכאַפּן עפּעס אַ גוט־באַליבט קינד פֿון אַ גאָט װי אַן ערבֿניק; אָדער אַפֿילו פֿאַרכאַפּן אַ יונג געטל גופֿא, פֿאַרמאַסקירט און װױנענדיק צװישן מענטשן מיט אַ פּראַכטיק כלאָפּמײדל װי זײַן כּלה.

¶19 Atal, however, did not know how to find Ngranek on its isle of Oriab; and recommended that Carter follow the singing Skai under its bridges down to the Southern Sea; where no burgess of Ulthar has ever been, but whence the merchants come in boats or with long caravans of mules and two-wheeled carts. There is a great city there, Dylath-Leen, but in Ulthar its reputation is bad because of the black three-banked galleys that sail to it with rubies from no clearly named shore. The traders that come from those galleys to deal with the jewellers are human, or nearly so, but the rowers are never beheld; and it is not thought wholesome in Ulthar that merchants should trade with black ships from unknown places whose rowers cannot be exhibited.

אַטאַל האָט נישמער נישט געװוּסט װי צו געפֿינען נגראַנעק אױף זײַן אינדזל אָריאַב; און האָט פּאָרגעלײגט אַז קאַרטער זאָל נאָכגײן דעם זינגענדיקן סקײַ אונטער זײַנע בריקן אָראָפּ צום דרומדיקן ים; װוּ נישט קײן גבֿיר פֿון אולתּאַר איז קײן מאָל נישט געװען, אָבער פֿון װאַנעט זײַנען די סוחרים געקומען אין שיפֿלעך אָדער מיט לאַנגע קאַראַװאַנען מױלאײזלן און בידקעס. ס׳איז דאָ אַ גרױסע שטאָט דאָרטן, דילאַת־לין, אָבער אין אולתּאַר איז איר שם אַ בײזער מחמת אירע דרײַ־בענקיקע גאַליעס װאָס זעגלען זיך אין איר מיט רובינען פֿון נישט קײן קלאָר אָנגערופֿענעם ברעג. די סוחרים װאָס זײַנען געקומען פּון יענע גאַליעס צו פֿאַרהאַנדלען מיט די יוּװעליר⁠ן זײַנען מענטשלעך, אָדער כּמעט אַזױ, אָבער קײן מאָל דערזעט מען נישט די רודערערס; און מע האַלט עס פֿאַר נישט מידותדיק אין אולתּאַר אַז הענדלערס זאָלן האַנדלען מיט שװאַרצע שיפֿן פֿון אומבאַקאַנטע ערטער װאָס זײערע רודערערס קענען נישט באַװיזן װערן.

¶20 By the time he had given this information Atal was very drowsy, and Carter laid him gently on a couch of inlaid ebony and gathered his long beard decorously on his chest. As he turned to go, he observed that no suppressed fluttering followed him, and wondered why the zoogs had become so lax in their curious pursuit. Then he noticed all the sleek complacent cats of Ulthar licking their chops with unusual gusto, and recalled the spitting and caterwauling he had faintly heard in lower parts of the temple while absorbed in the old priest’s conversation. He recalled, too, the evilly hungry way in which an especially impudent young zoog had regarded a small black kitten in the cobbled street outside. And because he loved nothing on earth more than small black kittens, he stooped and petted the sleek cats of Ulthar as they licked their chops, and did not mourn because those inquisitive zoogs would escort him no farther.

װען ער האָט שױן אָפּגעגעבן די אָ אינפֿאָרמאַציע, איז אַטאַל געהאַט געװאָרן גאָר פֿאַרשלאָפֿן, און קאַרטער האָט אים צאַרט אַװעקגעלײגט אױף אַ קאַנאַפּע פֿון אינקרוסטירט העלפֿאַנדבײן, און לײַטיש אָנגעזאַמלט זײַן באָרט אױף דער ברוסט. בשעת ער האָט זיך אַװעקגעדרײט צו גײן, האָט ער אַכטגעגעבן אַז נישט קײן פֿאַרשטיקט פֿלאַטערן גײט נאָך אים נישט נאָך, און געװוּנדערט פֿאַר װאָס זײַנען די זוגן געװאָרן אַזױ לױז איז זײער נײַגעריק נאָכיאָגן. דערנאָך האָט ער באַמערקט די גלאַטיקע מה־⁠רעשיקע קעץ פֿון אולתּאַר לעקנדיק די מאָרדעס מיט אומגעװײנטלעכן טשאַק, און האָט זיך דערמאָנט אין דעם שפּײַען און קאַצן־⁠יאָמער װאָס ער האָט שװאַך געהערט אין נידריקערע טײלן פֿונעם בית־מיקדש בשעת ר׳איז געװען אײַנגעזאַפּט אין דעם אַלטן פּריסטערס שמועס. ער האָט זיך אױך דערמאָנט אין דעם בײז הונגעריקן אופֿן אין װעלכן אַ באַזונדערש שײגעצדיקער זוג האָט באַקוקט אַ קלײן שװאַרץ קעצל אין דער ברוקירטער גאַס אין דרױסן. און װײַל ר׳האָט נישט ליב געהאַט גאָרנישט אױף דער ערד מער װי קלײנע שװאַרצע קעצלעך, האָט ער זיך אַײַנגעבױגן און געגלעט די גלאַטיקע קעץ פֿון אולתּאַר בעת זײ האָבן געלעקט די מאָרדעס; און ר׳האָט נישט געטרױערט אַז יענע נײַגעריקע זוגן װאָלטן אים שױן נישט באַגלײטן װײַטער.

¶21 It was sunset now, so Carter stopped at an ancient inn on a steep little street overlooking the lower town. And as he went out on the balcony of his room and gazed down at the sea of red tiled roofs and cobbled ways and the pleasant fields beyond, all mellow and magical in the slanted light, he swore that Ulthar would be a very likely place to dwell in always, were not the memory of a greater sunset city ever goading one on toward unknown perils. Then twilight fell, and the pink walls of the plastered gables turned violet and mystic, and little yellow lights floated up one by one from old lattice windows. And sweet bells pealed in the temple tower above, and the first star winked softly above the meadows across the Skai. With the night came song, and Carter nodded as the lutanists praised ancient days from beyond the filigreed balconies and tessellated courts of simple Ulthar. And there might have been sweetness even in the voices of Ulthar’s many cats, but that they were mostly heavy and silent from strange feasting. Some of them stole off to those cryptical realms which are known only to cats and which villagers say are on the moon’s dark side, whither the cats leap from tall housetops, but one small black kitten crept upstairs and sprang in Carter’s lap to purr and play, and curled up near his feet when he lay down at last on the little couch whose pillows were stuffed with fragrant, drowsy herbs.

ס׳איז שױן געװען שקיעה, און קאַרטער האָט אָפּגעטראָטן בײַ אַן פֿאַרצײַטיקער אַכסניא אױף אַ שטאָציק געסל איבערקוקנדיק דאָס אונטער־שטעטל. און בעת ער איז אַרױס אױפֿן באַלקאָן פֿון זײַן צימער און אַראָפּגעקוקט אױפֿן ים רױטע קאַכלדעכער און ברוקירטע װעגן און די אײַנגענעמע פֿעלדער הינטן, גאַנץ זענפֿטיק און כּישופֿדיק אינעם קאָסע ליכט, האָט ער געשװױרן אַז אולתּאַר װאָלט זײַן אַ גאָר געראָרן אָרט אין װעלכן צו װױנען אױף אײביק, נישט געװען דער זכּרון פֿון אַ גרעסערער שקיעה־שטאָט װאָס טרײַבט כּסדר פֿאָרױס צו אומבאַקאַנטע סכּנות. דערנאָכדעם איז דאָס בין־השמשות געפֿאַלן, און די ראָזעװע װענט פֿון די אױסגעטינקעװעטע דאַכשפּיצן זײַנען געװאָרן לילאָװע און מיסטיש, און קלײנע געלע ליכטלעך האָבן אײנציקװײַז געשװעבט פֿון אַלטע רעשאָטקע־פֿענצטער. און זיסע גלעקער האָבן געקלונגען אינעם בית־מיקדש־טורעם אין אױבן, און דער ערשטער שטערן האָט װײך געװוּנקען איבער די טאָלעקעס הינטערן סקײַ. מיט דער נאַכט איז געקומען געזאַנג, און קאַרטער האָט אײַנגעדרעמלט בעת די לוטעניסטן האָבן געלױבט אוראַלטע טעג װײַטער פֿון די דראָטגעאַרבעטע באַלקאָנען און באַמאָזאַיִקטע הױפֿן פֿון פּשוט אולתּאַר. און ס׳האָט געקענט זײַן זיסקײט אַפֿילו אין די קעלער פֿון די פֿילצאָליקע קעץ פֿון אולתּאַר, אלא װאָס זײ זײַנען געװאָרן זײער שװער און שטיל פֿון אױסטערלישע סעודות. אַ פּאָר פֿון זײ האָבן זיך אַרױסגעגנבֿעט אין יענע קריפּטישע מלכותן װאָס נאָר קעץ קענען זײ, און װאָס דאָרפֿסלײַט זאָגן אַז זײ זײַנען אױף דער פֿינצטערער זײַט פֿון דער לבֿנה, װוּאַהין די קעץ שפּרינגען פֿון הױכע הױזשפּיצן, אָבער אײן קלײן שװאַרץ קעצל איז אָרױפֿגעקראָכן טרעפּ־אַרױף און געשפּרונגען אין קאַרטערס שױס צו מרוקען און זיך צו שפּילן, און האָט זיך אײַנגענורעט לעבן אים בײַ די פֿיס װען ר׳האָט זיך סוף־כּל־סוף אַװעקגעלײגט אױף דער קלײנער קאַנאַפּע װאָס אירע קישנס זײַנען געװען געשטאָפּט מיט שמעקעװדיקע, שלעפֿיקע קרײַטעכצער.

¶22 In the morning Carter joined a caravan of merchants bound for Dylath-Leen with the spun wool of Ulthar and the cabbages of Ulthar’s busy farms. And for six days they rode with tinkling bells on the smooth road beside the Skai; stopping some nights at the inns of little quaint fishing towns, and on other nights camping under the stars while snatches of boatmen’s songs came from the placid river. The country was very beautiful, with green hedges and groves and picturesque peaked cottages and octagonal windmills.

אין דער פֿרי האָט קאַרטער זיך אָנגעשלאָסן אין אַ קאַראַװאַן סוחרים אױפֿן װעג קײן דילאַת־לין מיט דער געשפּונענער װאָל פֿון אולתּאַר און דער קרױט פֿון די רודערנדיקע פֿאַרמען פֿון אולתּאַר. און זעקס טעג זײַנען זײ געריטן מיט קלינגנדיקע גלעקעלעך אױפֿן גלײַכן שטראָז לעבן סקײַ; אָפּטרעטנדיק טײל נעכט בײַ די אַכסניות פֿון קלײנע אַלט־פֿעטערישע פֿישן־שטעטלעך, און אױף אַנדערע נעכט לאַגערנדיק זיך אונטער די שטערן בעת ברעקלעך שיפֿער־לידער זײַנען געקומען פֿונעם שלװהדיקן טײַך. דאָס לאַנד איז געװען זײער שײן, מיט גרינע קוסטצױמן און סעדער און בילדערישע שפּיציקע כאַטעס און אַכטעקיקע װינטמילן.

¶23 On the seventh day a blur of smoke arose on the horizon ahead, and then the tall black towers of Dylath-Leen, which is built mostly of basalt. Dylath-Leen with its thin angular towers looks in the distance like a bit of the Giants’ Causeway, and its streets are dark and uninviting. There are many dismal sea-taverns near the myriad wharves and all the town is thronged with the strange seamen of every land on earth and of a few which are said to be not on earth. Carter questioned the oddly robed men of that city about the peak of Ngranek on the isle of Oriab, and found that they knew of it well. Ships came from Baharna on that island, one being due to return thither in only a month, and Ngranek is but two days’ zebra-ride from that port. But few had seen the stone face of the god, because it is on a very difficult side of Ngranek, which overlooks only sheer crags and a valley of sinister lava. Once the gods were angered with men on that side, and spoke of the matter to the Other Gods.

דעם זיבעטן טאָג איז אַ נעפּל רױך אױפֿגעשטאַנען פֿאַר זײ אױפֿן האָריזאָנט, און דערנאָך די הױכע שװאַרצע טורעמס פֿון דילאַת־לין, װאָס איז בעיקר געבױט פֿון באַזאַלט. דילאַת־לין מיט זײַנע דינע װינקלדיקע טורעמס זעט אױס אין דער װײַטנס װי אַ ביסל פֿון דעם ריזנטראַקט, און זײַנע גאַסן זײַנען פֿינצטער און נישט־⁠צוציִיִק. סע זײַנען דאָ אַ סך נעבעכדיקע ים־שענקען לעבן די מיליאַס װערפֿן און דאָס גאַנצע שטעטל דרענגט זיך צונױף מיט די פֿרעמדע ים־לײַט פֿון אַיעדער לאַנד אױף דער ערד און פֿון עטלעכע װאָס מע זאָגט אַז זײ זײַנען נישט אױף דער ערד. קאַרטער האָט זיך געפֿרעגט בײַ די מאָדנע אָנגעטאָן מענטשן פֿון יענער שטאָט צוליבן שפּיץ נגראַנעק אױפֿן אינדזל אָריאַב, און האָט געפֿונען אַז זײ זײַנען געװען גוט באַקאַנט מיט אים. שיפֿן זײַנען געקומען פֿון באַהאַרנע אױף יענעם אינדזל, אײנע אױסגעזמנט צוריקצופֿאָרן אַהין אין נאָר אַ חודש אַרום, און נגראַנעק איז נאָר צװײ טעג זעברע־יאַזדע פֿון יענעם פּאָרט. אָבער װײניקע האָבן געזען דאָס שטײנערנע פּנים פֿונעם גאָט, װײַל ס׳איז אױף אַ גאָר שטרענגער זײַט פֿון נגראַנעק, װאָס קוקט אַראָפּ נאָר אױף שטאָציקע סקאַלעס און אַ טאָל בײזער לאַװע. אײן מאָל האָבן די געטער זיך צעבײזערט מיט מענטשן אױף יענער זײַט, און האָבן גערעדט פֿונעם ענין צו די  אַ נ ד ע ר ע   ג ע ט ע ר .

¶24 It was hard to get this information from the traders and sailors in Dylath-Leen’s sea-taverns, because they mostly preferred to whisper of the black galleys. One of them was due in a week with rubies from its unknown shore, and the townsfolk dreaded to see it dock. The mouths of the men who came from it to trade were too wide, and the way their turbans were humped up in two points above their foreheads was in especially bad taste. And their shoes were the shortest and queerest ever seen in the Six Kingdoms. But worst of all was the matter of the unseen rowers. Those three banks of oars moved too briskly and accurately and vigorously to be comfortable, and it was not right for a ship to stay in port for weeks while the merchants traded, yet to give no glimpse of its crew. It was not fair to the tavern-keepers of Dylath-Leen, or to the grocers and butchers, either; for not a scrap of provisions was ever sent aboard. The merchants took only gold and stout black slaves from Parg across the river. That was all they ever took, those unpleasantly featured merchants and their unseen rowers; never anything from the butchers and grocers, but only gold and the fat black men of Parg whom they bought by the pound. And the odours from those galleys which the south wind blew in from the wharves are not to be described. Only by constantly smoking strong thagweed could even the hardiest denizen of the old sea-taverns bear them. Dylath-Leen would never have tolerated the black galleys had such rubies been obtainable elsewhere, but no mine in all earth’s dreamland was known to produce their like.

ס׳איז געװען אַ מאַטערניש צו באַקומען די דאָזיקע אינפֿאָרמאַציע פֿון די סוחרים און מאַטראָסן אין די דילאַת־לינער ים־שענקען, װײַל זײ האָבן מערסטנס העלטער געהאַט שושקן פֿון די שװאַרצע גאַליעס. אײנע אַ גאַליע איז געװען אױסגעזמנט איבער אַכט טאָג מיט רובינען פֿון זײַן אומבאַקאַנטן ברעג, און די שטעטללײַט האָבן געציטערט זי צו זען זיך דאָקן. די מײַלער פֿון די מענטשן װאָס זײַנען געקומען פֿון איר צו מיסחרן זײַנען געװען צו ברײט, און דער אופֿן פֿונעם זיך פֿאַרהױקערן פֿון זײערע טורבאַנען אין צװײ פּונקטן איבערן קאָפּ איז געװען באַזונדערש פּראָסט. און זײערע שיך זײַנען געװען די קורצסטע און טשודנעסטע װאָס מ׳האָט אַ מאָל געזען אין די זעקס מלכותן. אָבער דאָס ערגסטע איז געװען דער ענין פֿון די אומגעזעענע רודערערס. יענע דרײַ בענק רודערס האָבן זיך גערירט צו זשװאַװע און פּינקטלעך און קערנדיק צו זײַן באַקװעם, און ס׳איז נישט געװען ריכטיק אַז אַ שיף זאָל בלײַבן אין פּאָרט װאָכן־לאַנג בשעת די סוחרים האָבן געמיסחרט, אָבער נישט געבן קײן בליק פֿון איר מאַנשאַפֿט. ס׳איז נישט געװען יושרדיק צו די דילת־לינער קרעטשמערס, און נישט צו די באַקאַלײניקעס און קצבֿים אױך; װײַל נישט קײן ברעקל פּראָװיאַנט האָט מען בכלל געשיקט אױפֿן באָרט. די הענדלערס האָבן גענומען נאָר גאָלד און די לײַביקע שװאַרצע קנעכטן פֿון הינטערן טײַך. דאָס איז אַלץ װאָס זײ האָבן אַ מאָל גענומען, יענע אומאײַנגענעם־באַשטריכטע הענדלערס און זײערע אומגעזעענע רודערערס; קײן מאָל גאָרנישט פֿון די קצבֿים און באַקאַלײניקעס, אָבער נאָר גאָלד און די גראָבע שװאַרצע מענטשן פֿון פּאַרג װאָס זײ האָבן פֿונטװײַז אָפּגעקױפֿט. און דער אַװיר פֿון יענע גאַליעס װאָס דער דרום־װינט האָט אַרײַנגעבלאָזן פֿון די װערפֿן איז נישט צו באַשרײַבן. נאָר מיט כּסדר רײכערנדיק שטאַרק תּאַג־גראָז האָט אַפֿילו דער פֿאַרהאַרטעװעטסטער אײַנװױנער פֿון די אַלטע ים־קרעטשמעס אים פֿאַרטראָגן. דילאַת־לין װאָלט קײן מאָל נישט געהאַט סובֿל געװען די שװאַרצע גאַליעס האָט מען געקענט באַקומען אַזעלכע רובינען אַנדערש װוּ, אָבער מ׳האָט נישט געקענט קײן מינע אינעם גאַנצן חלום־לאַנד פֿון דער ערד װאָס האָט געקענט פּראָדוצירן דעסט גלײַכן.

¶25 Of these things Dylath-Leen’s cosmopolitan folk chiefly gossiped whilst Carter waited patiently for the ship from Baharna, which might bear him to the isle whereon carven Ngranek towers lofty and barren. Meanwhile he did not fail to seek through the haunts of far travellers for any tales they might have concerning Kadath in the cold waste or a marvellous city of marble walls and silver fountains seen below terraces in the sunset. Of these things, however, he learned nothing; though he once thought that a certain old slant-eyed merchant looked queerly intelligent when the cold waste was spoken of. This man was reputed to trade with the horrible stone villages on the icy desert plateau of Leng, which no healthy folk visit and whose evil fires are seen at night from afar. He was even rumoured to have dealt with that high-priest not to be described, which wears a yellow silken mask over its face and dwells all alone in a prehistoric stone monastery. That such a person might well have had nibbling traffick with such beings as may conceivably dwell in the cold waste was not to be doubted, but Carter soon found that it was no use questioning him.

פֿון די דאָזיקע זאַכן האַט דער עיקרשט פּליאָטקעװעט דאָס קאָסמאָפּאָליטישע פֿאָלק פֿון דילת־לין בעת קאַרטער האָט געדולדיק געװאַרט פֿאַר דער שיף פֿון באַהאַרנע, װאָס זאָל אים טראָגן אינעם אינדזל אױף װעלכן טורעמט אױסגעשניצטער נגראַנעאק דערהױבן און פּוסט. בשעת־מעשׂה האָט ער נישט פֿאַרפֿעלט זוכן דורך די ערטער באַליבטע פֿון װײַטע נוסעים פֿאַר אַבי װאָסער מעשׂיות װאָס זײ זאָלן נישט האָבן בנוגע קָדָת אינעם קאַלטן װיסטעניש אָדער אַ װוּנדערלעכער שטאָט פֿון מירמלענע װענט און זילבערנע פֿאָנטאַנען געזען אונטער טעראַסעס אין דער שקיעה. פֿון די אָ זאַכן, האָט ער זיך נישמער דערװוּסט גאָרנישט; הגם ער האָט אַ מאָל געהאַלטן אַז אײנער אַן אַלטער קרימאױגיקער סוחר האָט אױסגעזען טשודנע בר־⁠דעתדיק װען מ׳האָט דערמאָנט דאָס קאַלטע װיסטעניש. דער דאָזיקער מענטש איז געװען שמט װי אײנער װאָס טאָרגעװעט מיט די גרױלעכע שטײנערנע דערפֿער אױפֿן אײַזיקער באַרגפֿלאַך לענג, װאָס נישט קײן געזונט פֿאָלק באַזוכן זי און װאָס אירע בײזע פֿײַערן זעט מען בײַ נאַכט פֿון דער װײַטנס. מ׳האָט אַפֿילו פּליאָטקעװעט אַז ער איז זיך באַגאַנגען מיט יענעם הױכפּריסטער װאָס מע טאָר אים נישט באַשרײַבן, װאָס ער טראָגט אַ געלע מאַסקע איבערן פּנים און װױנט אײנער אַלײן אין אַ פֿאַרהיסטאָרישן שטײנערנעם מאָנאַסטיר. אַז אַזאַ פּאַרשױן האָט טאַקע געקענט האָבן שטשיפּענדיקן משׂא־ומתּן מיט אַזעלכע באַשעפֿענישן װאָס מסתּמא קענען װױנען אינעם קאַלטן װיסטעניש, קען מען נישט האָבן אַ ספֿק, אָבער קאַרטער האָט באַלד געפֿונען אַז אים אױסצופֿרעגן האָט בכלל נישט געטױגט.

¶26 Then the black galley slipped into the harbour past the basalt mole and the tall lighthouse, silent and alien, and with a strange stench that the south wind drove into the town. Uneasiness rustled through the taverns along that waterfront, and after a while the dark wide-mouthed merchants with humped turbans and short feet clumped stealthily ashore to seek the bazaars of the jewellers. Carter observed them closely, and disliked them more the longer he looked at them. Then he saw them drive the stout black men of Parg up the gangplank grunting and sweating into that singular galley, and wondered in what lands—or if in any lands at all—those fat pathetic creatures might be destined to serve.

איז די שװאַרצע גאַליע האָט זיך אַרײַנגעגליטשט אינעם האַװן פֿאַרבײַ דעם באַזאַלטענעם מאָל און דעם הױכן לײַכטטורעם, שטיל און פֿרמעד, און מיט אַן אױסטערליש געסרחה װאָס דער דרום־װינט האָט געטריבן אינעם שטעטל. פּריקרעקײט האָט געשאָרכעט דורך די שענקען פּאַזע יענעם האַװן־⁠קװאַרטאַל, און מיט דער צײַט האָבן די טונקעלע ברײט־מױליקע סוחרים מיט פֿאַרהױקערטע טורבאַנען און קורצע פֿיס בשתּיקהדיק אַרײַנגעטראָטן מיט שװערע טריט אױף דער יבשה אױסצוזוכן די באַזאַרן פֿון די יוּװעליר⁠ן. קאַרטער האָט זײ נאָכגעקוקט פֿון גאָר נאָענט, און װאָס מער ר׳האָט געקוקט אױף זײ האָט ער זײ אַלץ מער פֿײַנט געהאַט. דערנאָך האָט ער זײ געזען טרײַבן די לײַביקע שװאַרצע מענטשן פֿון פּאַרג גרונצנדיק און שװיצנדיק אַרױפֿן שטיגל אין יענער אױסערגעװײנטלעכער גאַליע, און האָט זיך געװוּנדערט אין װאָסערע לענדער—אָדער נישט קײן לענדער בכלל—זײַנען יענע גראָבע נעבעכדיקע באַשעפֿענישן געװען באַגורלט צו דינען.

¶ 27 And on the third evening of that galley’s stay one of the uncomfortable merchants spoke to him, smirking sinfully and hinting of what he had heard in the taverns of Carter’s quest. He appeared to have knowledge too secret for public telling; and though the sound of his voice was unbearably hateful, Carter felt that the lore of so far a traveller must not be overlooked. He bade him therefore be his own guest in locked chambers above, and drew out the last of the zoogs’ moon-wine to loosen his tongue. The strange merchant drank heavily, but smirked unchanged by the draught. Then he drew forth a curious bottle with wine of his own, and Carter saw that the bottle was a single hollowed ruby, grotesquely carved in patterns too fabulous to be comprehended. He offered his wine to his host, and though Carter took only the least sip, he felt the dizziness of space and the fever of unimagined jungles. All the while the guest had been smiling more and more broadly, and as Carter slipped into blankness the last thing he saw was that dark odious face convulsed with evil laughter, and something quite unspeakable where one of the two frontal puffs of that orange turban had become disarranged with the shakings of that epileptic mirth.

און דעם דריטן אָװענט פֿונעם איבערזײַן פֿון יענער גאַליע האָט אײנער פֿון די אומאײַנגענעמע הענדלערס אים גערעדט, שמוכנדיק זינדיקערהײט און אָנװינקענדיק פֿון װאָס ער האָט געהערט אין די שענקען װעגן קאַרטערס זוכעניש. ער האָט אױסגעזען װי ר׳האָט געהאַט װיסן צו בסודיק פֿאַר עפֿנטלעכער דערצײלונג; און כאָטש דער קלאַנג פֿון זײַן קול איז געװען נישט־צו־פֿאַרטראָגן מלא־⁠שׂינאה, האָט קאַרטער געפֿילט אַז דאָס װײסעכץ פֿון אַזױ װײַט אַ נוסע טאָר מען נישט פֿאַרקוקן. ער האָט אים דעריבער געבעטן זײַן זײַן אײגענעם גאַסט אין פֿאַרשלאָסענע קאַמערן אין אױבן, און האָט אױסגעצױגן דאָס לעצטע פֿונעם לבֿנה־װײַן כּדי לױז צו מאַכן זײַן צונג. דער פֿרעמדער הענדלער האָט טיף געטרונקען, אָבער ר׳האָט אַ שמאָך געטאָן נישט־⁠געביטן פֿונעם זשליאָק. נאָך דעם האָט ער אױסגעצױגן אַ פֿלאַש מיט זײַן אײגענעם װײַן און קאַרטער האָט געזען אַז דער פֿלאַש איז געװען אַן אײנצלדיקער אױסגעהױלטער רובין, גראָטעסק אױסגעשניצט אין דעסנס צו פֿאַנטאַסטיש משׂיג צו זײַן. ר׳האָט אָנגעבאָטן זײַן װײַן דעם מכניס־אורח, און הגם קאַרטער האָט נאָר גענומען דאָס קלײנסטע זופּל, האָט ער דערפֿילט דעם קאָפּשװינדל פֿון חלל און דעם פֿיבער פֿון דזשונגלען װאָס ר׳האָט זיך נישט אױסגעמאָלט. בשעת־מעשׂה האָט דער גאַסט געשמײכלט װאָס אַ מאָל ברײטער, און בעת קאַרטער האָט אַרײַנגעגליטשט אין בלױזקײט איז די לעצטע זאַך װאָס ער האָט געזען געװען יענץ אָדיעז פּנים זיך קאַטשענדיק פֿאַר בײז געלעכטער, און עפּעס גאַנץ נישט איבערצוגעבן װוּ אײנער פֿון די צװײ שטערן־קנײַלכלעך פֿון יענעם אָראַנזשענעם טורבאַן זײַנען געװען אױסגעסדרט געװאָרן מיטן שאָקלען פֿון יענער עפּילעפּטישער הילולא.

¶28 Carter next had consciousness amidst horrible odours beneath a tent-like awning on the deck of a ship, with the marvellous coasts of the Southern Sea flying by in unnatural swiftness. He was not chained, but three of the dark sardonic merchants stood grinning nearby, and the sight of those humps in their turbans made him almost as faint as did the stench that filtered up through the sinister hatches. He saw slip past him the glorious lands and cities of which a fellow-dreamer of earth—a lighthouse-keeper in ancient Kingsport—had often discoursed in the old days, and recognised the templed terraces of Zar, abode of forgotten dreams; the spires of infamous Thalarion, that daemon-city of a thousand wonders where the eidolon Lathi reigns; the charnal gardens of Xura, land of pleasures unattained, and the twin headlands of crystal, meeting above in a resplendent arch, which guard the harbour of Sona-Nyl, blessed land of fancy.

קאַרטער איז געקומען צו באַװוּסטזײַן אין אַ שרעקלעכן אַװיר אונטער אַ געצעלטיש שיצדעכל אױף דער פּאַלובע פֿון אַ שיף, מיט די װוּנדערלעכע באָרטנס פֿונעם דרומדיקן ים פֿאַרבײַפֿליִענדיק אין אומנאַטורלעכער גיכקײט. ער איז נישט געװען פֿאַרקײטלט, אָבער דרײַ פֿון די סאַרדאָנישע טונקעלע סוחרים זײַנען געשטאַנען שמײכלנדיק דערבײַ, און דאָס בילד פֿון יענע הױקערס און זײערע טורבאַנען האָט אים פּערחלשט כּמעט װי דאָס געסרחה װאָס האָט אַרױפֿגעזײַעט דורך די בײזע כאַפּטירלעך. ר׳האָט געזען זיך פֿאַרבײַגליטשן פֿאַרבײַ אים די הדרתדיקע לענדער און שטעט װאָס פֿון זײ האָט אַ חבֿר אַ בעל־חלומות פֿון ערד—אַ לײַכטטורעם־היטער אין אוראַלט קיניגספּאָרט—אָפֿטמאָל געפֿירט אַ שמועס אין אַמאָליקע יאָרן, און האָט דערקענט די טעראַסעס מיט די בתּי־מקשדים פֿון זאַר, װױן פֿון פֿאַרגעסענע זאַכן; די טורעמשפּיצן פֿון פֿאַרנאַנט טאַלאַריון, יענע דעמאָן־שטאָט פֿון אַ טױזנט װוּנדערן װוּ דער רוח לאַתי קיניגט; די גלוסקמא־גערטנער פֿון זוראַ, לאַנד פֿון תּענוגים נישט דערגרײכט, און די צװילינג־לאַנדשפּיצן פֿון קריסטאַל, זיך טרעפֿנדיק אין אַ גלאַנצנדיקן בױגן, װאָס װעכטעװען דעם האַװן פֿון סאָנאַ־ניל, געבענטשט לאַנד פֿון פֿאַנטאַזיע.

¶29 Past all these gorgeous lands the malodorous ship flew unwholesomely, urged by the abnormal strokes of those unseen rowers below. And before the day was done Carter saw that the steersman could have no other goal than the Basalt Pillars of the West, beyond which simple folk say splendid Cathuria lies, but which wise dreamers well know are the gates of a monstrous cataract wherein the oceans of earth’s dreamland drop wholly to abysmal nothingness and shoot through the empty spaces toward other worlds and other stars and the awful voids outside the ordered universe where the daemon-sultan Azathoth gnaws hungrily in chaos amid pounding and piping and the hellish dancing of the Other Gods, blind, voiceless, tenebrous, and mindless, with their soul and messenger Nyarlathotep.

פֿאַרבײַ די אַלע הידורדיקע לענדער איז די שיף די אַװירדיקע אומגעזונטערהײט געפֿלױגן, געטריבן פֿון די אומנאָרמאַלע קלעפּ פֿון יענע אומגעזעענע רודערערס אונטן. און אײדער דער טאָג איז געפֿאַרטיקט געװאָרן האָט קאַרטער געזען אַז דער שטורמאַן האָט געקענט האָבן נישט קײן אַנדער ציל אַחוץ די באַזאַלטענע זײַלן פֿונעם מערבֿ, װאָס פּשוטע לײַט זאָגן אַז הינטער זײ ליגט פּראַכטפֿולע קאַתוריע, אָבער װאָס קלוגע בעלי־חלומות װײסן גוט זײַן די טױערן פֿון אַ מאָנסטעריעזן קאַטאַר אַקט װאָס דערין פֿאַלן די ימען פֿונעם חלום־לאַנד פֿון ערד גאַנץ אין תּהומישן גאָרנישט און שיסן זיך דורך די לײדיקע געשפּרײטן צו אַנדערע װעלטן און אַנדערע שטערן און די שרעקלעכע בלױזן מחוץ דעם סדרדיקן װעלטאַל װוּ גריזשעט הונגעריק דער דעמאָן־סולטאַן עזתות אין כאַאָס אין מיטן שלאָגן און פֿײַפֿן און דעם העלישן טאַנצן פֿון די  אַ נ ד ע ר ע   ג ע ט ע ר , בלינד, שטימלאָז, נעפּלדיק, און שׂכללאָז, מיט זײער נשמה און שטאַפֿעט ניאַרלאַתאָטעפּן.

¶30 Meanwhile the three sardonic merchants would give no word of their intent, though Carter well knew that they must be leagued with those who wished to hold him from his quest. It is understood in the land of dream that the Other Gods have many agents moving among men; and all these agents, whether wholly human or slightly less than human, are eager to work the will of those blind and mindless things in return for the favour of their hideous soul and messenger, the crawling chaos Nyarlathotep. So Carter inferred that the merchants of the humped turbans, hearing of his daring search for the Great Ones in their castle on Kadath, had decided to take him away and deliver him to Nyarlathothep for whatever nameless bounty might be offered for such a prize. What might be the land of those merchants, in our known universe or in the eldritch spaces outside, Carter could not guess; nor could he imagine at what hellish trysting-place they would meet the crawling chaos to give him up and claim their reward. He knew, however, that no beings as nearly human as these would dare approach the ultimate nighted throne of the daemon Azathoth in the formless central void.

דערװײַל װאָלטן די דרײַ סאַרדאָנישע סוחרים נישט געבן קײן װאָרט מכּוח זײער כּיװן, כאָטש קאַרטער האָט גוט געװוּסט אַז זײ מוזן זײַן יד־אחת מיט יענע װאָס האָבן געװאָלט אים אָפּהאַלטן פֿון זײַן זוכעניש. מע פֿאַרשטײט גוט אינעם לאַנד פֿון חלום אַז די אַ נ ד ע ר ע   ג ע ט ע ר האָבן אַ סך פֿאַקטױרים װאָס גײען אַרום צװישן מענטשן; און אַז די אַלע פֿאַקטױרים, צי די גאַנץ מענטשלעך צי די װאָס זײַנען אַ ביסל װײניקער פֿון מענטשלעך, זײַנען בעלנים אױסצואַרבעטן דעם װילן פֿון יענע בלינדע און שׂכללאָזע זאַכן װי אַן אױסבײַט פֿאַר דער גנאָד פֿון זײער שױדערלעכר נשמה און שטאַפֿעט, דעם קריכנדיקן כאַאָס ניאַרלאַתאָטעפּן. אַזױ האָט קאַרטער אַרױסגעדרונגען אַז די סוחרים אין די פֿאַרהױקערטע טורבאַנען, דערהערט פֿון זײַן דערװעגטער זוכונג פֿאַר די גר ױ ס ע אין זײער שלאָס אױף קָדָת, האָבן באַשלאָסן אים אַװעקצונעמען און אים איבערצוגעבן ניאַרלאַתאָטעפּן פֿאַר װאָסער נאָמענלאָזן שׂכר זאָל נישט אָנגעבאָטן װערן פֿאַר אַזאַ פּרײַז. װאָס קען זײַן ס׳לאַנד פֿון יענע סוחרים, אין אונזער באַקאַנטן װעלטאַל אָדער אין די אומהײמלעכע געשפּרײטן אין דרױסן, האָט קאַרטער נישט געקענט טרעפֿן; און ער האָט נישט געקענט זיך אױסמאָלן אין װעלכן גיהנומדיקן ראַנדעװוּ װאָלטן זײ באַגעגענען דעם קריכנדיקן כאַאָס אים איבערצוגעבן און פֿאָדערן זײער באַלױן. ער האָט נישטמער געװוּסט אַז נישט קײן ישן אַזױ כּמעט־מענטשיש װי די דאָזיקע װאָלטן זיך דערװעגן זיך דערנעענטערן דעם לעצטגילטיקן נאַכטטראָן פֿונעם דעמאָן עזתותן אינעם אָנפֿאָרעמדיקן צענטראַלן בלױז.

¶ 31 At the set of sun the merchants licked their excessively wide lips and glared hungrily, and one of them went below and returned from some hidden and offensive cabin with a pot and basket of plates. Then they squatted close together beneath the awning and ate the smoking meat that was passed around. But when they gave Carter a portion, he found something very terrible in the size and shape of it; so that he turned even paler than before and cast that portion into the sea when no eye was on him. And again he thought of those unseen rowers beneath, and of the suspicious nourishment from which their far too mechanical strength was derived .

בײַם זונפֿאַרנאַנג האָבן די סוחרים אַ לעק געטאָן די איבעריק ברײטע לעפֿצן און הונגעריק אױסגעשטאַרצט די אױגן, און אײנער פֿון זײ איז אַראָפּ און צוריק פֿון עפּעס אַ פֿאַרטײַטער און דערװידערדיקער קאַיוטע מיט אַ טאָפּ און אַ קאָשיק טעלער. דערנאָך זײַנען זײ געזעסן אױף די פּיאַטעס נאָענט צוזאַמען אונטער דער פּלאַנדעקע און געגעסן דאָס רײכערנדיקע פֿלײַש װאָס מ׳האָט אַרומגעשיקט. אָבער אַז זײ האָבן געגעבן קאַרטערן אַ פּאָרציע, האָט ער געפֿונען עפּעס גרױליקס אין דער גרײס און פֿאָרעם אירער; אַזױ אַז ער איז געװאָרן נאָך בלאַסער װי פֿריִער און האָט געװאָרפֿן יענע פּאָרציע אינעם ים װען נישט קײן אױג איז געװען אױף אים. און נאָך אַ מאָל האָט ער איבערגעקלערט יענע אומגעזעענע רודערערס אונטן, און די חשדיקע נערונג װאָס פֿון איר האָבן זײ באַקומען די גאָר גאָר צו מעכאַנישע מאַכט.

¶32 It was dark when the galley passed betwixt the Basalt Pillars of the West and the sound of the ultimate cataract swelled portentous from ahead. And the spray of that cataract rose to obscure the stars, and the deck grew damp, and the vessel reeled in the surging current of the brink. Then with a queer whistle and plunge the leap was taken, and Carter felt the terrors of nightmare as earth fell away and the great boat shot silent and comet-like into planetary space. Never before had he known what shapeless black things lurk and caper and flounder all through the aether, leering and grinning at such voyagers as may pass, and sometimes feeling about with slimy paws when some moving object excites their curiosity. These are the nameless larvae of the Other Gods, and like them are blind and without mind, and possessed of singular hungers and thirsts.

ס׳איז שױן געװאָרן פֿינצטער װען די גאַליע איז אַדורכגעפֿאָרן דורך די באַזאַלטענע זײַלן פֿונעם מערבֿ, און דער קלאַנג פֿונעם לעצטגילטיקן קאַטאַראַקט איז שלעכט־סימנדיק געשװאָלן געװאָרן פֿון פֿאָרױס . און דאָס שפּריצעכץ פֿון יענעם קאַטאַראַקט האָט זיך אױפֿגעהױבן צו פֿאַרשטעלן די שטערן, און די פּאַלובע איז געװאָרן פֿײַכט, און די שיף האָט זיך געװיגט אינעם פֿלײצנדיקן שטראָם פֿונעם ראַנד. דערנאָך, האָט די שיף געטאָן אַ שפּרונג מיט אַ טשודנע פֿײַפֿן, און קאַרטער האָט געפֿילט די שרעקן פֿון קאָשמאַר בעת די ערד איז אַװעקגעפֿאַלן און די גרױסע שיף האָט געטאָן אַ שטילן שאָס אַרײַן אין פּלאַנעטאַרישן חלל װי אַ קאָמעט. קײן מאָל פֿאַר דעם האָט ער געװוּסט װאָסערע פֿאָרעמלאָזע שװאַרצע זאַכן לאָקערן און טאַנצן אונטער און צאַפּלען דורכױס דעם עטער, עסנדיק מיט די אױגן און שמאָכנדיק אױף אַזעלכע נוסעים אַז זאָלן פֿאַרבײַפֿאָרן, און אַ מאָל אַרומטאַפּנדיק מיט שלײַמיקע לאַפּעס װען עפּעס אַ זיך רירנדיקער חפֿץ רײצט אױף זײער נײַגער. די אָ זײַנען די נאָמענלאָזע לאַרװעס פֿון די אַ נ ד ע ר ע   ג ע ט ע ר , און װי זײ, זײַנען בלינד און אָן שׂכל, און פֿאַרמאָגן אױסערגעװײנטלעכע הונגערן און דאָרשטן.

¶ 33 But that offensive galley did not aim as far as Carter had feared, for he soon saw that the helmsman was steering a course directly for the moon. The moon was a crescent, shining larger and larger as they approached it, and shewing its singular craters and peaks uncomfortably. The ship made for the edge, and it soon became clear that its destination was that secret and mysterious side which is always turned away from th e earth, and which no fully human person, save perhaps the dreamer Snireth-Ko, has ever beheld. The close aspect of the moon as the galley drew near proved very disturbing to Carter, and he did not like the size and shape of the ruins which crumbled here and there. The dead temples on the mountains were so placed that they could have glorified no wholesome or suitable gods, and in the symmetries of the broken columns there seemed to lurk some dark and inner meaning which did not invite solution. And what the structure and proportions of the olden worshippers could have been, Carter steadily refused to conjecture.

אָבער יענע דערװידערדיקע גאַליע האָט נישט געצילעװעט אַזױ װײַט װי קאַרטער האָט מורא געהאַט, װײַל ר׳האָט אין גיכן געזען אַז דער שטורמאַן האָט געריכטעװעט גלײַך אױף דער לבֿנה. די לבֿנה איז געװען אַ מולד, שײַנענדיק װאָס אַ מאָל גרעסער בשעת זײ האָבן זיך דערנעענטערט צו איר, און באַװײַזנדיק אומבאַקװעם אירע יחיד־במינודיקע קראַטערן און שפּיצן. די שיף האָט זיך געלאָזט אינעם ראַנד, און ס׳איז באַלד געװאָרן קלאָר אַז איר ציל איז געװען יענע בסודיקע און מיסטעריעזע זײַט װאָס דרײט זיך שטענדיק אַװעק פֿון דער ערד, און װאָס קײן גאַנץ מענטשלעכער פּאַרשױן, אַחוץ אפֿשר דער בעל־חלומות סנירת־קאָ, האָט אַ מאָל געזען. די נאָענטע מראה פֿון דער לבֿנה בעת די גאַליע האָט זיך דערנעענטערט האָט זיך אַרױסגעװיזן קאַרטערן פֿאַר זײער צערודערנדיק, און ר׳האָט נישט ליב געהאַט די גרײס און פֿאָרעם פֿון די חורבֿות װאָס האָבן זיך צעברעקלט ערטערװײַז. די טױטע בתּי־מקדשים אױפֿן באַרג זײַנען אַזױ געשטעלט געװאָרן אַז זײ האָבן געקענט פֿאַרפּראַכטיקן נישט קײן ערלעכע אָדער טױגעװדיקע געטער, און אין די סימעטריעס פֿון די געבראָכענע זײַלן האָט זיך געדאַכט לאָקערן עפּעס אַ טונקעלער און אינעװײניקסטער באַטײַט װאָס האָט נישט פֿאַרבעטן אױף באַשײד. און װאָס די סטרוקטור און פּראָפּאָרציעס פֿון די אַלטצײַטיקע באַדינערס האָבן געקענט זײַן האָט קאַרטער זיך כּסדר אָגעזאָגט פֿון זיך משער זײַן.

¶ 34 When the ship rounded the edge, and sailed over those lands unseen by man, there appeared in the queer landscape certain signs of life, and Carter saw many low, broad, round cottages in fields of grotesque whitish fungi. He noticed that these cottages had no windows, and thought that their shape suggested the huts of Esquimau. Then he glimpsed the oily waves of a sluggish sea, and knew that the voyage was once more to be by water—or at least through some liquid. The galley struck the surface with a peculiar sound, and the odd elastic way the waves received it was very perplexing to Carter. They now slid along at great speed, once passing and hailing another galley of kindred form, but generally seeing nothing but that curious sea and a sky that was black and star-strown even though the sun shone scorchingly in it.

װען די שיף איז אַרומגעפֿאָרן דעם ראַנד, און זיך געזעגלט איבער יענע לענדער אומגעזעענע פֿון מענטשן, האָבן זיך באַװיזן אינעם טשודנע פּײסאַזש געװיסע צײכנס פֿון לעבן, און קאַרטער האָט געזען אַ סך נידעריקע, ברײטע, רינדעכיקע כאַטעס אין פֿעלדער פֿון גראָטעסקע װײַסלעכע שװעמל־געװיקסן. ר׳האָט זיך געכאַפּט אַז די דאָזיקע כאַטעס האָבן געהאַט נישט קײן פֿענצטער, און האָט געמײנט אַז זײער פֿאָרעם דערמאָנט אים אין די כאַלופּעס פֿון עסקימאָסן. דערנאָך האָט ער געכאַפּט אַ בליק אױף די אײליקע כװאַליעס פֿון אַ שלעפּעװאַטע ים, און האָט געװוּסט אַז די נסיעה װאָלט נאָך אַ מאָל זײַן דורך װאַסער — אָדער לכל־⁠הפּחות עפּעס אַ פֿליסיקײט. די גאַליע האָט געגעבן דער אײבערפֿלאַך אַ זעץ מיט אַ קרײַטישן קלאַנג, און דער מאָדנע עלאַסטישער אופֿן אין װאָס די כװאַליעס האָבן זי אַרײַנבאַקומען האָט גאָר געפּלעפֿט קאַרטערן. איצטער האָבן זײ זיך געגליטשט אױף אַ גרױסער גיכקײט, אײן מאָל איבעריאָגנדיק און באַגריסנדיק נאָך אַ גאַליע פֿון דער אײגענער פֿאָרעם, אָבער בדרך־כּלל זעענדיק גאָרנישט אַחוץ יענעם טשיקאַװע ים און אַ הימל װאָס איז געװען שװאַרץ און שטערן־באַשיטן, כאָטש די זון האָט שׂרפֿנענדיק געשײַנט אױף אים.

¶ 35 There presently rose ahead the jagged hills of a leprous-looking coast, and Carter saw the thick unpleasant grey towers of a city. The way they leaned and bent, the manner in which they were clustered, and the fact that they had no windows at all, was very disturbing to the prisoner; and he bitterly mourned the folly which had made him sip the curious wine of that merchant with the humped turban. As the coast drew nearer, and the hideous stench of that city grew stronger, he saw upon the jagged hills many forests, some of whose trees he recognised as akin to that solitary moon-tree in the enchanted wood of earth, from whose sap the small brown zoogs ferment their peculiar wine.

אָט־⁠אָט האָבן זיך אױפֿגעהױבן אין פֿאָרױס די שטשערבאַטע בערג פֿון אַ באָרט מיט אַ קרעציקן אױסזע, און קאַרטער האָט געזען די דיקע אומאײַנגענעמע גראָע טורעמס פֿון אַ שטאָט. דער אופֿן אין װאָס זײ האָבן זיך אָנגעשפּאַרט און געבױגן, דער שטײגער אין װאָס זײ האָבן זיך געהײפֿלט, און דער פֿאַקט אַז זײ האָבן געהאַט נישט קײן פֿענצטער בכלל, האָט אין גאַנצן גערופּעט דעם געפֿאַנגענעם; און ר׳האָט ביטער געטרױערט איבער די נאַרישקײט װאָס האָט אים געבראַכט צו זופּן דעם טשיקאַװע װײַן פֿון יענעם סוחר מיט דעם פֿאַרהױקערטן טורבאַן. בעת דער באָרטן האָט זיך דערנעענטערט, און דאָס שױדערלעכע געסרחה פֿון יענער שטאָט האָט זיך פֿאַרשטאַרקערט, האָט ער געזען אױף די שטשערבאַטע בערג אַ סך װעלדער, װאָס די בײמער פֿון עטלעכע פֿון זײ האָט ער דערקענט װי געגליכן צו יענעם אָפּגעזונדערטן לבֿנה־בױם אינעם פֿאַרכּישופֿטן װאַלד פֿון דער ערד, װאָס פֿון זײַן סאָק יױרן די קלײנע ברױנע זוגן זײער קרײַטישן װײַן.

¶36 Carter could now distinguish moving figures on the noisome wharves ahead, and the better he saw them the worse he began to fear and detest them. For they were not men at all, or even approximately men, but great greyish-white slippery things which could expand and contract at will, and whose principal shape—though it often changed—was that of a sort of toad without any eyes, but with a curiously vibrating mass of short pink tentacles on the end of its blunt, vague snout. These objects were waddling busily about the wharves, moving bales and crates and boxes with preternatural strength, and now and then hopping on or off some anchored galley with long oars in their fore paws. And now and then one would appear driving a herd of clumping slaves, which indeed were approximate human beings with wide mouths like those merchants who traded in Dylath-Leen; only these herds, being without turbans or shoes or clothing, did not seem so very human after all. Some of these slaves—the fatter ones, whom a sort of overseer would pinch experimentally—were unloaded from ships and nailed in crates which workers pushed into low warehouses or loaded on great lumbering vans.

קאַרטער האָט איצט געקענט אונטערשײדן פֿיגורן זיך באַװעגטנדיק אױף די פּאַסקודנע װערפֿן פֿאָרױס, און װאָס בעסער האָט ער זײ געזען אַלץ ערגער האָט ער אָנגעהױבן זײ מורא און פֿײַנט האָבן תּכלית־⁠שׂינאה. װאָרן זײ זײַנען נישט געװען מענטשן בכלל, אָדער אַפֿילו מענטשן לערך, אלא װאָס דען גרױסע גראָלעכע־װײַסע גליטשיקע זאַכן װאָס האָבן געקענט זיך פֿאַרברײטערן אָדער צונױפֿציִען װען סע װילט נאָר, און װאָס זײער הױפּטפֿאָ רעם — כאָטש זי האָט זיך אָפֿט מאָל געביטן — איז געװען פֿון אַ סאָרט ראַפּוכע אָן שום אױגן, אָבער מיט אַ טשיקאַװע װיברירנדיקער מאַסע קורצע ראָזעװע טאַפּערלעך אױפֿן עק פֿונעם שטומפּיקן, אומקלאָרן פּיסק. די דאָזיקע חפֿצים האָבן זיך פֿאַרנומענערהײט געקאַטשעט אַרום די װערפֿן, רוקנדיק באַלנס און קאַסטנס און קעסטלעך מיט איבערנאַטירלעכער קראַפֿט, און פֿון מאָל צו מאָל אונטערשפּרינגענדיק אַרױף און אַראָפּ פֿון עפּעס אַ פֿאַראַנקערטער גאַליע מיט לאַנגע רודערס אין זײערע פֿאָדער־לאַפּעס. און פֿון מאָל צו מאָל האָט אײנער זיך באַװיזן טרײַבנדיק אַ סטאַדע בראָדיענדיקע קנעכטן, װאָס זײַנען געװען בערכדיקע בני־אָדם מיט ברײטע מײַלער װי יענע סוחרים װאָס האָבן געמיסחרט אין דילאַת־לין; נאָר די סטאַדעס, זײַנענדיק אָן טורבאַנען אָדער שיך אָדער קלײדונג, האָבן נאָך אַלעמען נישט אױסגעזען אַזױ מענטשלעך. אַ פּאָר פֿון די דאָזיקע קנעכטן — די פֿעטערע, װאָס אַ סאָרט אױפֿזעער פֿלעג זײ קנײַפּן עקספּערימענטאַל — זײַנען אױסגעלאָדן געװאָרן פֿון שיפֿן און צוגעקלאַפּט אין קאַסטנס װאָס אַרבעטערס האָבן זײ געשטױסן אין נידריקע סקלאַדן אַרײַן, אָדער אָנגעלאָדט אױף גרױסע, לעפּישע משׂא־פֿורן.

¶37 Once a van was hitched up and driven off, and the fabulous thing which drew it was such that Carter gasped, even after having seen the other monstrosities of that hateful place. Now and then a small herd of slaves dressed and turbaned like the dark merchants would be driven aboard a galley, followed by a great crew of the slippery grey toad-things as officers, navigators, and rowers. And Carter saw that the almost-human creatures were reserved for the more ignominious kinds of servitude which required no strength, such as steering and cooking, fetching and carrying, and bargaining with men on the earth or other planets where they traded. These creatures must have been convenient on earth, for they were truly not unlike men when dressed and carefully shod and turbaned, and could haggle in the shops of men without embarrassment or curious explanations. But most of them, unless lean and ill-favoured, were unclothed and packed in crates and drawn off in lumbering lorries by fabulous things. Occasionally other beings were unloaded and crated; some very like these semi-humans, some not so similar, and some not similar at all. And he wondered if any of the poor stout black men of Parg were left to be unloaded and crated and shipped inland in those obnoxious drays.

אײן מאָל האָט מען אײַנגעשפּאַנט אַ משׂא־פֿור און אים אַװעקגעפֿירט, און די פֿאַנטאַסטישע זאַך װאָס האָט אים געצױגן איז געװען אַזױ אַז קאַרטער האָט מחמת אים געסאַפּעט, אַפֿילו נאָך זען די אַנדערע מאָנסטראָזיטעטן פֿון יענעם פֿאַרהאַסט אָרט. פֿון מאָל צו מאָל האָט מען געטריבן אַ קלײנע סטאַדע קנעכטן, אָנגעטאָן און באַטורבאַנט װי די טונקעלע סוחרים, אַרױף אױף אַ גאַליע, און נאָך זײ זײַנען נאָכגעגאַנגען אַ גרױסער עקיפּאַזש פֿון די גליטשיקע גראָע ראַפּוכע־זאַכן בתּורת אָפֿיצירן, שטורמענער, און רודערערס. קאַרטער האָט געזען אַז די כּמעט־מענטשישע באַשעפֿענישן זײַנען געװען פֿאַרהיטן פֿאַר זיך פֿאַר די בזיונדיקערע סאָרטן קנעכטשאַפֿט װאָס האָבן באַדאַרפֿט נישט קײן כּוח, װי קערעװען און קאָכן, ב רענגען און טראָגן, און פֿאַרהאַנדלען מיט מענטשן אױף דער ערד אָדער אַנדערע פּלאַנעטן װוּ זײ האָבן געהאַנדלט. די אָ באַשעפֿענישן זײַנען מסתּמא געװען באַקװעם אױף דער ערד, װײַל זײ זײַנען אין דער אמתן געװען אַ ביסל ענלעך צו מענטשן װען אָנגעטאָן און שׂכלדיק באַשוכט און באַטרובאַנט, און האָבן געקענט זיך דינגען אין די קראָמען פֿון מענטשן אָן פֿאַרלעגנהײט אָדער טשיקאַװע דערקלערונגען. אָבער ס׳רוב, סײַדן מאָגער און מיאוס, האָט מען נאַקעט אױסגעטאָן און זײ אַװעקגענומען אין לעפּישע משׂא־פֿורן געצױגן פֿון פֿאַנטאַסטישע זאַכן. אַנדערע באַשעפֿענישן האָט מען פֿון צײַט צו צײַט אױסגעלאָדן און באַקאַסטנט; עטעלכע גאָר ענלעך צו די האַלב־מענטשן, עטלעכע נישט אַזױ ענלעך, און עטלעכע נישט ענלעך בכלל. און ר׳האָט זיך געפֿרעגט צי אַבי װאָסער פֿון די נעבעכדיקע לײַביקע שװאַרצע מענטשן פֿון פּאַרג זײַנען פֿאַרבליבן כּדי צו װערן אױסגעלאָדן און באַקאַסטנט או אָפּגעשיקט אין לאַנד אַרײַן אין יענע דערװידערדיקע בינדיונגען.

¶38 Whe n the galley landed at a greasy-looking quay of spongy rock a nightmare horde of toad-things wiggled out of the hatches, and two of them seized Carter and dragged him ashore. The smell and aspect of that city are beyond telling, and Carter held only scattered images of the tiled streets and black doorways and endless precipices of grey vertical walls without windows. At length he was dragged within a low doorway and made to climb infinite steps in pitch blackness. It was, apparently, all one to the toad-things whether it were light or dark. The odour of the place was intolerable, and when Carter was locked into a chamber and left alone he scarcely had strength to crawl around and ascertain its form and dimensions. It was circular, and about twenty feet across.

אַז ד י גאַליע האָט זיך אַראָפּגעלאָזט אױף אַ צושטײפּונקט פֿון שװאָמיקן פֿעלדז מיט אַ פֿאַרשמאָלצענעם אױסזע האָט אַ קאָשמאַר־האָרדע פֿון ראַפּוכע־זאַכן זיך אַרױסגעװאַקעװעט פֿון די פֿאַלטירן, און צװײ פֿון זײ האָבן געכאַפּט קאַרטערן און אים געטראַכענט אױף דער יבשה. דאָס געסרחה און צורה פֿון יענער שטאָט זײַנען געװען װײַטער פֿון דערצײלן, און קאַרטער האָט געהאַלטן אין זינען נאָר צעװאָרפֿענע געשטאַלטן פֿון די קאַכלגאַסן און שװאַרצע טירן און אָנסופֿיקע אָפּריסן פֿון גראָע אױפֿגעהאָדערטע װענט אָן פֿענצטער. סוף־כּל־סוף איז ער געטראַכענט געװאָרן אין אַ נידריקער טיר און געצװוּנגען אַרױפֿצוקלעטערן אָנסופֿיקע טרעפּן אין פּעך־שװאַרצקײט. ס׳איז נישט געװען די ראַפּוכע־זאַכן קײן נפֿקא־⁠מינה צי עס זאָל זײַן ליכט אָדער פֿינצטער. דער עיפּוש פֿונעם אָרט איז געװען נישט סובֿל צו זײַן, און װען קאַרטער איז פֿאַרשלאָסן געװאָרן אין אַ קאַצרער אַרײַן און פֿאַרלאָזט אײנעם אַלײן, האָט ער קױם געהאַט מאַכט אַרומצוקריכן און פֿעסטצושטעלן זײַן פֿאָרעם און דימענסיעס. ס׳איז געװען קײַלעכדיק, און צװאַנציק פֿיס אין דער ברײט.

¶39 From then on time ceased to exist. At intervals food was pushed in, but Carter would not touch it. What his fate would be, he did not know; but he felt that he was held for the coming of that frightful soul and messenger of infinity’s Other Gods, the crawling chaos Nyarlathotep. Finally, after an unguessed span of hours or days, the great stone door swung wide again and Carter was shoved down the stairs and out into the red-litten streets of that fearsome city. It was night on the moon, and all through the town were stationed slaves bearing torches.

פֿון דעמאָלט אָן האָט די צײַט אױפֿגעהערט עקסיסטירן. פֿון צײַט צו צײַט האָט מען אַרײַנגעשטופט שפּײַז, אָבער קאַרטער האָט נישט געװאָלט זי רירן. װאָס װאָלט זײַן דער גורל זײַנער, האָט ער נישט געװאָלט װיסן; אָבער ער האָט געמײנט אַז מ׳האָט אים געהאַלטן פֿאַרן קומען פֿון יענער שרעקלעכער נשמה און שטאַפֿעט פֿון די אַ נ ד ע ר ע ג ע ט ע ר  פֿון אין־⁠סוף , דעם קריכנדיקן כאַאָס ניאַרלאַתאָטעפּן. סוף־כּל־סוף נאָך אַן אומגעטראָפֿענעם צײַט־משך פֿון שעהן אָדער טעג, האָט די גרױסע שטײנערנע טיר זיך נאָך אַ מאָל ברײט געדרײט און מ׳האָט געגעבן קאַרטערן אַ רוק טרעפּ־אַראָפּ און אַרױס אין די רױט־באַלױכטענע גאַסן פֿון יענער סטראַשנע שטאָט. ס׳איז געװען נאַכט אױף דער לבֿנה, און דורך דער גאַנצער שטאָט זײַנען געװען צעשטעלט קנעכטן טראָגנדיק שטורקאַצן.

¶40 In a detestable square a sort of procession was formed; ten of the toad-things and twenty-four almost-human torch-bearers, eleven on either side, and one each before and behind. Carter was placed in the middle of the line; five toad-things ahead and five behind, and one almost-human torch-bearer on each side of him. Certain of the toad-things produced disgustingly carven flutes of ivory and made loathsome sounds. To that hellish piping the column advanced out of the tiled streets and into nighted plains of obscene fungi, soon commencing to climb one of the lower and more gradual hills that lay behind the city. That on some frightful slope or blasphemous plateau the crawling chaos waited, Carter could not doubt; and he wished that the suspense might soon be over. The whining of those impious flutes was shocking, and he would have given worlds for some even half-normal sound; but these toad-things had no voices, and the slaves did not talk.

אין אַ פּאַסקודנע פּלאַץ א יז אַ סאָרט דעפֿילאַדע געפֿורעמעט געװאָרן; צען פֿון די ראַפּוכע־זאַכן און פֿיר און צװאַנציק כּמעט־מענטשלעכע שטרוקאַץ־טראָגערס, עלעף אױף יעדער זײַט, און אײנער פֿאָרױס און הינטן. קאַ רטער איז אײַנגעאָרט געװאָרן אין מיטן דער ליניע; פֿינעף ראַפּוכע־זאַכן פֿאָרױס און פֿינעף הינטן, און אײנער אַ כּמעט־מענטשלעכער שטורקאַץ־טראָגער אױף יעדער זײַט זײַנער. געװיסע פֿון די ראַפּוכע־זאַכן האָבן אַרױסגענומען מיגלדיק אױסגעשניטצע העלפֿאַנדבײנערנע פֿלײטן און געמאַכט האַדקע קלאַנגען. בײַ יענעם העליש פֿײַפֿן האָט די קאָלאָנע אַװאַנסירט אױס די קאַכלגאַסן אַרױס און אין נאַכטפּלײנען פֿון גראָבע שװעמל־געװיקסן אַרײַן, און האָט זיך באַלד אָנגעהױבן אַרױפֿקלעטרן אױף אײנעם פֿון די נידריקערע און בהדרגדיקערע בערג װאָס איז געליגן הינטער דער שטאָט. אַז אױף עפּעס אַ שרעקלעכן אוקאָס אָדער לעסטערנדיקער באַרגפֿלאַך האָט דער קריכנדיקער כאַאָס געװאַרט, האָט קאַרטער נישט געקענט ספֿקענען; און ר׳האָט געװוּנטשן אַז די שפּאַנונג זאָל בקרובֿ זײַן אױס. דאָס פּישטשען פֿון יענע גאָטלאָזיקע פֿלײטן האָט שאָקירט, און ער האָט געװאָלט געבן װעלטן פֿאַר עפּעס אַן אַפֿילו האַלב־נאָרמאַלן קלאַנג; אָבער די דאָזיקע ראַפּוכע־זאַכן האָבן פֿאַרמאָגט נישט קײן קעלער, און די קנעכטן האָבן נישט גערעדט.

¶41 Then through that star-specked darkness there did come a normal sound. It rolled from the higher hills, and from all the jagged peaks around it was caught up and echoed in a swelling pandaemoniac chorus. It was the midnight yell of the cat, and Carter knew at last that the old village folk were right when they made low guesses about the cryptical realms which are known only to cats, and to which the elders among cats repair by stealth nocturnally, springing from high housetops. Verily, it is to the moon’s dark side that they go to leap and gambol on the hills and converse with ancient shadows, and here amidst that column of foetid things Carter heard their homely, friendly cry, and thought of the steep roofs and warm hearths and little lighted windows of home.

קומען איז דעמאָלט געקומען, דורכן שטערן־געשפּרענקלטן פֿינצטערניש, אַ נאָרמאַלער קלאַנג. ר׳האָט זיך געקאַטשעט פֿון די העכערע בערג; פֿון די אַלע שטשערעבאַטע שפּיצן אַרומעט האָט מען אים אָנגענומען; ר׳האָט אָפּגעקלונגען אין אַן אָנקװעלנדיקן פּאַנדעמאָנעיִשן כאָר. ס׳איז געװען די האַלבע־נאַכט יעלה פֿון דער קאַץ, און קאַרטער האָט זיך סוף־כּל־סוף דערװוּסט אַז דאָס אַלטע דאָרפֿספֿאָלק איז געװען גערעכט װען זײ האָבן שטיל געטראָפֿן מכּוח די קריפּטישע געגבֿולן װאָס נאָר קעץ קענען זײ, און אין װעלכע ציִען זיך בשתּיקהדיק די קאַץ־זקנים צוריק בײַנאַכטיק, שפּרינגענדיק פֿון הױכע הױזדעכער. באמת, ס׳איז טאַקע די פֿינצטערע זײַט פֿון דער לבֿנה אין װעלכער זײ גײען אַרומצושפּרינגען און אונטערצוטאַנצן אױף די בערג און שמועסן מיט פֿאַרצײַטיקע שאָטנס; און דאָ אין מיטן י ענער קאָלאָנע פֿאַרשטונקענע זאַכן האָט קאַרטער געהערט זײער הײמישן, פֿרײַנדלעכן רוף, און באַקלערט די שטאָציקע דעכער און װאַרעמע הײמפֿײַערן און באַלױכטענע פֿענצטערלעך פֿון הײם.

¶42 Now much of the speech of cats was known to Randolph Carter, and in this far, terrible place he uttered the cry that was suitable. But that he need not have done, for even as his lips opened he heard the chorus wax and draw nearer, and saw swift shadows against the stars as small graceful shapes leaped from hill to hill in gathering legions. The call of the clan had been given, and before the foul procession had time even to be frightened a cloud of smothering fur and a phalanx of murderous claws were tidally and tempestuously upon it. The flutes stopped, and there were shrieks in the night. Dying almost-humans screamed, and cats spit and yowled and roared, but the toad-things made never a sound as their stinking green ichor oozed fatally upon that porous earth with the obscene fungi.

װײַזט זיך אַרױס אַז ראַנדאָלף קאַרטער האָט געקענט אַ סך פֿון דער שפּראַך פֿון קעץ, און אין דעם דאָזיקן װײַטן אימהדיקן אָרט האָט ער אַרױסגעזאָגט דעם רוף װאָס טױגט. אָבער דאָס האָט ער נישט געמוזט טאָן, װײַל ממש בשעת די לעפֿצן האָבן זיך געעפֿנט האָט ער געהערט דעם כאָר אױסװאַקסן און זיך דערנעענטערן, און האָט געזען געשװינדע שאָטנס אַקעגן די שטערן בעת קלײנע חענעװדיקע פֿאָרעמלעך זײַנען איבערגעשפּרונגען פֿון באַרג צו באַרג אין זיך צונױפֿזאַמלנדיקע לעגיאָנען. דער רוף פֿונעם שבֿט האָט מען געגעב ן, און אײדער די אָפּשטױסנדיקע פּראָצע סיע האָט געהאַט צײַט אַפֿילו דערשראָקן צו װערן, זײַנען געװען אַ כמאַרע דערשטיקנדיקער פּעלץ און אַ פֿאַלאַנקס מערדערישע קערלען פֿלײצדיק און שטורעמדיק אױף איר. די פֿלײטן האָבן זיך אױפֿגעהערט, און עס זײַנען געװען קװיטשן אין דער נאַכט. שטאַרבנדיקע כּמעט־מענטשן האָבן געװאַלדעװעט, און קעץ האָבן געשפּיגן און גערעװעט און געברומט, אָבער די ראַפּוכע־זאַכן האָבן קײן מאָל נישט געמאַכט קײן קלאַנג, בשעת דאָס שמוכטנדיקע גרינע בלוט האָט פֿאַטאַל געטריפֿט אױף יענער פּאָרעדיקער ערד מיט די גראָבע שװעמל־געװיקסן.

¶43 It was a stupendous sight, while the torches lasted, and Carter had never before seen so many cats. Black, grey, and white; yellow, tiger, and mixed; common, Persian, and Manx; Thibetan, Angora, and Egyptian; all were there in the fury of battle, and there hovered over them some trace of that profound and inviolate sanctity which made their goddess great in the temples of Bubastis. They would leap seven strong at the throat of an almost-human or the pink tentacled snout of a toad-thing and drag it down savagely t o the fungous plain, where myriads of their fellows would surge over it and into it with the frenzied claws and teeth of a divine battle-fury. Carter had seized a torch from a stricken slave, but was soon overborne by the surging waves of his loyal defenders. Then he lay in the utter blackness hearing the clangour of war and the shouts of the victors, and feeling the soft paws of his friends as they rushed to and fro over him in the fray.

ס׳איז געװען אַ נשתּוממדיק בילד כּל־עוד די שטורקאַצן האָבן געדױערט, און קאַרטער האָט קײן מאָל נישט געזען אזױ פֿיל קעץ. שװאַרצע, גראָע, און װײַסע; געלע, טיגער, און געמישטע; פּראָסטע, פּערסישער און מאַנקסער; טיבעטישע, אַנגאָרע, און מיצרישע; אַלע זײַנען געװען דאָרטן, אינעם צאָרן פֿון קעמף, און דאָרטן האָט געהױערט איבער זײ עפּעס אַ שפּור פֿון יענער טיפֿער און אומבאַשעדיקטער הײליקײט װאָס האָט פֿאַרגרעסערט זײער געטין אין די בתּי־מקדשים פֿון בובאַסטיסן. זײ האָבן געהאַלטן אין אײן שפּרינגען זאַלבע־זיבעט אױפֿן גאָרגל פֿון אַ כּמעט־מענטשן אָדער דעם ראָזעװע־באַטאַפּערלטן פּיסק פֿון אַ ראַפּוכע־זאַך און עס אָראָפּציִען רציחקדיק אַראָפּ צו דעם שװעמל־געװיקסיקן פּלײן, װוּ מיליאָסן זײערע חבֿרים האָבן זיך נאָך אַ מאָל און װידער אַ מאָל געטאָן אַ לאָז פֿאָרױס איבער איר און אין איר מיט די מטורפֿדיקע קערלען און צײן פֿון אַ גאָטלעכן קעמף־צאָרן. קאַרטער האָט זיך אָנגעכאַפּט אין אַ שטורקאַץ פֿון אַ דערשלאָגענעם קנעכט, אָבער ס׳האָבן אים באַלד איבערגעקערט די פֿלײצנדיקע כװאַליעס פֿון זײַנע געטרײַע פֿאַרטײדיקערס. דערנאָך איז ער געליגן אינעם גאָרן פֿינצטערניש הערנדיק דאָס קלינגלען פֿון מלחמה און די שרײַען פֿון די בעלי־נצחונות, און פֿילנדיק די װײכע לאַפּעס פֿון זײַנע חבֿרים בעת זײ האָבן זיך געאײַלט אַהין און אַהער איבער אים אינעם געשלעג.

¶44 At last awe and exhaustion closed his eyes, and when he opened them again it was upon a strange scene. The great shining disc of the earth, thirteen times greater than that of the moon as we see it, had risen with floods of weird light over the lunar landscape; and across all those leagues of wild plateau and ragged crest there squatted one endless sea of cats in orderly array. Circle on circle they reached, and two or three leaders out of the ranks were licking his face and purring to him consolingly. Of the dead slaves and toad-things there were not many signs, but Carter thought he saw one borne a little way off in the open space between him and the warriors.

סוף־כּל־סוף האָבן ציטערנישט און אױסגעמאַטערטקײט פֿאַרמאַכט אים די אױגן, און װען ר׳האָט זײ נאָך אַ מאָל געעפֿנט, איז דאָס געװען אױף אַ פֿרעמדער סזצענע. דער גרױסער שײַנענדיקער דיסק פֿון דער ערד, דרײַצן מאָל גרעסער װי יענער פֿון דער לבֿנה װען מיר זעען זי, איז אױפֿגעגאַנגען מיט פֿאַרפֿלײצונגען פֿון אױסטערליש ליכט איבערן לבֿנה־פּײזאַזש; און איבער אַלע יענע מײַלן װילדער באַרגפֿלאַך און צעקאָדערטן באַרגקאַם איז געזעסן אױף די פּיאַטעס אײן אָנסופֿיקער ים קעץ אין סדרדיקער אָרדענונג. קרײַז אױף קרײַז האָבן די קעץ דערגרײכט, און צװײ אָדער דרײַ פֿון די אָנפֿירעס זײערע האָבן געלעקט אים דאָס פּנים און אים געמרוקעט טרײסטנדיק. פֿון די טױטע קנעכטן און ראַפּוכע־זאַכן זײַנען געבליבן נישט צו פֿיל סימנים, אָבער קאַרטער האָט געמײנט אַז ר׳האָט געזען אײנעם אָװעקגעטראָגן אַ קורצן מהלך אַװעק אינעם אָפֿענעם שטח צװישן אים און די קעמפֿערס.

¶45 Carter now spoke with the leaders in the soft language of cats, and learned that his ancient friendship with the species was well known and often spoken of in the places where cats congregate. He had not been unmarked in Ulthar when he passed through, and the sleek old cats had remembered how he patted them after they had attended to the hungry Zoogs who looked evilly at a small black kitten. And they recalled, too, how he had welcomed the very little kitten who came to see him at the inn, and how he had given it a saucer of rich cream in the morning before he left. The grandfather of that very little kitten was the leader of the army now assembled, for he had seen the evil procession from a far hill and recognized the prisoner as a sworn friend of his kind on earth and in the land of dream.

האָט קאַרטער איצטנס געשמועסט מיט די אָנפֿירערס אין דער װײכער שפּראַך פֿון קעץ, און זיך דערװוּסט אַז מע האָט גוט געקענט זײַן פֿאַרצײַטיקע חבֿרשאַפֿט מיטן זגאַל, און אַז מע האָט אָפֿט מאָל זי אַרומגערעדט אין די ערטער װוּ קעץ זאַמלען זיך צונױף. מע האָט נישט פאַרפֿעלט אים באַמערקן אין אולתּאַר װען ער איז אַדורך, און די גלאַטיקע אַלטע קעץ האָבן זיך דערמאָנט אין װי ר׳האָט זײ געגלעט נאָך דעם אַז זײ האָבן זיך פֿאַרנומען מיט די הונגעריקע זוגן װאָס האָבן בײזערהײט געקוקט אױף אַ קלײן שװאַרץ קעצל. און זײ האָבן זיך דערמאָנט, דערצו, אין װי ר׳האָט באַגריסט דאָס זײער קלײנע קעצל װאָס איז אָנגעקומען אים צו זען אין דער קרעטשמע, און װי ר׳האָט אים געגעבן אַ טעלערל פֿעטן שמאַנט אין דער פֿרי אײדער ער איז אַװעק. דער זײדע פֿון יענעם זײער קלײן קעצל איז געװען דער אָנפֿירער פֿון דער אַרמײ װאָס איז איצט געװען צונױפֿגעזאַמלט, װײַל ר׳האָט געזען די בײזע פּראָצעסיע פֿון אַ װײַטן באַרג און דערקענט דעם געפֿאַנגענעם װי אַ געשװױרענעם פֿרײַנד פֿון זײַן מין אױף ערד און אינעם לאַנד פֿון חלום.

¶46 A yowl now came from the farther peak, and the old leader paused abruptly in his conversation. It was one of the army's outposts, stationed on the highest of the mountains to watch the one foe which Earth's cats fear; the very large and peculiar cats from Saturn, who for some reason have not been oblivious of the charm of our moon's dark side. They are leagued by treaty with the evil toad-things, and are notoriously hostile to our earthly cats; so that at this juncture a meeting would have been a somewhat grave matter.

איז אַ רעװע איצטער גקעקומען פֿונעם װײַטערן שפּיץ, און דער אַלטער אָנפֿירער האָט ראַפּטעם מפֿסיק געװען אין זײַנע רײד. ס׳איז געװען אײנער פֿון די פֿאָרפּאָסטן פֿון דער אַרמײ, געשטעלט אױפֿן העכסטן פֿון די בערג כּדי אױסצוקוקן פֿאַרן אײנציקן שׂונא װאָס די קעץ פֿון דער ערד האָבן אים מורא; די גאָר גרױסע און קרײַטישע קעץ פֿון ש בתי, װאָס פֿאַר עפּעס אַ סיבה האָבן נישט פֿאַרפֿעלט באַמערקן דעם חן פֿון דער פֿינצטערער זײַט פֿון אונזדער לבֿנה. זײ זײַנען לױט אָפּמאַך יד־אחת מיט די רשעותדיקע ראַפּוכע־זאַכן, און זײַנען פֿאַרנאַנטערהײט קעגענעריש אונדזערע ערדישע קעץ; אַזױ אַז אין איצטיקן מאָמענט װאָלט אַ טרעפֿונג זײַן עפּעס אַ שװערער ענין.

¶47 After a brief consultation of generals, the cats rose and assumed a closer formation, crowding protectingly around Carter and preparing to take the great leap through space back to the housetops of our earth and its dreamland. The old field-marshal advised Carter to let himself be borne along smoothly and passively in the massed ranks of furry leapers, and told him how to spring when the rest sprang and land gracefully when th e rest landed. He also offered to deposit him in any spot he desired, and Carter decided on the city of Dylath-Leen whence the black galley had set out; for he wished to sail thence for Oriab and the carven crest Ngranek, and also to warn the people of the city to have no more traffick with black galleys, if indeed that traffick could be tactfully and judiciously broken off. Then, upon a signal, the cats all leaped gracefully with their friend packed securely in their midst; while in a black cave on an unhallowed summit of the moon-mountains still vainly waited the crawling chaos Nyarlathotep.

נאָך אַ קורצער עצה־⁠האַלטונג פֿון גענעראַלן, האָבן די קעץ זיך אָפּגעשטעלט און אָנגענומען אַ נעענטערע פֿאָרמאַציע, זיך אַרומשטופּנדיק צו באַשיצן קאַרטערן, און זיך צוגרײטנדיק צו טאָן אַ גרױסן שפּרונג צוריק דורך חלל צו די הױזדעכער פֿון אונדזער ערד און איר חלום־לאַנד. דער אַלטער פֿעלד־מאַרשאַל האָט געעצהט קאַרטערן אַז ער זאָל זיך לאָזן טראָגן װערן אין די צונױפֿגעפּרעסטע ראַנגען פֿון פּעלציקע שפּרינגערס, און האָט אים געזאָגט װי אַזױ צו שפּרינגען װען די אַנדערע זײַנען געשפּרונגען, און זיך חנעװדיק אַראָפּצולאָזן װען די אַנדערע האָבן זיך אַראָפּגעלאָזט. ער האָט אױך אָנגעשלאָגט אַװעקצולײגן קאַרטערן אין אַבי װאָסער פּלאַץ ער זאָל נאָר װעלן, און קאַרטער האָט אױסגעלקיבן די שטאָט דילאַת־לין פֿון װאַנען די שװאַרצע גאַליע האָט גענומען דעם װעג; װײַל ער האָט געװאָלט זיך זעגלען פֿון דאַנעט קײן אָריאַב און דעם אױסגעשניצטן קאַם נגראַנעק, און אױך װאָרענען דאָס פֿאָלק פֿון דער שטאָט צו האָבן מער נישט משׂא־מתּן מיט שװאַרצע גאַליעס, אױב טאַקע האָט מען געקענט טאַקטיש און אױסגערעכנט אָפּברעכן יענעם משׂא־מתּן. דערנאָך, אױף אַ סיגנאַל, זײַנען די קעץ אַלע געשפּרונגען חנװדיק מיט זײער פֿרײַנד פֿעסט אָנגעפּאַקט צװישן זײ; בשעת אין אַ שװאַרצער הײל אױף אַן אומגעהײליקטן שפּיץ פֿון די לבֿנה־בערג האָט נאָך אומזיסט־⁠אומנישט געװאַרט דער קריכנדיקער כאַאָס ניאַרלאַתאָטעפּ.

¶48 The leap of the cats through space was very swift; and being surrounded by his companions Carter did not see this time the great black shapelessnesses that lurk and caper and flounder in the abyss. Before he fully realised what had happened he was back in his familiar room at the inn at Dylath-Leen, and the stealthy, friendly cats were pouring out of the window in stre ams. The old leader from Ulthar was the last to leave, and as Carter shook his paw he said he would be able to get home by cockcrow. When dawn came, Carter went downstairs and learned that a week had elapsed since his capture and leaving. There was still nearly a fortnight to wait for the ship bound toward Oriab, and during that time he said what he could against the black galleys and their infamous ways. Most of the townsfolk believed him; yet so fond were the jewellers of great rubies that none would wholly promise to cease trafficking with the wide-mouthed merchants. If aught of evil ever befalls Dylath-Leen through such traffick, it will not be his fault.

דער שפּרונג פֿון די קעץ דורך חלל איז געװען זײער אַ געשװינדער; און אַרומגערינגלט פֿון זײַנע באַגלײטערס האָט קאַרטער נישט געזען דאָס מאָל די גרױסע שװאַרצע פֿאָרעמלאָזיקײטן װאָס לאָקערן און טאַנצן אונטער און צאַפּלען זיך אינעם תּהום. אײדער ר׳האָט זיך געכאַפּט װאָס איז געשען איז ער געװען צוריק אין זײַן באַקאַנטן צימער בײַ דער קרעטשמע אין דילאַת־לין, און די בשתּיקהדיקע פֿרײַנדלעכע קעץ האָבן זיך אַרױסגעגאָסן פֿונעם פֿענצטער אין שטראָמען. דער אַלטער אָנפֿירער פֿון אולתּאַר איז געװען דער לעצטער אַװעק, און בעת קאַרטער האָט אים געדריקט די לאַפּע האָט ער געזאָגט אַז ער װאָלט זײַן ביכולת אַהײמצוקומען פֿאַר האָנענקרײ. אָנגעקומען קאַיאָר, איז קאַרטער אָראָפּגעגאַנגען טרעפּ־אַראָפּ און זיך דערװוּסט אַז אַ װאָך איז שױן פֿאַרבײַ זינט זײַן פֿאַרכאַפּ און אַװעקפֿאָר. סע זײַנען אים נאָך געבליבן כּמעט צװײ װאָכן װאַרטן אױף דער שיף אױפֿן װעג קײן אָריאַב, און במשך דער אָ צײַט האָט ער געזאָגט װאָס ר׳האָט געקענט אַקעגן די שװאַרצע גאַליעס און זײערע נבֿלהדיקע שטײגערס. ס׳רובֿ פֿונעם שטאָטספֿאָלק האָט אים געגלײבט; אָבער אַזױ צום האַרצן זײַנען גרױסע רובינען געװען די יוּװעלירן אַז קײנער װאָלט אין גאַנצן צוזאָגן זיך אױפֿהערן פֿון האַנדלען מיט די ברײט־מױליקע סוחרים. אױב עפּעס בײזס זאָל אַ מאָל פּאַסירן דילאַת־לין דורך אַזאַ האַנדלען, װאָלט דאָס נישט זײַן זײַן שולד.

¶49 In about a week the desiderate ship put in by the black wale and tall lighthouse, and Carter was glad to see that she was a barque of wholesome men, with painted sides and yellow lateen sails and a grey captain in silken robes. Her cargo was the fragrant resin of Oriab's inner groves, and the delicate pottery baked by the artists of Baharna, and the strange little figures carved from Ngranek's ancient lava. For this they were paid in the wool of Ulthar and the iridescent textiles of Hatheg and the ivory that the black men carve across the river in Parg. Carter made arrangements with the captain to go to Baharna and was told that the voyage would take ten days. And during his week of waiting he talked much with that captain of Ngranek, and was told that very few had seen the carven face thereon; but that most travellers are content to learn its legends from old people and lava-gatherers and image-makers in Baharna and afterward say in their far homes that they have indeed beheld it. The captain was not even sure that any person now living had beheld that carven face, for the wrong side of Ngranek is very difficult and barren and sinister, and there are rumours of caves near the peak wherein dwell the night-gaunts. But the captain did not wish to say just what a night-gaunt might be like, since such cattle are known to haunt most persistently the dreams of those who think too often of them. Then Carter asked that captain about unknown Kadath in the cold waste, and the marvellous sunset city, but of these the good man could truly tell nothing.

נאָך אַ װאָך לערך האָט די געװוּנטשטע שיף זיך אַרײַנגעשטעלט בײַם שװאַרצן װאַל און הױכן לײַכטטורעם, און קאַרטער האָט זיך דערפֿרידיקט צו זען אַז זי איז געװען אַ קלײנע דרײַ־זעגלבױמדיקע שיף פֿון מידותדיקע מענטשן, מיט אױסגעפֿאַרבטע זײַטן און געלע דרײַעקיקע זעלגלען און אַ גראָען קאַפּיטאַן אין זײדענע מאַנטיעס. איר לאָדונג איז געװען די ריח־ניחוחדיקע סמאָלע פֿון די אינעװעניקסטע סעדער פֿון אָריאַב, און דאָס צאָרטע טעפּערײַ געבאַקן דורך די קינסטלערס פֿון באַהאַרנע, און די אױסטערלישע קלײנע פֿיגורן אױסגעשניצט פֿון דער פֿאַרצײַטיקער לאַװע פֿון אָריאַב. פֿאַר דער סחורה האָט מען זײ אײַנגעצאָלט מיט דער װאָל פֿון אולתּאַר און די מינעדיקע טעקס טילן פֿון האַתעג און דעם העלפֿאַנדבײן װאָס די שװאַרצע מענט שן שניצן אױס איבערן טײַך אין פּאַרג. קאַרטער האָט אַראַנזשירט מיטן קאַפּיטאַן צו פֿאָרן אין באַהאַרנע און יענער האָט אים געלאָזט װיסן אַז די נסיעה װאָלט דױערן צען טעג. און במשך זײַן װאָך װאַרטן האָט ערגעשמועסט אַ סך מיט יענעם קאַפּיטאַן װעגן נגראַנעק, און ער האָט אים געזאָגט אַז זײער װײניקע האָבן געזען דאָס אױסגעשניצטע פּנים דערױף; נאָר װאָס זשע דען אַז ס׳רובֿ נוסעים באַנוגענען זיך מיט זיך לערנען זײַנע סודות פֿון זקנים און לאַװע־זאַמלערס און בילד־מאַכערס אין באַהאַרנע און דערנאָך זאָגן אין זײערע װײַטע הײמען אַז זײ האָבן עס טאַקע דערזען. דער קאַפּיטאַן איז נישט געװען זיכער אַפֿילו אַז אַבי װאָסער איצט־לעבנדיקער מענטש האָט דערזען יענץ אױסגעשניצט פּנים, װײַל די הינטערזײַט פֿון נגראַנעק איז גאָר האַרב און פּוסט און בײז, און סע זײַנען דאָ שמועות פֿון הײלן לעבן דעם שפּיץ װוּ װױנען די נאַכט־מאָגערס. אָבער דער קאַפּיטאַן האָט נישט געװאָלט זאָגן פּונקט װי אַזױ זאָל אַ נאַכט־מאָגער זײַן, װײַל מע װײסט גוט אַז אַזעלכע פֿיך באַװױנען גאָר גאָר עקשנותדיק די חלומות פֿון יענע װאָס באַקלערן זײ צו אָפֿט. דערנאָך האָט קאַרטער געבעטן בײַ יענעם קאַפּיטאַן מכּוח קָדָת אינעם קאַלטן װיסטעניש, אָבער מכּוח דעם אָ האָט דער גוטער מענטש אױף אַן אמת נישט געקענט זאָגן גאָרנישט.

¶50 Carter sailed out of Dylath-Leen one early morning when the tide turned, and saw the first rays of sunrise on the thin angular towers of that dismal basalt town. And for two days they sailed eastward in sight of green coasts, and saw often the pleasant fishing towns that climbed up steeply with their red roofs and chimney-pots from old dreaming wharves and beaches where net lay drying. But on the third day they turned sharply south where the roll of water was stronger, and soon passed from sight of any land. On the fifth day the sailors were nervous, but the captain apologized for their fears, saying that the ship was about to pass over the weedy walls and broken columns of a sunken city too old for memory, and that when the water was clear one could see so many moving shadows in that deep place that simple folk disliked it. He admitted, moreover, that many ships had been lost in that part of the sea; having been hailed when quite close to it, but never seen again.

קאַרטער האָט זיך אַװעקגעזעגלט אױס דילאַת־לין עפּעס אַ פֿרימאָרגן װען דער ים־פֿלײץ האָט זיך געדרײט, און געזען די ערשטע שטראַלען פֿון זונשפּראָץ אױף די דינע קאַנטיקע טורעמס פֿון יענער קלאָגעדיקער באַזאַלטענער שטאָט. און צװײ טעג האָבן זײ זיך געזעגלט אױף מיזרח אין אױגנגרײך פֿון גרינע באָרטנס, און אָפֿט געזען די אײַנגענעמע פֿישן־שטעט װאָס האָבן זיך שטאָציק געדראַפּעט מיט רױטע דעכער און קױמנטעפּ אױס אַלטע חלומענדיקע װערפֿן און פּלאַזשעס װוּ נעצן זײַנען געלײגט זיך אױסצוטריקנען. אָבער דעם דריטן טאָג האָבן זײ זיך שאַרף געדרײט אױף דרום װוּ דאָס קאַטשען פֿון װאַסער איז געװען שטאַרקער, און זײַנען באַלד אַװעק אױס אױגנגרײך פֿון אַבי װאָסער לאַנד. אױפֿן פֿיפֿטן טאָג זײַנען די מאַטראָסן געװאָרן נערװעז, אָבער דער קאַפּיטאַן האָט געבעטן מחילה פֿאַר זײערע פּחדים, זאָגנדיק אַז די שיף האָט געהאַלטן אין איבערפֿאָרן די פֿאַרװאַקסענע מיט ים־גראָז װענט און צעבראַכענע זײַלן פֿון אַ פֿאַרזונקענער שטאָט צו אָלט פֿאַר זיכּרון, און אַז װען דאָס װאַסער איז געװען קלאָר האָט מען געקענט זען אַזױ פֿיל זיך רוקנדיקע שאָטנס אין יענעם טיף אָרט אַז פּראָסט פּאָלק האָבן אים נישט האָלט געהאַט. ער האָט הײַנט מודה געװען אַז אַ סך שיפֿן זײַנען פֿאַרלױרן געװאָרן אין יענעם טײל ים; געװאָרן באַגריסט װען גאָר נאָענט צו אים, און קײן מאָל נאָך דעם נישט געזען.

¶51 That night the moon was very bright, and one could see a great way down in the water. There was so little wind that the ship could not move much, and the ocean was very calm. Looking over the rail Carter saw many fathoms deep the dome of the great temple, and in front of it an avenue of unnatural sphinxes leading to what was once a public square. Dolphins sported merrily in and out of the ruins, and porpoises revelled clumsily here and there, sometimes coming to the surface and leaping clear out of the sea. As the ship drifted on a little the floor of the ocean rose in hills, and one could clearly mark the lines of ancient climbing streets and the washed-down walls of myriad little houses.

יענע נאַכט איז די לבֿנה געװען זײער העל, און מ׳האָט געקענט זען אַ גרױסן מהלך אַראָפּ אינעם װאַסער. ס׳איז געװען אַזױ װײניק װינט אַז די שיף האָט נישט געקענט זיך רירן קײן סך, און דער אָקעאַן איז געװען זײער רויִק. אַראָפּקוקנדיק איבער דעם געלענדער האָט קאַרטער געזען אַ סך קלאַפֿטער טיף אַרונטער דעם קופּאָל פֿונעם גרױסן בית־מיקדש, און פֿאַר אים אַן עװעניו פֿון אומנאַטורלעכע ספֿינקסן פֿירנדיק צו װאָס איז אַ מאָל געװען אַ כּלל־פּלאַץ. דעלפֿינען האָבן זיך פֿרײלעכערהײט געשפּילט אַרײַן און אַרױס פֿון די רויִנען, און ים־חזירים האָבן אומגעלומפּערט געהוליעט ערטערװײַז, אַ מאָל קומנדיק צום שפּיגל און שפּרינגענדיק לגמרי אַרױס פֿונעם ים. בעת די שיף האָט זיך װײַטערגעדרײפֿט אַ ביסל האָט דער דנאָ ים זיך אױפֿגעהױבן אין בערגלעך, און מע האָט געקענט קלאָר דערזען די ליניעס פֿון פֿאַרצײַטיקע אַרױפֿדראַפּענדיקע גאַסן און די אָפּגעקאַלכטע װענט פֿון אַ מיליאַס קלײנע הײַזלעך.

¶52 Then the suburbs appeared, and finally a great lone building on a hill, of simpler architecture than the other structures, and in much better repair. It was dark and low and covered four sides of a square, with a tower at each corner, a paved court in the centre, and small curious round windows all over it. Probably it was of basalt, though weeds draped the greater part; and such was its lonely and impressive place on that far hill that it may have been a temple or a monastery. Some phosphorescent fish inside it gave the small round windows an aspect of shining, and Carter did not blame the sailors much for their fears. Then by the watery moonlight he noticed an odd high monolith in the middle of that central court, and saw that something was tied to it. And when after getting a telescope from the captain's cabin he saw that that bound thing was a sailor in the silk robes of Oriab, head downward and without any eyes, he was glad that a rising breeze soon took the ship ahead to more healthy parts of the sea.

דערנאָך האָבן די פֿאָרשטעט זיך געיאַװעט און לסוף אַ גרױסער אײן־אײנציקער בנין אױף אַ בערגל, פֿון פּשוטערער אַרכיטעקטור װי די אַנדערע געבײַען, און אין אַ סך בעסערן מצבֿ. ר׳איז געװען אַ טונקלער און אַ נידריקער און האָט פֿאַרדעקט פֿיר זײַטן פֿון אַ קװאַדראַט, מיט אַ טורעם אױף יעדן עק, אַן אױסברוקירטן הױף אין מיטן, און קלײנע טשיקאַװע רינדעכיקע פֿענצטער אומעטום אױף אים. מסתּמא איז ער געװען באַזאַלטן, כאָטש װילדגראָזן האָבן דראַפּירט דעם גערסערן חלק; און אַזאַ איז געװען זײַן עלנט און רושמדיק אָרט אױף יענעם װײַטן באַרג אַז ר׳האָט געקענט זײַן אַ בית־מיקדש אָדער אַ מאָנאַסטיר. עטלעכע פֿאָספֿאָרעסצענטע פֿיש אין אים האָבן געגעבן די רינדעכיקע פֿענצטערלעך אַן אױסזע פֿון שײַנען, און קאַרטער האָט נישט באַשולדיקט די מאַטראָסן צו פֿיל פֿאַר זײערע פּחדים. דערנאָך מיט דער װאַסערלעכער לבֿנה־שײַן האָט ער באַמערקט אַ מאָדנע הױכן מאָנאָליט אינעם מיטן פֿון יענעם צענטראַלן הױף, און געזען אַז עפּעס איז צוגעבונדן צו אים. און װען, נאָך באַקומען אַ טעלעסקאָפּ פֿון דעם קאַפּיטאַנס קאַיוטע, האָט ער געזען אַז יענע געבונדענע זאַך איז געװען אַ מאַטראָס אין די זײדענע אָריאַבער מלבושים, קאָפּ־אַראָפּ און אָן קײן אױגן, האָט ער זיך דערפֿרײט אַז אַ שטײַגנדיק װינטל האָט באַלד גענומען די שיף פֿאָרױס אין געזונטערע טײלן ים.

¶53 The next day they spoke with a ship with violet sails bound for Zar, in the land of forgotten dreams, with bulbs of strange coloured lilies for cargo. And on the evening of the eleventh day they came in sight of the isle of Oriab with Ngranek rising jagged and snow-crowned in the distance. Oriab is a very great isle, and its port of Baharna a mighty city. The wharves of Baharna are of porphyry, and the city rises in great stone terraces behind them, having streets of steps that are frequently arched over by buildings and the bridges between buildings. There is a great canal which goes under the whole city in a tunnel with granite gates and leads to the inland lake of Yath, on whose farther shore are the vast clay brick ruins of a primal city whose name is not remembered. As the ship drew into the harbour at evening the twin beacons Thon and Thal gleamed a welcome, and in all the million windows of Baharna's terraces mellow lights peeped out quietly and gradually as the stars peep out in the dusk, till that steep and climbing seaport became a glittering constellation hung between the stars of heaven and the reflections of those stars in the still harbour.

דער קומעדיקן טאָג האָבן זײ באַגריסט אַ שיף מיט לילאָװע זעגלען אין װעג אַרײַן קײן זאַר אינעם לאַנד פֿון פֿאַרגעסענע חלומות, טראָגנדיק פֿאַר אַ לאָדונג בלומען־⁠ציבעלעס פֿון ליליעס מיט פֿרעמדע פֿאַרבן. און אױף דער נאַכט פֿונעם עלפֿטן טאָג זײַנען זײ געקומען אין אױגנגרײך פֿונעם אינדזל אָריאַב מיט נגראַנעק זיך אױפֿהײבנדיק אַ שטשערבאַטער און אַ שנײ־באַקרױנטער אין דער װײַטנס. אָריאַב איז אַ זײער גרױסער אינדזל, און זײַן פּאָרט באַהאַרנע אַ מעכטיקע שטאָט. די װערפֿן פֿון אָריאַב זײַנען פֿון פּאָרפֿיר, און זי שטאָט גײט אַרױף אױף אין גרױסע שטײרנערנע טעראַסעס, פֿאַרמאָגנדיק טרעפּעלעך־גאַסן װאָס זײַנען אָפֿטלעך איבערגעבױגן מיט בנינים און די בריקן צװישן בנינים. ס׳איז פֿאַראַן אַ גרױסער קאַנאַל װאָס גײט אונטער דער שטאָט אין אַ טונעל מיט גראַניטענע טױערן און פֿירט אין דער אינלענדישער אָזערע יאַת, װאָס אױף איר װײַטערן ברעג שטײען די ריזיקע לײמען־ציגעלענע רויִנען פֿון אַ קדמונישער שטאָט װאָס איר נאָמען געדענקט מען נישט. בעת די שיף האָט זיך אין אָװנט אַרײַנגעצױגן אין האַװן האָבן די צװילינג־שײַנטורעמס תּאָן און תּאַל געשטראַלט אַ קבלת־⁠פּנים, און אין די אַלע מיליאָן פֿענצטער פֿון די באַהאַרנער טעראַסעס האָבן זענפֿטיקע ליכטלעך שטיל אונטערגעקוקט ביסלעכװײַז בעת די שטערן האָבן זיך געגעבן אַ װײַז איבערן קאָפּ אינעם בין־השמשות, ביז יענער שטאָציקער און זיך דראַפּענדיקער ים־פּאָרט איז געװאָרן אַ פֿינקלנדיקע קאָנסטעלאַציע געהאָנגען צװישן די שטערן פֿון הימל און די אָפּשפּיגלונגען פֿון יענע שטערן אינעם שטילן האַװן.

¶54 The captain, after landing, made Carter a guest in his own small house on the shores of Yath where the rear of the town slopes down to it; and his wife and servants brought strange toothsome foods for the traveller's delight. And in the days after that Carter asked for rumours and legends of Ngranek in all the taverns and public places where lava-gatherers and image-makers meet, but could find no one who had been up the higher slopes or seen the carven face. Ngranek was a hard mountain with only an accursed valley behind it, and besides, one could never depend on the certainty that night-gaunts are altogether fabulous.

נאָך זיך לאַנדן, האָט דער קאַפּיטאַן מכניס־אורח געװען קאַרטערן אין זײַן הײַזל אױפֿן ברעג יאַת, װוּ דער הינטער־קװאַרטאַל פֿון דער שטאָט לאָזט זיך אַראָפּ צו דער אָזערע; און זײַן װײַב און דינערס האָבן געבראַכט פֿרעמדע געשמאַקע מאכלים פֿאַר אַ מחיה פֿאַרן נוסע. און אין די טעג נאָך דעם האָט קאַרטער זיך נאָכגעפֿרעגט אױף שמועות און לעגענדעס פֿון נגראַנעק בײַ די אַלע שענקען און עפֿנטלעכע פּלעצער װוּ לאַװע־זאַמלערס פֿלעגן זיך טרעפֿן, אָבער האָט געקענט געפֿינען נישט קײנעם װאָס איז געװען אַרױף אױף די העכערע אוקאָסן אָדער האָט געזען דאָס אױסגעשניצטע פּנים. נגראַנעק איז געװען אַ האַרבער באַרג מיט נאָר אַ פֿאַרשאָלטענעם טאָל הינטער אים, און חוץ דעם, האָט מען קײן מאָל נישט געקענט זיך פֿאַרלאָזן אױף דער זיכערהײט אַז נאַכטמאָגערס זײַנען אין גאַנצן פֿאַנטאַסטיש.

¶55 When the captain sailed back to Dylath-Leen Carter took quarters in an ancient tavern opening on an alley of steps in the original part of the town, which is built of brick and resembles the ruins of Yath's farther shore. Here he laid his plans for the ascent of Ngranek, and correlated all that he had learned from the lava-gatherers about the roads thither. The keeper of the tavern was a very old man, and had heard so many legends that he was a great help. He even took Carter to an upper room in that ancient house and shewed him a crude picture which a traveller had scratched on the clay wall in the old days when men were bolder and less reluctant to visit Ngranek's higher slopes. The old tavern-keeper's great-grandfather had heard from his great-grandfather that the traveller who scratched that picture had climbed Ngranek and seen the carven face, here drawing it for others to behold, but Carter had very great doubts, since the large rough features on the wall were hasty and careless, and wholly overshadowed by a crowd of little companion shapes in the worst possible taste, with horns and wings and claws and curling tails.

אַז דער קאַפּיטאַן האָט אָפּגעשיפֿט אױפֿן װעג צוריק קײן דילאַת־לין האָט קאַרטער גענומען צימערן אין אַ פֿאַרצײַטיקער קרעטשמע װאָס עפֿנט זיך אױף אַ טרעפּן־געסקע אינעם מקורדיקן געגנט פֿון דער שטאָט, װאָס איז געבױט פֿון ציגלען און זעט אױס װי די רויִנען פֿונעם װײַטערן ברעג יאַת. דאָ האָט ער צוגעגרײט זײַנע פּלאַנען פֿאַרן אַרױפֿגאַנג פֿון נגראַנעק, און פּרטימדיק פֿאַרגלײַכט אַלצדינג װאָס ר׳האָט זיך געלערנט פֿון די לאַװע־זאַמלערס װעגן די שטראָזן אַהין. דער קרעטשמער איז געװען זײער אַן אַלטער, און האָט געהערט אַזױ פֿיל לעגענדעס אַז ר׳איז געװען אַ גרױסע הילף. ר׳האָט אַפֿילו גענומען קאַרטער אין אַן אײבערצימער אין יענעם פֿאַרצײַטיקן הױז און אים באַװיזן אַן אומגעשליפֿן בילד װאָס אַ נוסע האָט עס אײַנגעקריצט אין דער לײמענער װאַנט אין אַמאָליקע יאָרן װען מענטשן זײַנען געװען דרײסטער און װײניקער אָנחשקדיק באַזוכן די העכערע אוקאָסן פֿון נגראַנעק. דעם אַלטן קרעטשמערס עלטער־⁠זײדע האָט געהערט פֿון זײַן עלטער־⁠זײדן אַז דער נוסע װאָס האָט אײַנגעקריצט יענץ בילד האָט אַרױפֿגעקלעטערט אױף נגראַנעק און געזען דאָס אױסגעשניצטע פּנים, אױסמאָלנדיק עס דאָ פֿאַר אַנדערע צו דערזען, אָבער קאַרטער האָט זײער געספֿקנט, װײַל די גרױסע גראָבע שטריכן אױף דער װאַנט זײַנען געװען געכאַפּט און אָפּגעלאָזט, און אין גאַנצן פֿאַרשאָטנט דורך אַ געזעמל קלײנע באַגלײטער־פֿאָרמען אין דעם ערגסטן מעגלעכן טעם, מיט הערנער און פֿליגלען און זיך פֿאַרקרײַזלנדיקע זנבֿים.

¶56 At last, having gained all the information he was likely to gain in the taverns and public places of Baharna, Carter hired a zebra and set out one morning on the road by Yath's shore for those inland parts wherein towers stony Ngranek. On his right were rolling hills and pleasant orchards and neat little stone farmhouses, and he was much reminded of those fertile fields that flank the Skai. By evening he was near the nameless ancient ruins on Yath's farther shore, and though old lava-gatherers had warned him not to camp there at night, he tethered his zebra to a curious pillar before a crumbling wall and laid his blanket in a sheltered corner beneath some carvings whose meaning none could decipher. Around him he wrapped another blanket, for the nights are cold in Oriab; and when upon awaking once he thought he felt the wings of some insect brushing his face he covered his head altogether and slept in peace till roused by the magah birds in distant resin groves.

סוף־כּל־סוף, געקראָגן די אַלע אינפֿאָרמאַציע װאָס ער האָט געקערט קריגן אין די באַהאַרנער קרעטשמעס און עפֿענטלעכע פּלעצער, האָט קאַרטער געדונגען אַ זעברע און זיך עפּעס אַ פֿרימאָרגן געלאָזט אין װעג אַרײַן אױפֿן שטראָז לעבן די ברעגן פֿון יאַת אין יענע אינלענדישע מקומות װאָס דערין טורעמט זיך שטײנערנער נגראַנעק. אױף רעכטס האָבן זיך געקאַטשעט בערג און אײַנגענעמע סעדער און נעטע שטײנערנע כוטערס, און דאָס האָט אים גאָר גוט דערמאָנט אין יענע פֿרוכפּערדיקע פֿעלדער װאָס פֿלאַנקירן דעם סקײַ. פֿאַר אָװנט איז ער געװען לעבן די נאָמענלאָזע פֿאַרצײַטיקע רויִנען אױפֿן װײַטערן ברעג יאַת, און האָט צוגעשטריקלט די זעברע צו אַ טשיקאַװע זײַל פֿאַר אַ זיך צעברעכלנדיקער װאַנט, און געלײגט זײַן צודעק אין אַ באַדאַכטן עק אונטער געװיסע שניצערײַען װאָס זײער באַטײַט האָט קײנער נישט געקענט פֿונאַנדערשיפֿרירן. אַרום זיך האָט ער אַרומגעװיקלט נאָך אַ צודעק, װײַל די נעכט זײַנען קאַלט אין אָריאַב; און װען אײן מאָל האָט ער געהאַלטן, בײַם זיך אױפֿװעקן, אַז די פֿליגלען פֿון עפּעס אַן אינסעקט טשעפּען אים אין פּנים, האָט ער לגמרי צוגעדעקט דעם קאָפּ און געשלאָפֿן בשלום ביז די מאַגאַ־פֿײגל אין װײַטע סמאָלע־סעדער האָבן אים דערװעקט.

¶57 The sun had just come up over the great slope whereon leagues of primal brick foundations and worn walls and occasional cracked pillars and pedestals stretched down desolate to the shore of Yath, and Carter looked about for his tethered zebra. Great was his dismay to see that docile beast stretched prostrate beside the curious pillar to which it had been tied, and still greater was he vexed on finding that the steed was quite dead, with its blood all sucked away through a singular wound in its throat. His pack had been disturbed, and several shiny knickknacks taken away, and all round on the dusty soil were great webbed footprints for which he could not in any way account. The legends and warnings of lava-gatherers occurred to him, and he thought of what had brushed his face in the night. Then he shouldered his pack and strode on toward Ngranek, though not without a shiver when he saw close to him as the highway passed through the ruins a great gaping arch low in the wall of an old temple, with steps leading down into darkness farther than he could peer.

די זון איז ערשט אױפֿגעגאַנגען איבערן גרױסן אוקאָס אױף װעלכן סע האָבן זיך אױסגעצױגן לאַנג־אױס מײַלן אַראָפּ צום ברעג יאַת קדמונישע ציגלענע יסודות און צעריבענע װענט און טײלמאָליק צעשפּאָלטענע זײַלן און פּעדעסטאַלן, און קאַרטער האָט אַרומגעזוכט זײַן צוגעשטריקלטע זעברע. גרױס איז געװען זײַן צערודערונג צו זען יענע נאָכגיביקע חיה ליגנדיק אױסגעצױגן לעבן דעם טקישאַװע זײַל אױף װעלכן ר׳האָט זי צוגעבונדן, און נאָך גרעסער איז ער דענערװירט געװאָרן װען ר׳האָט געפונען אַז די רײַט־חיה איז געװען גאַנץ טױט, מיטן בלוט אַװעקגעזױגן בשלמות דורך אַ װוּנד אַן אױסנעמיקער אינעם גאָרגל. עפּעס האָט געטשעפּעט זײַן רענצל, און אַװעקגענומען עטלעכע גלאַנציקע שמאָנצעס, און אומעטום אױף דעם שטױביקן גרונד זײַנען געװען גרױסע הײַטלדיקע פֿוסטריט פֿאַר װעלכע ר'האָט בשום־אופֿן נישט געקענט געבן צו פֿאַרשטײן. עס זײַנען אים אײַנגעפֿאַלן די לעגענדעס און װאָרענונגען פֿון לאַװע־זאַמלערס, און ר׳האָט זיך באַקלערט אין װאָס ס׳האָט אים געטשעפּעט פֿאַרבײַ דעם פּנים אין דער נאַכט. דערנאָכדעם האָט ער געטראָגן זײַן רענצל אױף די פּלײצעס און געשפּאַנט װײַטער צו נגראַנעק צו, כאָטשבע נישט אָן קײן ציטער װען ר׳האָט געזען אים, בעת דער טראַקט איז אַדורכגעגאַנגען דורך די רויִנען, אַ גרױסן צעפּראַלטן בױגן נידריק אין דער װאַנט פֿון אַן אַלטן בית־מיקדש, מיט טרעפּלעך אַראָפּפֿירנדיק אין פֿינצטערניש װײַטער אײדער ר׳האָט געקענט אַראָפּקוקן.

¶58 His course now lay uphill through wilder and partly wooded country, and he saw only the huts of charcoal-burners and the camp of those who gathered resin from the groves. The whole air was fragrant with balsam , and all the magah birds sang blithely as they flashed their seven colours in the sun. Near sunset he came on a new camp of lava-gatherers returning with laden sacks from Ngranek's lower slopes; and here he also camped, listening to the songs and tales of the men, and overhearing what they whispered about a companion they had lost. He had climbed high to reach a mass of fine lava above him, and at nightfall did not return to his fellows. When they looked for him the next day they found only his turban, nor was there any sign on the crags below that he had fallen. They did not search any more, because the old man among them said it would be of no use.

זײַן װעג איז איצטער געליגן באַרג־אַרױף דורך װאָס אַ מאָל װילדער אין טײלװײַז װאַלדיק לאַנד, און ר׳האָט געזען נאָר די כאַלופּעס פֿון קױלן־ברענערס און דעם לאַגער פֿון די װאָס האָבן אָנגעזאַמלט סמאָלע פֿון די סעדער. די לופֿט איז געװען אומעטום ריח־ניחוחדיק מיט באַלזאַם, און די מאַגאַ־פֿײגל האָבן פֿרײלעכערהײט געזונגען בעת זײ האָבן אױפֿגעבליצט די זיבן פֿאַרבן זײערע אין דער זון. בײַ זונפֿאַרגאַנג איז ער געקומען אױף אַ נײַעם לאַגער פֿון לאַװע־זאַמלערס צוריקקומענדיק מיט באַלאָדענע זעק פֿון די אונטעראוקאָסן פֿון נגראַנעק; און דאָ האָט ער אױכעט זיך געלאַגערט, זיך צוהערנדיק צו די לידער און מעשׂיות פֿון די מענטשן, און אונטערהערנדיק װאָס זײ האָבן געשעפּטשעט צוליב אַ באַגלײטער װאָס זײ האָבן אים פֿאַרלױרן. יענער האָט זיך אַרױפֿגעקלעטערט הױך כּדי צו דערגרײכן אַ מאַסע דראָבנע לאַװע אױבן, און בײַ פֿאַרנאַכט איז ער נישט צוריק צו זײַנע חבֿרים. װען זײ האָבן אים דעם צװײטן טאָג געזוכט האָבן זײ געפֿונען נאָר אַ טורבאַן, און ס׳איז נישט געװען קײן צײכן אױף די סקאַלעס אונטן אַז ר׳איז געהאַט געפֿאַלן. זײ האָבן שױן נישט געזוכט װײַטער, װײַל דער זקן זײערער האָט געזאָגט אַז דאָס װאָלט בכלל נישט טױגן.

¶59 No one ever found what the night-gaunts took, though those beasts themselves were so uncertain as to be almost fabulous. Carter asked them if night-gaunts sucked blood and liked shiny things and left webbed footprints, but they all shook their heads negatively and seemed frightened at his making such an inquiry. When he saw how taciturn they had become he asked them no more, but went to sleep in his blanket.

קײנער האָט קײן מאָל נישט געפֿונען װאָס די נאַכטמאָגערס האָבן עס גענומען, כאָטש יענע חיות אַלײן זײַנען געװען אַזױ אומזיכער כּדי צו זײַן אַגדיש. קאַרטער האָט געפֿרעגט בײַ זײ צי נאַכטמאָגערס זױגן בלוט און האָבן ליב בלאַנקע זאַכן און פֿאַרלאָזן הײַטלדיקע טרעטן, אָבער זײ אַלע האָבן פֿאַרנײניקנדיקהײט געשאָקלט די קעפּ און האָבן אױסגעזען אין מורא אױף זײַן מאַכן אַזאַ אָנפֿרעג. װען ער האָט געזען װי שװײַגעװדיק זײַנען זײ געװאָרן האָט ער זיך שױן נישט אָנגעפֿרעגט מער בײַ זײ, נאָר איז געגאַנגען שלאָפֿן אין זײַן צודעק.

¶ 60 The next day he rose with the lava-gatherers and exchanged farewells as they rode west and he rode east on a zebra he bought of them. Their older men gave him blessings and warnings, and told him he had better not climb too high on Ngranek, but while he thanked them heartily he was in no wise dissuaded. For still did he feel that he must find the gods on unknown Kadath; and win from them a way to that haunting and marvellous city in the sunset. By noon, after a long uphill ride, he came upon some abandoned brick villages of the hill-people who had once dwelt thus close to Ngranek and carved images from its smooth lava. Here they had dwelt till the days of the old tavernkeeper's grandfather, but about that time they felt that their presence was disliked. Their homes had crept even up the mountain's slope, and the higher they built the more people they would miss when the sun rose. At last they decided it would be better to leave altogether, since things were sometimes glimpsed in the darkness which no one could interpret favourably; so in the end all of them went down to the sea and dwelt in Baharna, inhabiting a very old quarter and teaching their sons the old art of image-making which to this day they carry on. It was from these children of the exiled hill-people that Carter had heard the best tales about Ngranek when searching through Baharna's ancient taverns.

דעם צװײטן טאָג האָט ער זיך אױסגעטשוכעט מיט די לאַװע־זאַמלערס און זיך געזעגענט בעת זײ זײַנען געריטן אױף מערבֿ און ער איז געריטן אױף מיזרח אױף אַ זעברע װאָס ער האָט אָפּגעקױפֿט בײַ זײ. די עלטערע זײערע האָבן אים געגעבן ברכות און װאָרענונגען, און אים געזאָגט אַז ס׳איז אים געװען בעסער נישט אַרױפֿצוקלעטערן צו הױך אױף נגראַנעק, אָבער כאָטש ר׳האָט זײ האַרציק געדאַנקט, איז ער בשום־אופֿן נישט אָפּגערעדט געװאָרן. װײַל נאָך האָט ער געפֿילט אַז ער מוז געפֿינען די געטער אױף קָדָת און געװינען פֿון זײ אַ װעג אין יענער נאָגנדיקער און װוּנדערלעכער שטאָט אין דער שקיעה. ביז מיטטאָג, נאָך אַ לאַנגער יאַזדע באַרג־אַרױף, איז ער געקומען אױף עטלעכע פֿאַרװאָרלאָזענע ציגלענע דערפֿער פֿון די באַרגסלײַט װאָס האָבן אַ מאָל געװױנט אַזױ נאָענט צו נגראַנעק און אױסגעשניצט געשטאַלטן פֿון זײַן גלאַטיקער לאַװע. דאָ האָבן זײ געװױנט זינט די טעג פֿון דעם אַלטן קרעטשמערס זײדן, אָבער אַרום יענער צײַט האָבן זײ געפֿילט אַז עמעצער האָט נישט ליב זײער פֿאַראַנענקײט. די הײמען זײערע זײַנען אַרױפֿגערקראָכן ממש אױפֿן באַרגאוקאָס, און װאָס העכער האָבן זײ אױפֿגעבױט אַלץ מער מענטשן פֿלעגן זײ אױספֿעלן װען די זון איז אױפֿגעגאַנגען. סוף־כּל־סוף האָבן זײ באַשלאָסן אַז עס װאָלט זײ זײַן בעסער אַװעקצוגײן לחלוטין, װאָרן מע האָט אַ מאָל געכאַפּט אַ גיכן בליק אױף זאַכן אינעם פֿינצטערניש װאָס מע האָט נישט געקענט גוטגינציק אױסטײַטשן; און דעריבער זײַנען זײ אַלע לסוף־מעשה אַראָפּ צום ים צו און געװױנט אין באַהאַרנע, באַװױנענדיק אַ קװאַרטאַל אַ גאָר אַלטן און לערנענדיק די זין די אַלטע קונסט פֿון געשטאַטלט־מאַכן װאָס עד־היום זײַנען זײ זי נאָך ממשיך. ס׳איז געװען פֿון די דאָזיקע קינדער פֿון די פֿאַרטריבענע אין גלות באַרגסלײַט אַז קאַרטער האָט געהערט די בעסטע מעשׂיות בנוגע נגראַנעק בשעת דורכזוכן דורך די פֿאַרצײַטיקע באַהאַרנער שענקען.

¶61 All this time the great gaunt side of Ngranek was looming up higher and higher as Carter approached it. There were sparse trees on the lower slopes and feeble shrubs above them, and then the bare hideous rock rose spectral into the sky, to mix with frost and ice and eternal snow. Carter could see the rifts and ruggedness of that sombre stone, and did not welcome the prospect of climbing it. In places there were solid streams of lava, and scoriac heaps that littered slopes and ledges. Ninety aeons ago, before even the gods had danced upon its pointed peak, that mountain had spoken with fire and roared with the voices of the inner thunders. Now it towered all silent and sinister, bearing on the hidden side that secret titan image whereof rumour told. And there were caves in that mountain, which might be empty and alone with elder darkness, or might — if legend spoke truly — hold horrors of a form not to be surmised.

במשך דער אָ צײַט האָט די גרױסע אױסגעדײװערטע זײַט פֿון נגראַנעק אָננגענומען אַ העכערן און נאָך העכערן פֿאַרנעם, בעת קאַרטער האָט זיך דערנעענטערט צו אים. סע זײַנען געװען שיטערע בײמער אױף די נידריקערע אוקאָסן און שװאַכינקע קשאַקן איבער זײ, און נאָך דעם דער הױלער גרױליקער פֿעלדז האָט זיך אױפֿגעהױבן װי אַ דערזעעניש אינעם הימל װאָס מישט זיך אײַן מי פֿראָסט און אײַז און אײביקן שנײ. קאַרטער האָט געקענט זען די שפּאַלטן און האַרבקײט פֿון יענעם פֿינצטערן שטײן, און האָט זיך נישט געפֿרײט אױף דעם אױסקוק פֿון אַרױפֿקריכן אױף אים. ערטערװײַז זײַנען געװען סאָלידע שטראָמען לאַװע, און הױפֿנס פֿאַרגליװערטע לאַװע זײַנען געװען אָנגעװאָרפֿן איבער אוקאָסן און פֿעלדזנראַנדן. מיט נײַנציק תּקופֿות צוריק, אײדער אַפֿילו די געטער האָבן געטאַנצט אױף זײַן פֿאַרשפּיצטן קאָפּ, האָט יענער באַרג גערעדט מיט פֿײַער און געברומט מיט די קעלער פֿון די אינעװײניקסטע דונערן. איצטער האָט ער זיך אױפֿגעטורעמט גאַנץ שטיל און בײז, טראָגענדיק אױף דער פֿאַרטײַעטער זײַט יענץ טיטאַן־געשטאַלט צוליב װעלכן די שמועה האָט דערצײלט. און סע זײַנען געװען הײלן אין יענעם באַרג, װאָס זײ צי זײַנען געװען לײדיק און אַלײן מיט אַלטצײַטיק פֿינצטערניש, צי אפֿשר האָבן — טאָמער האָט די אַגדה אמת גערעדט — געהאַלטן גרױלן פֿון אַ פֿאָרעם װאָס מע קען זיך אים נישט משער זײַן.

¶62 The ground sloped upward to the foot of Ngranek, thinly covered with scrub oaks and ash trees, and strewn with bits of rock, lava, and ancient cinder. There were the charred embers of many camps, where the lava-gatherers were wont to stop, and several rude altars which they had built either to propitiate the Great Ones or to ward off what they dreamed of in Ngranek's high passes and labyrinthine caves. At evening Carter reached the farthermost pile of embers and camped for the night, tethering his zebra to a sapling and wrapping himself well in his blankets before going to sleep. And all through the night a voonith howled distantly from the shore of some hidden pool, but Carter felt no fear of that amphibious terror, since he had been told with certainty that not one of them dares even approach the slope of Ngranek.

דער גרונט איז זיך געגאַנגען באַרג־⁠אַרױף צום צופֿוסנס נגראַנעק, שיטער צוגעדעקט מיט קוסטאַרניק־דעמבן און אַשבײמער, און צעװאָרפֿן מיט ברעקלעך פֿעלדז, לאַװע, און פֿאַרצײַטיקער האָלעװעשקע. ס׳איז געװען דאָרט פֿאַרקױלטער זשאַר פֿון אַ סך לאַגערן, װוּ די לאַװע־זאַמלערס האָבן נוהג געװען בלײַבן, און אַ פּאָר גראָבע מזבחות װאָס מע האָט זײ אױפֿגעבױט צי מפֿײס צו זײַן די   ג ר ױ ס ע  צי אָפּצוּװערן דאָס װאָס עס האָט זיך זײ געחלומט אין די הױכע דורכגאַנגען פֿון נגראַנעק און די פֿאַרפּלאָנטערטע הײלן. שױן בײַ אָװענט האָט קאַרטער דערגרײכט די װײַטסטן הױפֿן זשאַר און זיך געלאַגערט פֿאַר דער נאַכט, צושטריקנלדיק זײַן זעברע צו אַ שפּראָצל און זיך גוט אַרומװיקלנדיק מיט זײַנע צודקען אײדער ר׳איז אײַנגעשלאָפֿן. און דורך דער גאַנצער נאַכט האָט אַ װוּנית געװױעט אין דער װײַטנס פֿונעם ברעג פֿון עפּעס אַ פֿאַרטײַעטער סאַזשלקע, אָבער קאַרטער האָט געפֿילט נישט קײן מורא פֿון יענעם אַמפֿיביש שרעקעניש, װײַל מע האָט אים געזאָגט אױף זיכער אַז נישט קײנער פֿון זײ דערװעגט זיך זיך דערנעענטערן צו דעם נגראַנעק־אוקאָס.

¶63 In the clear sunshine of morning Carter began the long ascent, taking his zebra as far as that useful beast could go, but tying it to a stunted ash tree when the floor of the thin wood became too steep. Thereafter he scrambled up alone; first through the forest with its ruins of old villages in overgrown clearings, and then over the tough grass where anaemic shrubs grew here and there. He regretted coming clear of the trees, since the slope was very precipitous and the whole thing rather dizzying. At length he began to discern all the countryside spread out beneath him whenever he looked about; the deserted huts of the image-makers, the groves of resin trees and the camps of those who gathered from them, the woods where prismatic magahs nest and sing, and even a hint very far away of the shores of Yath and of those forbidding ancient ruins whose name is forgotten. He found it best not to look around, and kept on climbing and climbing till the shrubs became very sparse and there was often nothing but the tough grass to cling to.

אין דער קלאָרער זונענשײַן פֿון פֿרימאָרגן האָט קאַרטער זיך גענומען צום לאַנגן אױפֿשטײַג, פֿירנדיק זײַן זעברע אַזױ װײַט װי יענע ניצלעכע חיה האָט געקענט גײן, אָבער זי פֿאַרבינדנדיק צו אַ פֿאַרהאַלטענעם אַשבױם װען די דיל פֿונעם שיטערן װאַלד איז געװאָרן צו שטאָציק. דערנאָך האָט ער זיך קאַראַפּקעט אַלײן; צום ערשטנס דורכן װאַלד מיט זײַנע רויִנען פֿון אַלטע דערפֿער אין פֿאַרװאַקסענע פּאָליאַנעס, און דערנאָך איבער דעם אױסהאַלטעװדיקן גראָז װוּ אַנעמישע קשאַקעס זײַנען דאָ און דאָרט געװאַקסן. דאָס אַװעקגײן פֿון די בײמער האָט אים באַנג געטאָן, װײַל דער שיפּוע איז געװען גאָר אָפּריסיק און דער גאַנצער ענין האָט אים ממש געשװינדלט דעם קאָפּ. מיט דער צײַט האָט ער גענומען דערקענען דאָס גאַנצע לאַנד אױסגעשפּרײט אונטער אים װוּ נאָר ער האָט אַרומגעקוקט; די פֿאַרלאָזענע כאַטעס פֿון די געשטאַלט־מאַכערס, די סעדער פֿון סמאָלעבײמער, און די לאַגערן פֿון יענע װאָס האָבן אױסקגעליבן פֿון די בײמער, די װעלדער װוּ פּריזמאַטישע מאַגאַס נעסטיקן זיך אײַן און זינגען, און אַפֿילו אַ רמז גאָר גאָר װײַט פֿון די באָרטן פֿון יאַת און פֿון יענע אָפּשרעקנדיקע פֿאַרצײַטיקע רויִנען װאָס זײער נאָמען איז שױן פֿאַרגעסן. ער האָט זיך דערװוּסט אַז ס׳איז בעסער נישט אַרומצוקוקן, און האָט געהאַלטן אין אײן קלעטערן און קלעטרן ביז די קשאַקעס האָבן זיך געשיטערט און ס׳איז געװען נישט אױף װאָס צו קלאַמערן אַחוץ דאָס אױסהאַלטעװדיקע גראָז.

¶64 Then the soil became meagre, with great patches of bare rock cropping out, and now and then the nest of a condor in a crevice. Finally there was nothing at all but the bare rock, and had it not been very rough and weathered, he could scarcely have ascended farther. Knobs, ledges, and pinnacles, however, helped greatly; and it was cheering to see occasionally the sign of some lava-gatherer scratched clumsily in the friable stone, and know that wholesome human creatures had been there before him. After a certain height the presence of man was further shewn by handholds and footholds hewn where they were needed, and by little quarries and excavations where some choice vein, or stream of lava had been found. In one place a narrow ledge had been chopped artificially to an especially rich deposit far to the right of the main faline of ascent. Once or twice Carter dared to look around, and was almost stunnedֿ by the spread of landscape below. All the island betwixt him and the coast lay open to his sight, with Baharna's stone terraces and the smoke of its chimneys mystical in the distance. And beyond that the illimitable Southern Sea with all its curious secrets.

דערנאָך איז דער באָדן געװאָרן פּיסנע, מיט גרױסע לאַטעס הױלן פֿעלדז אַרױסשטאַרצנדיק, און פֿון מאָל צו מאָל די נעסט פֿון אַ קאָנדאָר אין אַ שלונד. אױף דער לעצט איז געװען גאָרנישט חוץ דעם הױלן פֿעלדז, און האָט די אײבערפֿלאַך נישט געװען זײער שאָרסטיק און צעװעטערט, האָט ער קױם געקענט אַרױפֿקלעטערן װײַטער. קליאַמקעס, פֿעלדזנראַנדן, און הױכפּונקטן האָבן נישמער שטאַרק געהאָלפֿן, און ס׳האָט אים אױפֿגעמונטערט צו זען פֿון צײַט צו צײַט דעם צײכן פֿון עפּעס אַ לאַװע־זאַמלער לעפּיש אײַנגעשניטן אינעם קרישלדיקן שטײן, און װיסן אַז ערלעכע בר־נשן זײַנען געװען דאָרטן פֿאַר אים. נאָך אַ געװיסער הײך האָט די פֿאַראַנענקײט פֿון מענטשן זיך באַװיזן מיט האַנטהאַלט־שפּאַרונעס און פֿיס־אײַנגרונט        ן אױסגעהאַקט װוּ מע האָט זײ געדאַרפֿט, און מיט קלײנע שטײנערײַען און אױסגראָבונגען װוּ ס׳איז געפֿונען געװאָרן צי עפּעס אַ מהודרדיקער אָדער צי אַ לאַװע־שטראָם. אין אײן אָרט איז אַ שמאָלער פֿעלדזנדנראַנד קינסטלעך צעהאַקט געװאָרן צו אַ באַזונדערש רײַך געלעגער װײַט אױף רעכטס פֿון דער עיקרדיקער באַרגאַרױף־ליניע. אײן מאָל אָדער צװײ האָט קאַרטער זיך דערװעגט אַרומקוקן, און איז כּמעט פּריטשמעליעט געװאָרן דורכן אױסשפּרײט פֿון פּײזאַזש אונטן. דער גאַנצער אינדזל צװישן אים און דעם באָרטן איז געליגן אָפֿן צו זײַן געזיכט, די שטײנערנע טעראַסעס פֿון באַהאַרנע און דער רױך פֿון זײַנע קױמענס מיסטיש אין דער װײַטנס. און הינטער דעם, דער אָנגבֿוליקער דרומדיקער ים מיט די אַלע טשיקאַװע סודות זײַנע.

¶65 Thus far there had been much winding around the mountain, so that the farther and carven side was still hidden. Carter now saw a ledge running upward and to the left which seemed to head the way he wished, and this course he took in the hope that it might prove continuous. After ten minutes he saw it was indeed no cul-de-sac, but that it led steeply on in an arc which would, unless suddenly interrupted or deflected, bring him after a few hours' climbing to that unknown southern slope overlooking the desolate crags and the accursed valley of lava. As new country came into view below him he saw that it was bleaker and wilder than those seaward lands he had traversed. The mountain's side, too, was somewhat different; being here pierced by curious cracks and caves not found on the straighter route he had left. Some of these were above him and some beneath him, all opening on sheerly perpendicular cliffs and wholly unreachable by the feet of man. The air was very cold now, but so hard was the climbing that he did not mind it. Only the increasing rarity bothered him, and he thought that perhaps it was this which had turned the heads of other travellers and excited those absurd tales of night-gaunts whereby they explained the loss of such climbers as fell from these perilous paths. He was not much impressed by travellers' tales, but had a good curved scimitar in case of any trouble. All lesser thoughts were lost in the wish to see that carven face which might set him on the track of the gods atop unknown Kadath.

ביז אַהער האָט די סטעזשקע געהאַלטן אין אײן פֿירן אים אַרומשלענגענדיק אַרום דעם באַרג, אַזױ אַז די װײַטערע און אױסגעשניצטע זײַט איז נאָך געװען פֿאַרטײַעט. קאַרטער האָט איצטער געזען אַ פֿעלדנזראַנד זיך פֿירנדיק אַרױף און אױף לינקס, װאָס האָט זיך אַ פּנים אַװעקגעלאָזט אין דער ריכטונג װאָס ער האָט זי געװאָלט, און אָט די זײַט האָט ער גענומען אין דער האָפֿענונג אַז זי זאָל זיך אַרױסװײַזן פֿאַר המשכדיק. נאָך צען מינוט האָט ער געזען אַז ס׳איז דװקא נישט געװען קײן בלינד געסל, אָבער אַז ס׳האָט אַרומגעפֿיר ט װײַטער אין אַ בױגן װאָס װאָלט, סײַדן פּלוצעם איבערגעריסן אָדער אָפּגעקערט, אים צוגעברעאַכט נאָך אַ פּאָר שעהען אַרױפֿקלעטערן אין יענעם אומבאַקאַנטן אוקאָס אױף דרום װאָס קוקט אַראָפּ אױף די פֿאַרװיסטע סקאַלעס און דעם פֿאַרשאָלטענעם טאָל פֿון לאַװע. בעת נײַער פּײַסאַזש איז אַרײַנגעקומען אינעם געזיכט אונטער אים האָט ער געזען אַז ס׳איז געװען װיסטער און װילדער אײדער יענע לענדער צום ים צו װאָס ער איז זײ אַדורכגעגאַנגען. די באַרגזײַט, דערצו, איז געװען אַ ביסל אַנדערש; דאָ אַדורכגעשטאָכן מיט טשיקאַװע שפּאַרונעס און הײלן נישט געפֿונען אױף דער גלײַכערען װעג פֿון װעלכן ר׳איז אַװעק. אַ פּאָר פֿון די אָ זײַנען געװען איבער אים און אַ פּאָר אונטער אים, די אַלע זיך עפֿנענדיק אױף גאָלע פּערפּענדיקולאַרע אָפּהאַנגען און אין גאַנצן נישט צום דערגרײכן דורך מענטשנפֿיס. די לופֿט איז איצטער געװען גאָר קאַלט, אָבער אַזױ שװער איז געװען דאָס אַרױפֿקלעטערן אַז ס׳האָט אים נישט געאַרט. נאָר די אָנװאַקסנידקע שיטערקײט איז אים דערגאַנגען די יאָרן, און ער׳ט געמײנט אַז אפֿשר איז געװען דאָס װאָס האָט די אַנדערע נוסעים אױסגעדרײט דעם קאָפּ, און אָנגערעגט יענע לעכערלעכע מעשׂיות פֿון נאַכטמאָגערס לױט װעלכע זײ האָבן דערקלערט דעם אָנװער פֿון אַזעלכע קלעטערניקעס װאָס זײַנען געפֿאַלן פֿון די דאָזיקע געפֿערלעכע סטעזשקעס. װעגסלײַט־מעשׂיות האָבן נישט געמאַכט אױף אים קײן גרױסן רושם, אָבער ער האָט געהאַט אַ קרומן סצימיטאַר פֿון אַן עת־⁠צרה װעגן. ער האָט פֿאַרגעסן אַלע קלענערע קלערונגען אינעם װוּנשט צו זען יענץ אױסגעשניצט פּנים װאָס קען אים קריקשטעלן אױף דער שפּור פֿון די געטער אױף אומבאַקאַנט קאַדאַט.

¶66 At last, in the fearsome iciness of upper space, he came round fully to the hidden side of Ngranek and saw in infinite gulfs below him the lesser crags and sterile abysses of lava which marked olden wrath of the Great Ones. There was unfolded, too, a vast expanse of country to the south; but it was a desert land without fair fields or cottage chimneys, and seemed to have no ending. No trace of the sea was visible on this side, for Oriab is a great island. Black caverns and odd crevices were still numerous on the sheer vertical cliffs, but none of them was accessible to a climber. There now loomed aloft a great beetling mass which hampered the upward view, and Carter was for a moment shaken with doubt lest it prove impassable. Poised in windy insecurity miles above earth, with only space and death on one side and only slippery walls of rock on the other, he knew for a moment the fear that makes men shun Ngranek's hidden side. He could not turn round, yet the sun was already low. If there were no way aloft the night would find him crouching there still, and the dawn would not find him at all.

סוף־כּל־סוף איז ער געקומען אין דער סטראַשנע פֿאַראײַזטקײט פֿון אײבערשטן חלל, גאַנץ אַרום אין דער פֿאַרבאָרגענער זײַט פֿון נגראַנעק, און געזען אונטער אים אין אָנסופֿיקע אײַנגאָסן די קלענערע סקאַלעס און עקרדיקע תּהומען לאַװע װאָס האָבן באַצײכנט אַלטן ירגזון פֿון די   ג ר ױ ס ע . ס׳האָט זיך אױך אַנטװיקלט אַ ברײטפֿאַרנעמיקער אױסשפּרײט לאַנד אױף דרום; אָבער ס׳איז געװען אַ מידבר־לאַנד אָן חנעװדיקע פֿעלדן אָדער כאַטע־קױמנס, און האָט אױסגעזען צו האָבן נישט קײן סוף. קײן שפּור פֿונעם ים איז נישט געװען קענטיק אױף דער אָ זײַט, װאָרן אָריאַב איז אַ גרױסער אינדזל. שװאַרצע הײלן און מאָדנע שלונדן זײַנען נאָך געװען פֿילצאָליק אױף די גאָלע אױפֿגעהאָדערטע אָפּהאַנגען, אָבער קײנער פֿון זײ איז נישט געװען דערגרײכלעך פֿאַר אַ קלעטערניק. ס׳האָט איצטער אָנגענומען אַ גרױסן פֿאַרנעם אין די הײכן אַ גרױסער אַריבערהענגענדיקע מאַסע װאָס האָט געהאַמעװעט דעם בליק אַרױף, און קאַרטער איז אױף אַ רגע צעטרײסלט געװאָרן מיט ספֿק אַז סע זאָל זיך נישט אַרױסװײַזן פֿאַר נישט אַדורכצוגײן. אָנגעשטעלט אין װינטיקער אומזיכערהײט מײַלן איבער דער ערד, מיט נאָר חלל און טױט אױף אײן זײַט און נאָר גליטשיקע װענט פֿעלדז אױף דער אַנדערער, האָט ער געװוּסט אױף אַ רגע דעם פּחד װאָס מאַכט מענטשן צו װײַכן פֿון דער פֿאַרבאָרגענער זײַט פֿון נגראַנעק. ר׳האָט נישט געקענט זיך אױסדרײען, אָבער די זון איז שױן געװען נידעריק. טאָמער איז נישט געװען קײן װעג אין די הײכן, װאָלט די נאַכט אים געפֿינען הױערן דאָרטן נאָך אַלץ, און דער באַגינען װאָלט אים נישט געפֿינען בכלל.

¶67 But there was a way, and he saw it in due season. Only a very expert dreamer could have used those imperceptible footholds, yet to Carter they were sufficient. Surmounting now the outward-hanging rock, he found the slope above much easier than that below, since a great glacier's melting had left a generous space with loam and ledges. To the left a precipice dropped straight from unknown heights to unknown depths, with a cave's dark mouth just out of reach above him. Elsewhere, however, the mountain slanted back strongly and even gave him space to lean and rest.

אָבער ס׳איז טאַקע געװען אַ װעג, און ר׳האָט אים געזען צו דער רעכטער צײַט. נאָר אַ גאָר מבֿינישער בעל־חלומות האָט געקענט זיך באַניצן מיט יענע אומבאַמערקלעכע אײַנגרונטן, פֿאָרט קאַרטערן האָבן זײ געסטײַעט. שױן אַרױפֿגעקלעטערט אױפֿן שפּיץ פֿונעם אַריבערהענגענדיקן פֿעלדז, האָט ער געפֿונען דעם שיפּוע אױבן אַ סך גרינגער װי יענעם אונטן, היות װי דאָס געשמעלץ פֿון אַ גרױסן גלעטשער האָט געלאָזט אַ ברײטן שטח מיט לײמערד און פֿעלדזראַנדן. אױף לינקס איז אַן אָפּריס געפֿאַלן גלײַך פֿון אומבאַקאַנטע הײכן אין אומבאַקאַנטע טיפֿן, מיטן פֿינצטערן מױל פֿון אַ הײל אַזש מחוץ דעם גרײך איבער אים. אַנדערשװוּ איז דער בערג נישמער געשטאַנען שטאַרק קאָסע צוריק, און אַפֿילו אים געגעבן שטח אין װעלכן זיך אָנצולענען און רוען.

¶68 He felt from the chill that he must be near the snow line, and looked up to see what glittering pinnacles might be shining in that late ruddy sunlight. Surely enough, there was the snow uncounted thousands of feet above, and below it a great beetling crag like that he had just climbed; hanging there forever in bold outline. And when he saw that crag he gasped and cried out aloud, and clutched at the jagged rock in awe; for the titan bulge had not stayed as earth's dawn had shaped it, but gleamed red and stupendous in the sunset with the carved and polished features of a god.

לױטן פֿרעסטל האָט ער געמײנט אַז ער מוז זײַן לעבן דער שנײ־ליניע, און האָט אַרױפֿגעקוקט צו זען װאָסערע גלימצערנדיקע הײכן זאָלן נישט שײנען אין יענער שפּעטיקער רױטלעכער זונענשײַן. כּך־⁠הװה, איז דאָרט געװען דער שנײ, אומגעצײלטע טױזנטער פֿיס אַרױף, און אונטער אים אַ גרױסער אַריבערהענגענדיקער פֿעלדז װי יענער װאָס ר׳האָט אױף אים נאָר װאָס אַרױפֿגעקלעטערט; הענגנדיק דאָרטן אײביק אין דרײסטן קאָנטור. און װען ער האָט געזען יענעם פֿעלדז, האָט ער געגעבן אַ סאַפּע און און אַ געשרײ בקול־רם, און זיך אָנגעכאַפּט אױף דעם שטשערבאַטע שטײן אין אָפּשײַ; װײַל דער טיטאַנישער אַרױסשטאַרץ איז נישט געבליבן װי דער באַגינען פֿון ערד האָט אים אױסגעפֿורעמט, אלא האָט געגלאַנצט רױט און נשתּוממדיק אינעם זונפֿאַרגאַנג מיט די אָפּפּאָלירטע שטריכן פֿון אַ גאָט.

¶69 Stern and terrible shone that face that the sunset lit with fire. How vast it was no mind can ever measure, but Carter knew at once that man could never have fashioned it. It was a god chiselled by the hands of the gods, and it looked down haughty and majestic upon the seeker. Rumour had said it was strange and not to be mistaken and Carter saw that it was indeed so; for those long narrow eyes and long-lobed ears, and that thin nose and pointed chin, all spoke of a race that is not of men but of gods.

שטרענג און מוראדיק האָט געשײַנט יענץ פּנים װאָס דער זונפֿאַרגאַנג האָט אױפֿגעלױכטן מיט פֿײַער. װי ריזעדיק איז עס געװען קען קײן שׂכל נישט אױסמעסטן, אָבער קאַרטער האָט אױפֿן שטעל געװוּסט אַז דער מענטש האָט קײן מאָל נישט געקענט עס געשטאַלטיקן. ס׳איז געװען אַ גאָט אױסציזעלירט דורך די הענט פֿון די געטער, און ס׳האָט אַראָפּעקוקט אױפֿן זוכער גדלותדיק און מאַיעסטעטיש. די שמועה האָט געזאָגט אַז ס׳איז געװען אַ פֿרעמדס און אַז מע האָט נישט געקענט טועה זיך זײַן װעגן אים, און קאַרטער האָט געזען אַז ס׳איז טאַקע געװען אַזױ; װײַל יענע לאַנגע שמאָלע אױגן און לאַנג־לעפּלדיקע אױערן, און יענע דינע נאָז און פֿאַרשפּיצטע גאָמבע, האָבן אַלע גערעדט פֿון אַ שטאַם װאָס איז נישט פֿון מענטשן אלא װאָס דען פֿון געטער.

¶70 He clung overawed in that lofty and perilous eyrie, even though it was this which he had expected and come to find; for there is in a god's face more of marvel than prediction can tell, and when that face is vaster than a great temple and seen looking downward at sunset in the cryptic silences of that upper world from whose dark lava it was divinely hewn of old, the marvel is so strong that none may escape it.

ער האָט זיך געקלאַמערט אין אָפּשײַ אין יענער דערהױבענער און סכּנהדיקער נעסט, כאָטש ס׳איז געװען דאָס װאָס ער האָט זיך געריכט אױף אים און געקומען צו געפֿינען; װײַל ס׳איז פֿאַראַן אין אַ גאָטס פּנים נאָך מער פֿון חידוש װי װאָס אַ פֿאָרױסזאָג קען דערצײלן, און װען יענץ פּנים איז אומגעהײַער װי אַ גרױסער בית־מקדש און געזען אַראָפּקוקנדיק בײַ זונפֿאַרגאַנג אין די קריפּטישע שטילקײטן פֿון יענער אײבערװעלט װאָס פֿון איר טונקעלער לאַװע איז עס געװאָרן געטלעך אױסגעהאַקט פֿאַרצײַטנס, איז דער װוּנדער אַזױ שטאַרק אַז קײנער קען זיך נישט ראַטעװען פֿון אים.

¶71 Here, too, was the added marvel of recognition; for although he had planned to search all dreamland over for those whose likeness to this face might mark them as the gods’ children, he now knew that he need not do so. Certainly, the great face carven on that mountain was of no strange sort, but the kin of such as he had seen often in the taverns of the seaport Celephaïs which lies in Ooth-Nargai beyond the Tanarian Hills and is ruled over by that King Kuranes whom Carter once knew in waking life. Every year sailors with such a face came in dark ships from the north to trade their onyx for the carved jade and spun gold and little red singing birds of Celephais, and it was clear that these could be no others than the hall-gods he sought. Where they dwelt, there must the cold waste lie close, and within it unknown Kadath and its onyx castle for the Great Ones. So to Celephais he must go, far distant from the isle of Oriab, and in such parts as would take him back to Dylath-Teen and up the Skai to the bridge by Nir, and again into the enchanted wood of the Zoogs, whence the way would bend northward through the garden lands by Oukranos to the gilded spires of Thran, where he might find a galleon bound over the Cerenarian Sea.

אָט איז געװען אױך דער צוגעגעבענער חידוש פֿון דערקענונג; װײַל כאָטש ער האָט געפּלאַנעװעט אַרומצוזוכן דאָס גאַנצע חלום־לאַנד פֿאַר יענע װעמענס ענלעכקײט צו דעם אָ פּנים קען זײ באַצײכנען װי די קינדער פֿון די געטער, האָט ער איצט געװוּסט אַז ער מוז נישט אַזױ טאָן. אױף זיכער, איז דאָס גרױסע פּנים אױסגעשניצט אױף יענעם באַרג נישט געװען פֿון קײן פֿרעמדן סאָרט, אלא װאָס דען דער קרובֿ פֿון אַזעלכע אַז ער האָט אָפֿט מאָל געזען אין די שענקען פֿונעם ים־פּאָרט קעלעפֿאַיִס װאָס ליגט אין אות־נאַרגײַ הינטער די טאַנאַרישע בערג, אין װאָס איבער אים געװעלטיקט יענער קיניג קוראַנעס װעמען קאַרטער האָט אַ מאָל געקענט אין װאַך־לעבן. יעדעס יאָר זײַנען מאַטראָסן מיט אַזעלכע פּנימער געקומען אין טונקעלע שיפֿן פֿונעם צפֿון אױסצובײַטן זײער אָניקס פֿאַרן אױסגעשניצטן גרינשטײן און געשפּונען גאָלד און רױטע זינגפֿײגלעך פֿון קעלעפֿאַיִס, און ס׳איז געװאָרן קלאָר אַז די אָ קענען נישט זײַן קײן אַנדערע װי די זאַל־געטער װאָס ער האָט געזוכט. װוּ זײ האָבן געװױנט, מוז דאָרטן ליגן דאָס קאַלטע װיסטעניש נאָענט, און אין אים, אומבאַקאַנט קָדָת און זײַן אָניקסענער שלאָס פֿאַר די ג ר ױ ס ע . דערנאָך קײן קעלעפֿאַיִס מוז ער, װײַט װײַט פֿונעם אינדזל אָריאַב, און אין אַזעלכע געגנטן אַז װאָלטן אים צוריקברענגען קײן דילאַת־לין און אַרױפֿן סקײַ און צו דער בריק בײַ ניר, און נאָך אַ מאָל אינעם פֿאַרכּישופֿטן װאַלד פֿון די זוגן, פֿון װאַנען װאָלט דער װעג זיך בײגן אױף צפֿון דורך די גאָרטנלענדער בײַ אוקראַנאָס צו די באַגילדעטע טורעמשפּיצן פֿון תּראַן, װוּ ער זאָל קענען געפֿינען אַ גאַליע אױפֿן װעג איבערן צערענאַרער ים.

¶72 But dusk was now thick, and the great carven face looked down even sterner in shadow. Perched on that ledge night found the seeker; and in the blackness he might neither go down nor go up, but only stand and cling and shiver in that narrow place till the day came, praying to keep awake lest sleep loose his hold and send him down the dizzy miles of air to the crags and sharp rocks of the accursed valley. The stars came out, but save for them there was only black nothingness in his eyes; nothingness leagued with death, against whose beckoning he might do no more than cling to the rocks and lean back away from an unseen brink. The last thing of earth that he saw in the gloaming was a condor soaring close to the westward precipice beside him, and darting screaming away when it came near the cave whose mouth yawned just out of reach.

אָבער דאָס בין־⁠השמשות האָט זיך שױן פֿאַרגעדיכטיקט, און דאָס גרױסע אױסגעשניצטע פּנים האָט אַראָפּגעקוקט נאָך שטרענגער אין שאָטן. געזעצט אױף יענעם פֿעלדזנראַנד האָט דעם זוכער געפֿונען נאַכט; און אין דער שװאַרצקײט האָט ער געקענט נישט אַראָפּ און נישט אַרױף, נאָר שטײן און זיך קלאַמערן און ציטערן אין יענעם שמאָלן אָרט ביז דער טאָג זאָל קומען, טוענדיק תּפֿילה צו בלײַבן אױף װאַך כּדי דער שלאָף זאָל נישט לױז מאַכן זײַן אַחיזה און אים אַראָפּשיקן אַראָפּ די קאָפּ־שװינדלנדיקע מײַלן לופֿט אין די סקאַלעס און שאַרפֿע פֿעלדזן פֿונעם פֿאַרשאָלטענעם טאָל. די שטערן זײַנען אַרױסגעקומען, אָבער אַחוץ זײ איז געװען בײַ אים אין די אױגן נאָר שװאַרצער גאָרנישט; גאָרנישט יד־אַחד מיט טױט, װאָס אַקעגן זײַן צוּװינקען האָט ער נישט געקענט טאָן מער װי זיך קלאַמערן צו די פֿעלדזן און זיך אָנלענען אױף צוריק פֿון אַן אומגעזעענעם ראַנד. דער לעצטער בליק פֿון דער ערד װאָס ר׳האָט געזען אינעם דעמערן איז געװען אַ קאָנדאָר אַרױפֿשװעבנדיק נאָענט צו דעם מערבֿדיקן אָפּריס לעבן אים, און זיך אַװעקיאָגנדיק מיט אַ קװיטש װען ר׳איז געקומען נאָענט צו דער הײל װאָס איר מױל האָט געגענעצט אַזש מחוץ דעם גרײך.

¶73 Suddenly, without a warning sound in the dark, Carter felt his curved scimitar drawn stealthily out of his belt by some unseen hand. Then he heard it clatter down over the rocks below. And between him and the Milky Way he thought he saw a very terrible outline of something noxiously thin and horned and tailed, and bat- winged. Other things, too, had begun to blot out patches of stars west of him, as if a flock of vague entities were flapping thickly and silently out of that inaccessible cave in the face of the precipice. Then a sort of cold rubbery arm seized his neck and something else seized his feet, and he was lifted inconsiderately up and swung about in space. Another minute and the stars were gone, and Carter knew that the night-gaunts had got him.

פּלוצעם, אָן קײן װאָרנקלאַנג אינעם פֿינצטערניש, האָט קאַרטער געפֿילט זײַן געבױגענעם סצימיטאַר געצױגן בגנבֿה פֿון זײַן רימען דורך עפּעס אַן אומגעזעענער האַנט. דערנאָך האָט ער געהערט אים זיך קאַלעקאָטשען איבער די פֿעלדזן אונטן. און צװישן אים און דעם מילכװעג האָט זיך אים געדוכט אַז ער זעט אַ זײער שרעקלעכן קאָנטור פֿון עפּעס סמיק דין און באַהערנט און באַװײדלט, און פֿלעדערמױז־באַפֿליגלט. אַנדערע זאַכן, אױך, האָבן אָנגעהױבן אױסצומעקן לאַטעס שטערן אױפֿן מערבֿ זײַנעם, עלעהײ אַ טשאַטע אומקלאָרע ישן האָבן געפֿלאַטערט געדיכט און שטילערהײט פֿון יענער אומצוטרעטלעכער הײל אינעם פֿאָרבאַרג פֿונעם אָפּריס. דערנאָך האָט אַ סאָרט גומעדיקער אָרעם געכאַפּט אים בײַם האַלדז און עפּעס אַנדערש האָט געכאַפּט אים בײַ די פֿיס און ער איז אָן אײַנזעעניש אױפֿגעהױבן און אַרומגעהױדעט געװאָרן אינעם חלל. נאָך אַ מינוט, און די שטערן זײַנען אַװעק, און קאַרטער האָט געװוּסט אַז די נאַכטמאָגערס האָבן אים געכאַפּט.

¶74 They bore him breathless into that cliffside cavern and through monstrous labyrinths beyond. When he struggled, as at first he did by instinct, they tickled him with deliberation. They made no sound at all themselves, and even their membranous wings were silent. They were frightfully cold and damp and slippery, and their paws kneaded one detestably. Soon they were plunging hideously downward through inconceivable abysses in a whirling, giddying, sickening rush of dank, tomb-like air; and Carter felt they were shooting into the ultimate vortex of shrieking and daemonic madness. He screamed again and again, but whenever he did so the black paws tickled him with greater subtlety. Then he saw a sort of grey phosphorescence about, and guessed they were coming even to that inner world of subterrene horror of which dim legends tell, and which is litten only by the pale death-fire wherewith reeks the ghoulish air and the primal mists of the pits at earth's core.

זײ האָבן אים דערטראָגן אַ פֿאַרדעכעטן אין יענער פֿאָרבאַרג־הײל אַרײַן, און דורך מאָנסטעריעזע לאַבירינטן הינטער איר. װען ער האָט זיך קלאָפּאָטשעט, װי ר׳האָט צום ערשטנס פֿון אינסטיקט געטאָן, האָבן זײ אים געקיצלט מיט באַטראַכט. האָבן זײ געמאַכט נישט קײן קלאַנג אַלײן, און אַפֿילו זײערע הײַטלדיקע פֿליגלען האָבן געשװיגן. זײ זײַנען געװען מוראדיק קאַלט און נאַסלעך און גליטשיק, און זײערע לאַפּעס האָבן פּאַסקודנע געקנעט. אין גיכן האָבן זײ זיך אַראָפּגעװאַרפֿן שרעקלעך אַראָפּ דורך אומבאַנעמלעכע תּהומן אין אַ װירבלענדיק, שװינדלדיק, מיגלדיק געאײַל פֿון פֿײַכטן קבֿרדיקן אַװיר; און קאַרטער האָט געפֿילט אַז זײ שיסן זיך אין דעם לעצטגילטיקן געװירבל פֿון קװיטשענדיק און דעמאָניש משוגעת. ער האָט געקװיטשעט אָבער און װידער, אָבער װען נאָר ער האָט אַזױ געטאָן האָבן די שװאַרצע לאַפּעס אים געקיצלט מיט אַלץ גרעסערער סובטילקײט. דערנאָך האָט ער געזען אַרומעט אַ סאָרט גראָע פֿאָספֿאָרעסצענץ, און האָט געטראָפֿן אַז זײ קומען אָן ממש אין יענער אינעװײניקסטער װעלט פֿון אונטערערדישן גרױל װאָס צוליב איר דערצײלן פֿינצטערלעכע לעגענדעס, און װאָס איז באַלײַכט נאָר מיטן בלאַסן טױט־פֿײַער װאָס פֿון אים סרחענט דער מתים־⁠פֿרעסערישער אַװיר און די קדמונישע טומאַנען פֿון די גריבער בײַ ם ערדיאָדער.

¶75 At last far below him he saw faint lines of grey and ominous pinnacles which he knew must be the fabled Peaks of Throk. Awful and sinister they stand in the haunted disc of sunless and eternal depths; higher than man may reckon, and guarding terrible valleys where the Dholes crawl and burrow nastily. But Carter preferred to look at them than at his captors, which were indeed shocking and uncouth black things with smooth, oily, whale-like surfaces, unpleasant horns that curved inward toward each other, bat wings whose beating made no sound, ugly prehensile paws, and barbed tails that lashed needlessly and disquietingly. And worst of all, they never spoke or laughed, and never smiled because they had no faces at all to smile with, but only a suggestive blankness where a face ought to be. All they ever did was clutch and fly and tickle; that was the way of night-gaunts.

סוף־כּל־סוף האָט ער געזען װײַט אונטער אים שװאַכע ליניעס גראָ און שלעכט־סימנדיקע הױכפּונקטן װאָס ער האָט געװוּסט אַז זײ מוזן זײַן די פֿאַרשמטע שפּיצן פֿון תּראָק. שרעקלעכע און בײזע זײַנען זײ געשטאַנען אינעם באַנומענעם קרײַז פֿון אָנזוניקע און אײביקע טיפֿן; העכער װי װאָס אַ מענטש קען רעכענען, און װעכטעװענדיק געפֿערלעכע טעלער װוּ די דאָלעס קריכן און גראָבן זיך בײזערהײט. אָבער קאַרטער האָט העלטער געהאַט קוקן אױף זײ װי אױף זײַנע פֿאַרכאַפּערס, װאָס זײַנען געװען פֿאַר װאָר שאָקירנדיקע און אומאײדלע שװאַרצע זאַכן מיט גלאַטיקע, אײליקע װאַלפֿישישע אײבערפֿלאַכן, אומאײַנגענעמע הערנער װאָס האָבן זיך געבױגן אײנער צום אַנדערן צו, פֿלעדערמױז־פֿליגלען װאָס זײער קלאַפּ האָט געמאַכט נישט קײן קלאַנג, מיאוסע אָנכאַפּ־לאַפּעס, און שטעכיקע זנבֿים װאָס זײ האָבן געקאַטעװעט אומזיסט און באַאומרויִקנדיק. און דאָס סאַמע ערגסטע, האָבן זײ קײן מאָל נישט גערעדט צי געלאַכט; און נישט געשמײכלט װײַל זײ האָבן געהאַט נישט קײן פּנימער מיט װעלכע צו שמײכלען, נאָר אַן אָנװינקענדיקע בלױזקײט װוּ דאָס פּנים דאַרף זײַן. אַלץ װאָס זײ האַבן בכלל געטאָן איז פֿאַרקװעטשן און פֿליִען און קיצלען; דאָז איז געװען דער שטײגער פֿון די נאַכטמאָגערס.

¶76 As the band flew lower the Peaks of Throk rose grey and towering on all sides, and one saw clearly that nothing lived on that austere and impressive granite of the endless twilight. At still lower levels the death-fires in the air gave out, and one met only the primal blackness of the void save aloft where the thin peaks stood out goblin-like. Soon the peaks were very far away, and nothing about but great rushing winds with the dankness of nethermost grottoes in them. Then in the end the night-gaunts landed on a floor of unseen things which felt like layers of bones, and left Carter all alone in that black valley. To bring him thither was the duty of the night-gaunts that guard Ngranek; and this done, they flapped away silently. When Carter tried to trace their flight he found he could not, since even the Peaks of Throk had faded out of sight. There was nothing anywhere but blackness and horror and silence and bones.

בעת דאָס געזינדל איז אַנידערגעפֿלױגן, האָבן די שפּיצן פֿון תּראָק זיך אױפֿגעהױבן גראָ און אױפֿגעטורעמט אױף אַלע זײַטן, און מ׳האָט קלאָר געזען אַז גאָרנישט װױנט אױף יענעם שטרענגען און רושמדיקן גראַניטשטײן פֿונעם אָנסופֿיקן בין־השמשות. אױף נאָך נידריקערע ניװאָען זײַנען די טױטפֿײַערן אין דער לופֿט אױסגעגאַנגען, און מ׳האָט אָנגעטראָפֿן נאָר די קדמונישע שװאַרצקײט פֿונעם בלױז, אַחוץ אין די הײכן װוּ די גרױסע שפּיצן האָבן זיך בולט אָנגעװיזן װי דאָמאָניקעס. באַלד זײַנען די שפּיצן געװאָרן זײער װײַט אין הינטן, און גאָרנישט אַרומעט אַחוץ גרױסע יאָגנדיקע װינטן װאָס האַלטן אין זײ די פֿײַכטקײט פֿון גאָר נידעריקע גראָטאָען. דערנאָך האָבן סוף־כּל־סוף די נאַכטמאָגערס זיך אָראָפּגעלאָזט אױף אַ פּאָדלאָגע פֿון אומגעזעענע זאַכן װאָס האָבן אױף אים געמאַכט דעם רושם פֿון שיכטן בײנער, און האָבן געלאָזט קאַרטערן אײנעם אַלײן אין יענעם שװאַרצן טאָל. צוצוברענגען אים אַהער איז געװען דער חיובֿ פֿון די נאַכטמאָגערס װאָס װעכטעװען נגראַנעק, און דאָס געטאָן, האָבן זײ שטילערהײט אַװעקגעפֿלאַטערט. װען קאַרטער האָט געפּרוּװט נאָכשפּירן זײער פֿלי האָט ער געפֿונען אַז ער האָט נישט געקענט, װײַל אַפֿילו די שפּיצן פּון תּראָק זײַנען אָפּקגעקראָכן פֿונעם געזיכט. ס׳איז געװען אומעטום גאָרנישט אַחוץ שװאַרצקײט און גרױל און שטילקײט און בײנער.

¶77 Now Carter knew from a certain source that he was in the vale of Pnoth, where crawl and burrow the enormous Dholes; but he did not know what to expect, because no one has ever seen a Dhole or even guessed what such a thing may be like. Dholes are known only by dim rumour, from the rustling they make amongst mountains of bones and the slimy touch they have when they wriggle past one. They cannot be seen because they creep only in the dark. Carter did not wish to meet a Dhole, so listened intently for any sound in the unknown depths of bones about him. Even in this fearsome place he had a plan and an objective, for whispers of Pnoth were not unknown to one with whom he had talked much in the old days. In brief, it seemed fairly likely that this was the spot into which all the ghouls of the waking world cast the refuse of their feastings; and that if he but had good luck he might stumble upon that mighty crag taller even than Throk's peaks which marks the edge of their domain. Showers of bones would tell him where to look, and once found he could call to a ghoul to let down a ladder; for strange to say, he had a very singular link with these terrible creatures.

לאָזט זיך אױס אַז קאַרטער האָט דערװוּסט פֿון אַ געװיסן מקור אַז ער איז געװען אין דער דאָלענע פֿון פּנאָת, װוּ קריכן און גראָבן זיך אײַן די ריזיקע דאָלעס; אָבער ר׳האָט נישט געװוּסט אױף װאָס צו רעכענען, װײַל קײנער האָט נישט געזען אַ דאָלע אָדער אַפֿילו געטראָפֿן װאָס אַזאַ זאַך קען זײַן. דאָלעס דערקענט מען נאָר דורך פֿינצטערלעכער שמועה, פֿונעם שאָרעך װאָס זײ מאַכן צװישן בערג בײנער און דורך דעם שלײַמיקן טאַפּ װעלכן זײ האָבן װען זײ שלענגלען זיך פֿאַרבײַ. מ׳קען זײ נישט זען װײַל זײ פּױזען נאָר אינעם פֿינצטערניש. קאַרטער האָט נישט געװאָלט אָנטקומען אַ דאָלע, האָט ער זיך קאָנצענטרירטערהײט צוגעהערט פֿאַר װאָסער נישט איז קלאַנג אין די אומבאַקאַנטע טיפֿן פֿון בײנער אַרומעט. אַפֿילו אינעם דאָזיקן סטראַשנע אָרט האָט ער געהאַט אַ ֹֹֹפּלאַן און אַ ציל, װאָרן שעפּטשן פֿון פּנאָת זײַנען נישט געװען אומבאַקאַנט אײנעם מיט װעלכן ער האָט געשמועסט אַ סך אין די אַמאָליקע יאָרן. בקיצור, האָט זיך געדאַכט נישקשה מעגלעך אַז דאָס איז דער פּלאַץ אין װעלכן אַלע מתים־פֿרעסערס װאָרפֿן אַרײַן דעם אָפּפֿאַל פֿון זײערע סעודות; און אַז טאָמער װאָלט ער האָבן מזל װאָלט ער זיך אפֿשר אָנטרעפֿן אױף יענער מאַכטיקער סקאַלע, נאָך העכער אײדער די שפּיצן פֿון תּראָק, װאָס באַצײכנט דעם ראַנד פֿון זײער געמאַרק. רעגנדלעך בײנער װאָלטן אים זאָגן װוּהין צו זוכן; און װי נאָר געפֿונען, װאָלט ער געקענט רופֿן אַ מתים־פֿרעסער אַראָפּצולאָזן אַ לײטער; װײַל, אַן אױסטערלישע מעשׂה, האָט ער געהאַט אַ גאָר יחיד־במינודיק צװישנדל מיט די דאָזיקע געפֿערלעכע בריות.

¶78 A man he had known in Boston - a painter of strange pictures with a secret studio in an ancient and unhallowed alley near a graveyard - had actually made friends with the ghouls and had taught him to understand the simpler part of their disgusting meeping and glibbering. This man had vanished at last, and Carter was not sure but that he might find him now, and use for the first time in dreamland that far-away English of his dim waking life. In any case, he felt he could persuade a ghoul to guide him out of Pnoth; and it would be better to meet a ghoul, which one can see, than a Dhole, which one cannot see.

אַ מענטש װאָס ר׳האָט אים געקענט אין באָסטאָן — אַ מאָלער פֿון אױסטערלישע געמעלן מיט אַ בסודי קן װאַרשטאַט אין אַ פֿאַרצײַטיקן אין או מגעהײליקטן ליק לעבן אַ בית־עולם — האָט זיך בפּועל־⁠ממש פֿאַרחבֿרט מיט די מתים־פֿרעסערס, און האָט אים אױסגעלערנט פֿאַרשטײן די פּשוטערן טײל פֿון זײער מיגלדיק מיפּסן און בעבען־רײד. דער דאָזיקער מענטש איז סוף־כּל־סןף פֿאַרשװוּנדן געװאָרן, און קאַרטער האָט נישט געװוּסט אױף זיכער אַז ער זאָל אים נישט געפֿינען בקרובֿ, און ניצן אױפֿן ערשטן מאָל אין חלום־לאַנד יענעם װײַט ענגליש פֿון זײַן פֿינצטערלעך װאַך־לעבן. סײַ־װי האָט ער געמײנט אַז ער האָט געקענט איבערצײַגן אַ מתים־פֿרעסער אים צו פֿירן אױס פּנאָת; און ס׳װאָלט זײַן אים בעסער אָנטרעפֿן אַ מתים־פֿרעסער, װאָס מ׳קען אים זען, אײדער אַ דאָלע, װאָס מע זעט זי נישט.

¶79 So Carter walked in the dark, and ran when he thought he heard something among the bones underfoot. Once he bumped into a stony slope, and knew it must be the base of one of Throk's peaks. Then at last he heard a monstrous rattling and clatter which reached far up in the air, and became sure he had come nigh the crag of the ghouls. He was not sure he could be heard from this valley miles below, but realised that the inner world has strange laws. As he pondered he was struck by a flying bone so heavy that it must have been a skull, and therefore realising his nearness to the fateful crag he sent up as best he might that meeping cry which is the call of the ghoul.

דעריבער איז קאַרטער געגאַנגען אינעם פֿינצטערניש, און געלױפֿן װען ר׳האָט געמײנט אַז ער האָט געהערט עפּעס צװישן די בײנער אונטער די פֿיס. אײן מאָל האָט ער זיך אָנגעקלאַפּט אין אַ שטײנערדיקן אוקאָס, און געװוּסט אַז ס׳מוז זײַן די באַזע פֿון אײנעם פֿון די שפּיצן פֿון תּראָק. דערנאָך סוף־כּל־סוף האָט ער געהערט אַ מאָנסטעריעז גראַגערײַ און בראַזג װאָס עס האָט דערגרײכט װײַט אַרױף אין דער לופֿטן, און איז געװאָרן זיכער אַז ר׳האָט זיך דערנעענטערט צום פֿעלדז פֿון די מתים־פֿרעסערס. ר׳איז נישט געװען זיכער אַז מ׳האָט אים געקענט הערן פֿון דער דאָלענע מײַלן אונטן אַרומעט, אָבער ר׳האָט זיך געכאַפּט אַז די אינעװײניקסטע װעלט האָט אױסטערלישע געזעצן. בשעת ר׳האָט אַרײַנגעקלערט האָט אים אַ זעץ געטאָן אַ פֿליִענדיקער בײן אַזױ שװער אַז ר׳איז אױף זיכער געװען אַ שאַרבן; און על־⁠כּן האָט ער, זיך כאַפּנדיק זײַן נאָענטקײט צום גורלדיקן פֿעלדז, אַרױפֿגעשיקט אױף װיפֿל ר׳האָט נאָר געקענט יענץ מיפּסנדיק געשרײ װאָס איז דער רוף פֿונעם מתים־פֿרעסער.

¶80 Sound travels slowly, so it was some time before he heard an answering glibber. But it came at last, and before long he was told that a rope ladder would be lowered. The wait for this was very tense, since there was no telling what might not have been stirred up among those bones by his shouting. Indeed, it was not long before he actually did hear a vague rustling afar off. As this thoughtfully approached, he became more and more uncomfortable; for he did not wish to move away from the spot where the ladder would come. Finally the tension grew almost unbearable, and he was about to flee in panic when the thud of something on the newly heaped bones nearby drew his notice from the other sound. It was the ladder, and after a minute of groping he had it taut in his hands. But the other sound did not cease, and followed him even as he climbed. He had gone fully five feet from the ground when the rattling beneath waxed emphatic, and was a good ten feet up when something swayed the ladder from below. At a height which must have been fifteen or twenty feet he felt his whole side brushed by a great slippery length which grew alternately convex and concave with wriggling; and hereafter he climbed desperately to escape the unendurable nuzzling of that loathsome and overfed Dhole whose form no man might see.

דער קלאַנג גײט פּאַמעלעך, און דענאָך איז שױן אַריבער אַ שטיק צײַט אײדער ר׳האָט געהערט אַן ענטפֿערנדיק בעבען. אָבער ס׳איז סוף־כּל־סוף געקומען, און אײדער װאָס װען האָט מען אים געזאָגט אַז מ׳װאָלט אים אַראָפּנידערן אַ לײטער. דאָס װאַרטן פֿאַר דעם איז געװען זײער אָנגעשטרענגט, װײַל מ׳האָט נישט געקענט זאָגן מאַלע װאָס צװישן יענע בײנער איז נישט אױפֿגערודערט געװאָרן פֿון דײַן שרײַען. פֿאַר װאָר, איז נישט פֿאַרבײַ קײן לאַנגע צײַט אײדער ר׳האָט לעולם געהערט אַ מטושטש שאָרכען אין דער װײַטנס. בעת דאָס האָט זיך דערנעענטערט מיט אײַנזעעניש, איז ער געװאָרן װאָס אַ מאָל אומבאַקװעמער ; װײַל ער׳האָט נישט געװאָלט זיך אַװעקרירן פֿונעם אָרט װוּ דער לײטער װאָלט אָנקומען. סוף־כּל־סוף באָו מים עד נפֿש; ער האָט געהאַלטן בײַם אַנטלױפֿן אין פּאַניק װען דער ליש פֿון עפּעס אױף די נײַ־אָנגעהױפֿנטע בײנער האָט דאָ נישט װײַט אַװעקגעצױגן זײַן באַמערק פֿונעם אַנדערן קלאַנג. ס׳איז געװען אַ לײטער, און נאָך אַ מינוט מאַצען האָט ער אים געהאַלטן שטײַף אין די הענט. אָבער דער אַנדערער קלאַנג האָט זיך נישט אױפֿגעהערט, און איז אים נאָכגעגאַנגען אַפֿילו בעת ר׳איז אַרױפֿגעקראָכן. ער איז געקראָכן גאַנץ פֿינעף פֿיס אַרױף פֿונעם גרונט װען דאָס גראַגערײַ אונטן איז געװאַקסן עמפֿאַטיש; און ר׳איז געװען שיִער נישט צען פֿיס אַרױף װען עפּעס האָט געשאָקלט דעם לײטער פֿון אונטן. בײַ אַ הײך װאָס איז מסתּמא געװען פֿופֿצן אָדער צװאַנציק פֿיס האָט ער געפֿילט אַז עס יאָגט זיך פֿאַרבײַ אַ גרױסע גליטשיקע לענג װאָס איז געװאָרן אײן מאָל איבער אַ מאָל אױסגעפּוקלט און אײַנגעפּוקלט מיט שלענגלעניש; און ער איז אַרױפֿגעקראָכן אַ פֿאַרייִאושטער כּדי צו אַנטלױפֿן פֿונעם נישט איבערצוטראָגענעם צודריקן פֿון יענער האַדקע און איבערגעשטאָפּטער דאָלע װאָס איר פֿאָרעם טאָר קײן מענטש נישט זען.

¶81 For hours he climbed with aching and blistered hands, seeing again the grey death-fire and Throk's uncomfortable pinnacles. At last he discerned above him the projecting edge of the great crag of the ghouls, whose vertical side he could not glimpse; and hours later he saw a curious face peering over it as a gargoyle peers over a parapet of Notre Dame. This almost made him lose his hold through faintness, but a moment later he was himself again; for his vanished friend Richard Pickman had once introduced him to a ghoul, and he knew well their canine faces and slumping forms and unmentionable idiosyncrasies. So he had himself well under control when that hideous thing pulled him out of the dizzy emptiness over the edge of the crag, and did not scream at the partly consumed refuse heaped at one side or at the squatting circles of ghouls who gnawed and watched curiously.

שעהען לאַנג האָט ער געקלעטערט בשעת די הענט האָבן זיך אױפֿגעבלעזלט און אים װײ געטאָן; ער האָט געזען נאָך אַ מאָל דאָס גראָע טױט־פֿײַער און די אומבאַקװעמע שפּיצן פֿון תּראָק. סוף־כּל־סוף האָט ער דערזען איבער אים דעם אַרױסשטאַרצנדיקן עק פֿון דער גרױסער סקאַלע פֿון די מתים־פֿרעסערס, װאָס איר אױפֿגעהאָדערטע זײַט האָט ער נישט געקענט אײַנבליקן;+ און שעהען דערנאָך האָט ער געזען אַ נײַגעריק פּנים װאָס קוקט אַראָפּ איבער איר װי אַ גאַרגאָלע קוקט אַראָפּ איבער אַ פּאַראַפּעט פֿון נאָטער־דאַם. דאָס האָט אים אַװעקגענומען דעם אָנהאַלט דורך חולשה, אָבער נאָך אַ רגע איז ער שױן צוריקקעגומען צו זיך; װײַל זײַן פֿאַרשװוּנדענער פֿרײַנד ריטשאַרד פּיקמאַן האָט אַ מאל אים פֿאָרגעשטעלט צו אַ מתים־פֿרעסער, און ער האָט גוט געװוּסט די הינטישע פּנימער זײערע און אײַנגעבױגענע פֿאָרמען און אידיאָסינקראַזיעס װאָס זײַנען נישט אױסצורעדן. דעריבער האָט ער גוט געהאַט שליטה אױף זיך אַז יענע שױדערלעכע זאַך האָט אים געצױגן אױס דעם קאָפּ־שװינדעלנדיקער פּוסטקײט איבערן ברעג פֿון דער סקאַלע, און האָט נישט געקװישטעט אױפֿן טײלװײַז פֿאַרצערט פּסולת אָנגעהױפֿט בײַ אײן זײט אָדער בײַ די קרײַזן פֿון מתים־פֿרעסערס זיצנדיק אױף די פּיאַטעס װאָס האָבן געגריזשעט נײַגעריקערהײט און צוקעקוקט.

¶82 He was now on a dim-litten plain whose sole topographical features were great boulders and the entrances of burrows. The ghouls were in general respectful, even if one did attempt to pinch him while several others eyed his leanness speculatively. Through patient glibbering he made inquiries regarding his vanished friend, and found he had become a ghoul of some prominence in abysses nearer the waking world. A greenish elderly ghoul offered to conduct him to Pickman's present habitation, so despite a natural loathing he followed the creature into a capacious burrow and crawled after him for hours in the blackness of rank mould. They emerged on a dim plain strewn with singular relics of earth - old gravestones, broken urns, and grotesque fragments of monuments - and Carter realised with some emotion that he was probably nearer the waking world than at any other time since he had gone down the seven hundred steps from the cavern of flame to the Gate of Deeper Slumber.

ער איז איצטער געװען אױף אַ פֿינצטער־באַלױכטענעם פּלײן װאָס זײַנע אײנציקע טאָפּאָגראַפֿישע שטריכן זײַנען געװען גרױסע װאַלגערשטײנער און די אַרײַנגאַנגען פֿון נאָרעס. די מתים־פֿרעסערס זײַנען אין אַלגעמײן געהאַט דרך־ארץ, אַפֿילו װען אײנער האָט געפּרוּװט אים געבן אַ קניפּ בשעת אַנדערע האָבן השערהדיק אָנגעמאָסטן מיט די אױגן זײַן מאָגערקײט. מיט געדולדיקע בעבען האָט ער זיך אָנגעפֿרעגט בײַ זײ מכּוח זײַן פֿאַרשװוּנדענעם פֿרײַנד, און געפֿוענען אַז ער איז געװאָרן אַ מתים־פֿרעסער פֿון עפּעס אַ חשיבות אין תּהומען נעענטער צו זײַן װאַך־װעלט. אַ גרינלעכער אַלטער מתים־פֿרעסער האָט נאַרײַעט אים אָנצופֿירן אין פּיקמאַנס איצטיקער װױנונג, און דעריבער, נישט געקוקט אױף אַ נאַטירלעכן װידערגעפֿיל, איז ער נאָכגעגאַנגען נאָכן באַשעפֿעניש אין אַ ברײט־פֿאַרנעמיקן נאָרע אַרײַן, און געקראָכן נאָך אים במשך שעהען אין דער שװאַרצקײט פֿון פֿאַראײלעצטן שימל. זײ זײַנען אױפֿגעקומען אױף אַ פֿינצטערלעכן פּלײן צעװאָרפֿן מיט יחיד־במינודיקע רעליקװיעס פֿון דער ערד — אַלטע מצבֿות, צעבראָכענע אורנעס, און גראָטעסקע פֿראַגמענטן פֿון דענקמעלער — און קאַרטער האָט זיך געכאַפּט מיט אַ ביסל עמאָציע אַז ער איז מסתּמא געװען נעענטער צו דער װאַך־װעלט װי װען נישט איז זינט ער איז אַראָפּ די זיבן הונדערט טרעפּעלעך פֿון דער פֿלאַמען־הײל צו דעם  ט ױ ע ר    פֿ ו ן   ט י פֿ ע ר ן   ד ר ע מ ל .

¶83 There, on a tombstone of 1768 stolen from the Granary Burying Ground in Boston, sat a ghoul which was once the artist Richard Upton Pickman. It was naked and rubbery, and had acquired so much of the ghoulish physiognomy that its human origin was already obscure. But it still remembered a little English, and was able to converse with Carter in grunts and monosyllables, helped out now and then by the glibbering of ghouls. When it learned that Carter wished to get to the enchanted wood and from there to the city Celephais in Ooth-Nargai beyond the Tanarian Hills, it seemed rather doubtful; for these ghouls of the waking world do no business in the graveyards of upper dreamland (leaving that to the red-footed wamps that are spawned in dead cities), and many things intervene betwixt their gulf and the enchanted wood, including the terrible kingdom of the Gugs.

דאָרט אױף אַ מצבֿה פֿון יאָר זיבצן אַכט און זעכציק װאָס איז געהאַט אַװעקגעגנבֿעט געװאָרן פֿון דעם שפּײַכלער־בית־עולם אין באָסטאָן, איז געזעסן אַ מתים־פֿרעסער װאָס איז אַ מאָל געװען דער קינסטלער ריטשאַרד אַפּטאָן פּיקמאַן. ר׳איז געװען נאַקעט און גומעדיק, און ס'איז אים צוגעקומען אַזױ פֿיל פֿונעם מתים־פֿריסערישן קלסתּר־⁠פּנים אַז זײַן מענטשלעכער מקור איז שױן געװען פֿאַרנעפּלט. אָבער ער האָט נאָך געדענקט אַ ביסל ענגליש, און איז געװען מסוגל צו שמועסן מיט קאַרטערן מיט כרוקן און אײנטראַפֿן, געהאָלפֿן פֿון צײַט צו צײַט מיטן בעבען פֿון מתים-פֿרעסערס. װען ער האָט זיך דערװוּסט אַז קאַרטער האָט געװאָלט דערגרײכן דעם פֿאַרכּישופֿטן װאַלד און פֿון דאָרטן די שטאָט קעלעפֿאַיִס אין אות־נאַרגײַ הינטער די טאַנאַרישע בערג, האָט ער אַ פּנים געספֿקענט; װײַל די אָ מתים־פֿרעסערס פֿון דער װאַכער װעלט פֿירן נישט געשעפֿטן אין די בתּי־עולם פֿון אײבער־חלום־לאַנד (דערלאָזנדיק דאָס צו די רױט־פֿוסיקע װאַמפּן װאָס װערן אױסגעפּלאָדיעט אין טױטע שטעט), און אַ סך זאַכן אינטערװענירן צװישן זײער אָפּגרונט און דעם פֿאַרכּישופֿטן װאַלד, בתוכם דאָס שרעקלעכע מלכות פֿון די גוגן.

¶84 The Gugs, hairy and gigantic, once reared stone circles in that wood and made strange sacrifices to the Other Gods and the crawling chaos Nyarlathotep, until one night an abomination of theirs reached the ears of earth's gods and they were banished to caverns below. Only a great trap door of stone with an iron ring connects the abyss of the earth-ghouls with the enchanted wood, and this the Gugs are afraid to open because of a curse. That a mortal dreamer could traverse their cavern realm and leave by that door is inconceivable; for mortal dreamers were their former food, and they have legends of the toothsomeness of such dreamers even though banishment has restricted their diet to the ghasts, those repulsive beings which die in the light, and which live in the vaults of Zin and leap on long hind legs like kangaroos.

די באַהאָריקטע און ריזיקע גוגן האָבן אַ מאָל אױפֿגעהױבן שטײנערנע עיגולים אין יענעם װאַלד און מקריבֿ געװען אַ אױסטערלישע קרבנות צו די אַ נ ד ע ר ע    ג ע ט ע ר און דעם קריכנדיקן כאַאָס ניאַרלאַתאָטעפּן, ביז עפּעס אַ נאַכט האָט אַ פֿאַרדאָרבנקײט זײערע דערגרײכט די אױערן פֿון די ערד־געטער און זײ זײנען פֿאַרשיקט געװאָרן אין הײלן אונטן. נאָר אַ גרױסע שטײנערנע פֿאַלטיר מיט אַן אײַזערנעם רינג פֿאַרבינדט דעם תּהום פֿון די מתים־פֿרעסערס פֿון ערד מיט דעם פֿאַרכּישופֿטן װאַלד, און די אָ האָבן די גוגן מורא צו עפֿענען מחמת אַ קללה. אַז אַ שטאַרבלעכער בעל־חלומות װאָלט געקענט דורכגײן זײער הײל־געביט און אַװעקגײן דורך יענער טיר איז נישט צום באַנעמען; װײַל שטאַרבלעכע בעלי־חלומות זײַנען געװען זײער פֿריִערדיקע שפּײַז, און זײ האָבן לעגענדעס מכּוח דער געשמאַקײט פֿון אַזעלכע בעלי־חלומות, הגם פֿאַרשיקונג האָט באַגרענעצט זײער שפּײַזונג צו די שפּרינגגײַסטער, יענע דערװידערדיקע ברואים װאָס שטאַרבן אינעם ליכט, און װאָס װױנען אין די געװעלבן פֿון זין און שפּרינגען אַרום אױף הױכע לאַנגע הינטערפֿיס װי קענגורוען.

¶85 So the ghoul that was Pickman advised Carter either to leave the abyss at Sarkomand, that deserted city in the valley below Leng where black nitrous stairways guarded by winged diarote lions lead down from dreamland to the lower gulfs, or to return through a churchyard to the waking world and begin the quest anew down the seventy steps of light slumber to the cavern of flame and the seven hundred steps to the Gate of Deeper Slumber and the enchanted wood. This, however, did not suit the seeker; for he knew nothing of the way from Leng to Ooth-Nargai, and was likewise reluctant to awake lest he forget all he had so far gained in this dream. It was disastrous to his quest to forget the august and celestial faces of those seamen from the north who traded onyx in Celephais, and who, being the sons of gods, must point the way to the cold waste and Kadath where the Great Ones dwell.

איז דער מתים־פֿרעסער װאָס איז געװען פּיקמאַן האָט געעצהט קאַרטערן צי איבערצולאָזן דעם תּהום בײַ סאַרקאָמאַנד, יענער פֿאַרלאָזטער שטאָט אינעם טאָל אונטער לענג װוּ שװאַרצע אַזאָטעישע טרעפּן, װאָס באַפֿליגלטע דיאַראָטענע לײבן װעכטעװען זײ, פֿירן אַראָפּ פֿון חלום־לאַנד צו די אונטעראָפּגרונטן, צי צוריקצוקומען דורך אַ צװינטער אין דער װאַכער װעלט און נעמן זיך זוכן אױף ס׳נײַ אַראָפּ די זיבציק טרעפּלעך פֿון לײַכטען דרעמל אין דער הײל פֿון פֿלאַם און די זיבן הונדערט טרעפּלעך צום ט ױ ע ר    פֿ ו ן   ט י פֿ ע ר ן   ד ר ע מ ל און דעם פֿאַרכּישופֿטן װאַלד. דאָס האָט נישמער נישט געטױגט דעם זוכער; װײַל ער האָט נישט געװוּסט גאָרנישט צוליב דעם װעג פֿון לענג קײן אות־נאַרגײַ, און האָט זיך דערצו געשײַעט זיך אױפֿ צוּ װעקן כּדי ער זאָל נישט פֿאַרגעסן אַלץ װאָס איז אים עד־⁠עתּה צוגקעומען אין דעם אָ חלום. עס װאָלט געװען אַן אומגליק פֿאַר זײַן זוכעניש צו פֿאַרגעסן די דערהױבענע און הימלישע פּנימער פֿון יענע מאַטראָסן פֿון צפֿון װאָס האָבן געמיסחרט מיט אָניקס אין קעלעפֿאַיִס, און װאָס, זײַענדיק זין פֿון געטער, באַװײַזן מסתּמא דעם װעג צום קאַלטן װיסטעניש און קָדָת װוּ סע װױנען די ג ר ױ ס ע .

¶86 After much persuasion the ghoul consented to guide his guest inside the great wall of the Gugs' kingdom. There was one chance that Carter might be able to steal through that twilight realm of circular stone towers at an hour when the giants would be all gorged and snoring indoors, and reach the central tower with the sign of Koth upon it, which has the stairs leading up to that stone trap door in the enchanted wood. Pickman even consented to lend three ghouls to help with a tombstone lever in raising the stone door; for of ghouls the Gugs are somewhat afraid, and they often flee from their own colossal graveyards when they see them feasting there.

נאָך אַ סך אײַנרעדן האָט דער מתים־פֿרעסער מסכּים געװען פֿירן זײַן גאַסט אינעם גרױסער װאַנט פֿון דעם גוג־מלכות אַרײַן. ס׳איז געװען אײן שאַנס אַז קאַרטער זאָל זײַן מסוגל זיך דורצוגנבֿענען דורך יענעם בין־השמשות געביט פֿון שטײנערנע קרײַז־טורעמס אין אַ שעה װען די ריזן װאָלטן אַלע זײַן גוט אָנגעפֿרעסט און כראַפּנדיק אינעװײניק, און דערגרײכן דעם צענטראַלן טורעם מיטן סימן פֿון קאָת אױף אים, װאָס האַלט די טרעפּן װאָס פֿירן אַרױף צו יענער שטײנערנער פֿאַלטיר אינעם פֿאַרכּישופֿטן װאַלד. פּיקמאַן האָט אַפֿילו מסכּים געװען אױף אױסבאָרגן דרײַ מתים־פֿרעסערס צו העלפֿן אין אױפֿהײַבן די שטײנערנע טיר מיט אַ מצבֿה־הײבלקע; װײַל פֿון מתים־פֿרעסערס האָבן די גוגן עפּעס מורא, און זײ אַנטלױפֿן אָפֿט מאָל פֿון זײערע אײגענע אומגעהײַערע בית־בקבֿרותן װען זײ זעען זײ רײַבן אַ סעודה דאָרט.

¶87 He also advised Carter to disguise as a ghoul himself; shaving the beard he had allowed to grow (for ghouls have none), wallowing naked in the mould to get the correct surface, and loping in the usual slumping way, with his clothing carried in a bundle as if it were a choice morsel from a tomb. They would reach the city of Gugs - which is coterminous with the whole kingdom - through the proper burrows, emerging in a cemetery not far from the stair-containing Tower of Koth. They must beware, however, of a large cave near the cemetery; for this is the mouth of the vaults of Zin, and the vindictive ghasts are always on watch there murderously for those denizens of the upper abyss who hunt and prey on them. The ghasts try to come out when the Gugs sleep and they attack ghouls as readily as Gugs, for they cannot discriminate. They are very primitive, and eat one another. The Gugs have a sentry at a narrow in the vaults of Zin, but he is often drowsy and is sometimes surprised by a party of ghasts. Though ghasts cannot live in real light, they can endure the grey twilight of the abyss for hours.

ע ר האָט אױך געעצהט קאַרטערן זיך פֿאַרשטעלן װי אַ מתים־פֿרעסער; גאָלן די באָרד װאָס ר'האָט דערלאָזט װאַקסן (װײַל מתים־פֿרעסערס האָבן קײן באָרד נישט), זיך טאָפּטשען אינעם שימל כּדי צו באַקומען די פּאַסיקע אײבערפֿלאַך, און לױפֿן מיט אַן אונטערשפּרונג אינעם געװײנטלעכן אײַנגעבױגענעם אופֿן, מיטן אָנטועכץ אין אַ בינטל עלעהײ עס װאָלט זײַן אַ פֿעטער ביסן פֿון אַ קבֿר. זײ װאָלטן דערגרײכן די גוגן־שטאָט — װאָס האָט דעם אידענטישן פֿאַרנעם מיטן גאַנצן מלכות — דורך די געהעריקע נאָרעס, אַרױסקומענדיק אין אַ צװינטער נישט װײַט פֿון דעם טרעפּ־האַלטנדיקן טורעם פֿון קאָת. זײ מוזן זיך נישמער היטן פֿאַר אַ גרױסער הײל לעבן דעם בית־קבֿרות; װײַל דאָס איז דאָס מױל פֿון די געװעלבן פֿון זין, און די נקמה־⁠דאָרשטיקע שפּרינגגײַסטער װעכטעװען רציחהדיק דאָרטן פֿאַר יענע תּושבֿים פֿונעם אײבער־תּהום װאָס יאָגן זיך נאָך זײ. די שפּרינגגײַסטער פּרוּװן אַרױסקומען װען די גוגן שלאָפֿן און זײ פֿאַלן גערן אָן אױף מתים־פֿרעסערס װי אױף גוגן, װײַל זײ קענען נישט מבֿחין זײַן. זײ זײַנען זײער פּרימיטיװ, און עסן אײנער דעם אנדערן. די גוגן האָבן אַ שומר אױף אַ שמאָלע אָרט אין די געװעלבן פֿון זין, אָבער ער איז אָפּט שלעפֿעריק און װערט אַ מאָל איבערגעראַשט דורך אַ פּאַרטיע שפּרינגגײַסטער. כאָטש שפּרינגגײַסטער קענען נישט לעבן אין װאָר ליכט, קענען זײ פֿאַרטראָגן דאָס גראָע בין־השמשות פֿונעם תּהום שעהען לאַנג.

¶88 So at length Carter crawled through endless burrows with three helpful ghouls bearing the slate gravestone of Col. Nepemiah Derby, obit 1719, from the Charter Street Burying Ground in Salem. When they came again into open twilight they were in a forest of vast lichened monoliths reaching nearly as high as the eye could see and forming the modest gravestones of the Gugs. On the right of the hole out of which they wriggled, and seen through aisles of monoliths, was a stupendous vista of cyclopean round towers mounting up illimitable into the grey air of inner earth. This was the great city of the Gugs, whose doorways are thirty feet high. Ghouls come here often, for a buried Gug will feed a community for almost a year, and even with the added peril it is better to burrow for Gugs than to bother with the graves of men. Carter now understood the occasional titan bones he had felt beneath him in the vale of Pnoth.

א יז מיט דער צײַט איז קאַרטער געקראָכן דורך אָנסופֿיקע נאָרעס מיט דרײַ בײַהילפֿיקע מתים־פֿרעסערס טראָגנדיק דעם שיװערשטײנערנער מצבֿה פֿון קאָלאָנעל נְפֶּמיה דערבין, ניפֿטר 1719, פֿון דעם טשאַרטער־גאַס־פֿעלד אין סײלעם. װען זײ זײַנען נאָך אַ מאָל אױסגעקומען אין אָפֿן בין־השמשות, זײַנען זײ געװען אין אַ װאַלד פֿון אומגעהײַערע לישײַ־פֿאַרװאַקסן מאָנאָליטן װאָס דערגרײכן כּמעט אַזש דעם סוף אױגנגרײך און פֿורעמען די עניװתדיקע מצבֿות פֿון די גוגן. אױף רעכטס פֿון דער לאָך אױס װעלכער זײ האָבן זיך געשלענגלט, און געזען דורך דורכגאַנגען פֿון מאָנאָליטן, איז געװען אַ נשתּוממדיקע װיסטע פֿון קיקלאָפּישע קרײַזטורעמס זיך אומבאַגרענעצט דראַפּנדיק אין דער גראָער לופֿט פֿון אינעװײניקסטער ערד. דאָס איז געװען די גרױסע שטאָט פֿון די גוגן, װאָס זײערע טירן זײַנען דרײַסיק פֿיס די הײך. מתים־פֿרעסערס קומען אָפֿט אַהער, װײַל אַ באַגראָבענער גוג קאָרמענט אַ קהילה במשך כּמעט אַ יאָר, און אַפֿילו מיט דער צוגעגעבענער סכּנה איז זײ בעסער ריִען פֿאַר גוגן אײדער זיך צו פּאָרען מיט מענטשן־קבֿרים. קאַרטער האָט איצטער פֿאַרשטאַנען די צומאָליקע טיטאַן־בײנער װאָס ער האָט געפֿילט אונטער אים אינעם טאָל פֿון פּנאָת.

¶89 Straight ahead, and just outside the cemetery, rose a sheer perpendicular cliff at whose base an immense and forbidding cavern yawned. This the ghouls told Carter to avoid as much as possible, since it was the entrance to the unhallowed vaults of Zin where Gugs hunt ghasts in the darkness. And truly, that warning was soon well justified; for the moment a ghoul began to creep toward the towers to see if the hour of the Gugs' resting had been rightly timed, there glowed in the gloom of that great cavern's mouth first one pair of yellowish-red eyes and then another, implying that the Gugs were one sentry less, and that ghasts have indeed an excellent sharpness of smell. So the ghoul returned to the burrow and motioned his companions to be silent. It was best to leave the ghasts to their own devices, and there was a possibility that they might soon withdraw, since they must naturally be rather tired after coping with a Gug sentry in the black vaults. After a moment something about the size of a small horse hopped out into the grey twilight, and Carter turned sick at the aspect of that scabrous and unwholesome beast, whose face is so curiously human despite the absence of a nose, a forehead, and other important particulars.

גלײַך פֿאָרױס, און אַ ביסל מחוץ דעם בית־עולם, האָט זיך אױפֿגעהױבן אַ גאַנץ אױפֿגעהאָדערטער אָפּהאַנג װאָס בײַ איר פֿונדאַמענט האָט אַ געװאַלדיק גרױסע און מאױמדיקע הײל געגענעצט. די דאָזיקע האָבן די מתים־פֿרעסערס געהײסן קאַרטערן אױסצומײַדן אַזש מעגלעך, װײַל זי איז געװען דער אַרײַנגאַנג צו די אומגעהײליקטע געװעלבן פֿון זין װוּ גוגן גײען אױף געיעג נאָך שפּרינגגײַסטער אינעם פֿינצטערניש. און ס׳איז טאַקע אָט די װאָרענונג גלײַך באַגילטיקט געװאָרן; װײַל ממש בשעת אַ מתים־פֿרעסער האָט אָנגעהױבן פּױזן צו די טורעמס צו זען צי מע האָט גוט אָפּגעזײגערט די שעה פֿונעם ראַסן פֿון די גוגן, האָט געטליִעט אינעם חושך פֿונעם מױל פֿון יענער גרױסער הײל ערשט אײן פּאָר געלבלעכע־רױטע אױגן און דערנאָך אַ צװײטער, װאָס האָט מרמז געװען אַז די גוגן האָבן אָנגעװאָרן אײן װעכטער, און אַז שפּרינגגײַסטער האָבן טאַקע אַן אױסגעצײכנט חריפֿות פֿון חוש־הריח. איז דער מתים־פֿרעסער איז צוריק צו דער נאָרע און האָט געגעבן זײַנע באַגלײטערס אַ צײכן אַז זײ זאָלן שװײַגן. ס׳איז געװען זײ העלטער צו לאָזן די שפּרינגגײַסטער אױפֿן אײגענעם באַראָט, און זײ װאָלטן זיך אפֿשר באַלד צוריקציִען, װײַל זײ מוזן בדרך־⁠הטבֿע זײַן גאַנץ מיד נאָך ספּראַװען זיך מיט אַ גוג אַ װעכטער אין די שװאַרצע געװעלבן. נאָך אַ רגע האָט עפּעס מיט דער גרײס פֿון אַ קלײנעם פֿערד געהאָפּקעט אַרױס אינעם גראָען בין־השמשות, און קאַרטער האָט זיך געהאַדיעט פֿאַר דער צורה פֿון יענער שאָרסטקע און קאַליעװאַטע חיה, װאָס איר פּנים איז אַזױ טשיקאַװע מענטשלעך, נישט־⁠געקוקט אױף דעם פֿאַרפֿעל פֿון אַ נאָז, אַ שטערן, און אַנדערע װיכטיקע פּיטשעװקעס.

¶90 Presently three other ghasts hopped out to join their fellow, and a ghoul glibbered softly at Carter that their absence of battle-scars was a bad sign. It proved that they had not fought the Gug sentry at all, but had merely slipped past him as he slept, so that their strength and savagery were still unimpaired and would remain so till they had found and disposed of a victim. It was very unpleasant to see those filthy and disproportioned animals which soon numbered about fifteen, grubbing about and making their kangaroo leaps in the grey twilight where titan towers and monoliths arose, but it was still more unpleasant when they spoke among themselves in the coughing gutturals of ghasts. And yet, horrible as they were, they were not so horrible as what presently came out of the cave after them with disconcerting suddenness.

אָט־⁠אָט האָבן נאָך דרײַ שפּרינגגײַסטן אַרױסגעהאָפּקעט זיך צו פֿאַראײניקן מיט זײער חבֿר, און אַ מתים־פֿרעסער האָט געבעבעט קאַרטערן אַז זײער פֿעלן פֿון קאַמפֿסשראַמען איז געװען אַ בײזער סימן. ס׳האָט אױפֿגעװיזן אַז זײ האָבן נישט באַקעמפֿט דעם גוג־װעכטער בכלל, אלא װאָס דען האָבן זיך בלױז פֿאַרבײַגעשמוגלט בײַ אים בשעת ער איז געשלאָפֿן, אַזױ אַז זײער כּוח און אַכזריות זײַנען נאָך געבליבן נישט־געניזוקט און װאָלטן בלײַבן אַזױ ביז זײ װאָלטן געפֿינען און פּטור װערן פֿון אַ קרבן. ס׳איז געװען זײער אומאײַנגענעם צו זען יענע ברודיקע און שלעכט־געפֿורעמטע בעלי־⁠חײם װאָס האָבן באַלד באַטראָפֿן פֿופֿצן, אַרומקאָרטשעװענדיק און טוענדיק זײערע קענגורו־שפּרונגען אינעם גראָען בין־השמשות װוּ טיטאַן־טורעמס און מאָנאָליטן האָבן זיך אױפֿגעשטעלט, אָבער ס׳איז געװען נאָך אומאײַנגענעמ ער װען זײ האָבן געשמועסט צװישן זיך אין די הוסטנדיקע געגאָרגלטע קלאַנג⁠ען פֿון שפּרינגגײַסטער. און נאָך, אַזױ שױדערלעך װי זײ זײַנען געװען, זײַנען זײ נישט אַזױ שױדערלעך װי װאָס איז אין קורצן אַרױסגעקומען פֿון דער הײל נאָך זײ מיט צעמישנדיקער פּלוצעמדיקײט.

¶91 It was a paw, fully two feet and a half across, and equipped with formidable talons. After it came another paw, and after that a great black-furred arm to which both of the paws were attached by short forearms. Then two pink eyes shone, and the head of the awakened Gug sentry, large as a barrel, wabbled into view. The eyes jutted two inches from each side, shaded by bony protuberances overgrown with coarse hairs. But the head was chiefly terrible because of the mouth. That mouth had great yellow fangs and ran from the top to the bottom of the head, opening vertically instead of horizontally.

ס׳איז געװען אַ לאַפּע, פֿאַר פֿול דריט האַלבן פֿוס די ברײט, און אױסגעשטאַט מיט מוראדיקע קרעלן. נאָך איר איז געקומען נאָך אַ לאַפּע, און נאָך איר אַ גרױסע שװאַרץ־פּעלצדיקער אָרעם אין װעלכן די בײדע לאַפּעס האָבן זיך צוגעפֿעסטיקט מיט קורצע פֿאָדעראָרעמס. דערנאָכדעם האָבן צװײ ראָזעװע אױגן געשײַנט, און דער קאָפּ פֿון דעם אױפֿגעװעקטן גוג־װעכטער, אַ גרױסער װי אַ פֿאַס, האָט זיך קאַטשענדיקערהײט באַװיזן. האָבן די אױגן אַרױסגעשטאַרצט צװײ צאָל אױף יעדער זײַט, פֿאַרשאָטנט דורך בײניקע פֿאַרװאַקסענע מיט שאָרסטיקע האָר אױסװוּקסן. אָבער דער קאָפּ איז געװען געפֿערלעך דערעיקרשט מחמת דעם מױל. יענץ מױל האָט געהאַט גרױסע געלע רײַסצײן און איז געגאַנגען פֿונעם אױבן ביזן אונטן פֿונעם קאָפּ, זיך עפֿענענדיק װערטיקאַל אָנשטאָט האָריזאָנטאַל.

¶92 But before that unfortunate Gug could emerge from the cave and rise to his full twenty feet, the vindictive ghasts were upon him. Carter feared for a moment that he would give an alarm and arouse all his kin, till a ghoul softly glibbered that Gugs have no voice but talk by means of facial expression. The battle which then ensued was truly a frightful one. From all sides the venomous ghasts rushed feverishly at the creeping Gug, nipping and tearing with their muzzles, and mauling murderously with their hard pointed hooves. All the time they coughed excitedly, screaming when the great vertical mouth of the Gug would occasionally bite into one of their number, so that the noise of the combat would surely have aroused the sleeping city had not the weakening of the sentry begun to transfer the action farther and farther within the cavern. As it was, the tumult soon receded altogether from sight in the blackness, with only occasional evil echoes to mark its continuance.

אָבער אײדער יענער נעבעכדיקער גוג האָט געקענט אַרױסקומען אױס דער הײל און זיך אױפֿהײבן צו זײַן פֿולער צװאַנציק פֿוס הײך, זײַנען די נקמה־⁠דאָרשטיקע שפּרינגגײַסטער געװען אױף אים. קאַרטער האָט אױף אַ רגע מורא געהאַט אַז ער װאָלט אַרױסלאָזן אַ ליאַרעם און אױפֿװעקן די אַלע קרובֿים זײַנע, ביז אַ מתים־פֿרעסער האָט װײך געבעבעט אַז גוגן האָבן נישט קײן קול נאָר װאָס רעדן בידי דער מינע. די שלאַכט װאָס איז װײַטער געקומען איז געװען ממש אַ מוראדיקע. פֿון אַלע זײַטן האָבט די סמיקע שפּרינגגײַסטער פֿיבערדיק אָנגעפּראַלט אױפֿן פּױזענדיקן גוג; זײ האָבן געשטשיפּעט און צעריסן מיט די פּיסקעס, און רציחהדיק צעמזיקט מיט די האַרטע שפּיציקע טלאָען. די גאַנצע צײַט האָבן זײ אױפֿגערעגט געהוסט, קװיטשנדיק װען דאָס גרױסע װערטיקאַלע מױל פֿונעם גוג האָט אַ מאָל אַרײַנגעביסן אין אײנעם פֿון זײער כּנופֿיא, אָזױ אַז דער קלאַנג פֿון דער שלאַכט װאָלט אַװדאי געהאַט אױפֿגעװעקט די שלאָפֿנדיקע שטאָט האָט די אָפּשװאַכונג פֿונעם װעכטער נישט געהאַט אַריבערגעפֿירט דאָס געשלעג װאָס אַ מאָל טיפֿער אין דער הײל. לעולם, איז די מהומה באַלד אין גאַנצן אָפּגעגאַנגען פֿונעם געזיכט אינעם פֿינצטערניש אַרײַן, מיט נאָר צומאָליקע בײזע עכאָען צו באַצײכן איר המשך.

¶93 Then the most alert of the ghouls gave the signal for all to advance, and Carter followed the loping three out of the forest of monoliths and into the dark noisome streets of that awful city whose rounded towers of cyclopean stone soared up beyond the sight. Silently they shambled over that rough rock pavement, hearing with disgust the abominable muffled snortings from great black doorways which marked the slumber of the Gugs. Apprehensive of the ending of the rest hour, the ghouls set a somewhat rapid pace; but even so the journey was no brief one, for distances in that town of giants are on a great scale. At last, however, they came to a somewhat open space before a tower even vaster than the rest; above whose colossal doorway was fixed a monstrous symbol in bas-relief which made one shudder without knowing its meaning. This was the central tower with the sign of Koth, and those huge stone steps just visible through the dusk within were the beginning of the great flight leading to upper dreamland and the enchanted wood.

איז דער שמײַדיקסטער פֿון די מתים־פֿרעסערס האָט געגעבן דעם סיגנאַל אַז אַלע זאָלן גײען פֿאָרױס, און קאַרטער איז נאָכגעגאַנגען נאָך די אונטערשפּרינגענדיקע דרײַ, אױסן װאַלד פֿון מאָנאָליטן און אין די פֿינצטערע פּאַסקודנע גאַסן פֿון יענער שרעקלעכער שטאָט, װאָס איר פֿאַרקײַלעכדיקטע טורעמס פֿון קיקלאָפּישען שטײן האָבן אַרױפֿגעשװעבט אױסן געזיכט. שטילערהײט האָבן זײ זיך געשאַרט איבער יענעם ראַציקן שטײנערנעם טראַטואַר, הערנדיק מיט מיגל דאָס גרױליקע פֿאַרדומפּענע שמאָרען אױס גרױסע שװאַרצע טירן װאָס האָט באַצײכנט דעם דרעמל פֿון די גוגן. פֿאַרזאָרגט צוליב דעם סוף פֿון דער רו־שעה האָבן די מתים־פֿרעסערס פֿעסטגעשטעלט עפּעס אַ גיכן טראָט; אָבער פֿונדעסטװעגן איז די נסיעה געװען נישט קײן קורצע , װײַל מהלכן אין יענער שטעטל פֿון ריזן האָבן אַ גרױסן מאַשטאַב. סוף־כּל־סוף זײַנען זײ נישמער געקומען צו עפּעס אַן אָפֿן אָרט פֿאַר אַ טורעם נאָך אומגעהײַערער װי דער רעשט; װאָס איבער זײַן קאָלאָסאַלער טיר איז געװען פֿאַרפֿעסטיקט אַ מאָנסטראָזישן סימבאָל אין באַרעליע װאָס צוליב אים מע שױדערט אָן װיסן זײַן באַטײַט. דאָס איז געװען דער צענטראַלער טורעם מיטן סימן פֿון קאָת, און יענע ריזיקע שטײנערנע טרעפּן װאָס מע האָט אַזש געקענט זען אינעװײניק דורכן בין־השמשות זײַנען געװען דער אָנהײב פֿונעם גרױסן גאָרן פֿירנדיק אין אײבער־חלום־לאַנד און דעם פֿערכּישופֿטן װאַלד.

¶94 There now began a climb of interminable length in utter blackness: made almost impossible by the monstrous size of the steps, which were fashioned for Gugs, and were therefore nearly a yard high. Of their number Carter could form no just estimate, for he soon became so worn out that the tireless and elastic ghouls were forced to aid him. All through the endless climb there lurked the peril of detection and pursuit; for though no Gug dares lift the stone door to the forest because of the Great One's curse, there are no such restraints concerning the tower and the steps, and escaped ghasts are often chased, even to the very top. So sharp are the ears of Gugs, that the bare feet and hands of the climbers might readily be heard when the city awoke; and it would of course take but little time for the striding giants, accustomed from their ghast-hunts in the vaults of Zin to seeing without light, to overtake their smaller and slower quarry on those cyclopean steps. It was very depressing to reflect that the silent pursuing Gugs would not be heard at all, but would come very suddenly and shockingly in the dark upon the climbers. Nor could the traditional fear of Gugs for ghouls be depended upon in that peculiar place where the advantages lay so heavily with the Gugs. There was also some peril from the furtive and venomous ghasts, which frequently hopped up onto the tower during the sleep hour of the Gugs. If the Gugs slept long, and the ghasts returned soon from their deed in the cavern, the scent of the climbers might easily be picked up by those loathsome and ill-disposed things; in which case it would almost be better to be eaten by a Gug.

סע האָט איצטער זיך אָנגעהױבן אַ באַרגאַרױף אַן אָנסופֿיקן אין גאָר פֿיצטערניש: געמאַכט כּמעט אוממעגלעך פֿון דער מאָנסטראָזישער גרײס פֿון די טרעפּלעך, װאָס זײַנען אױסגעפֿורעמט געװאָרן פֿאַר גוגן, און זײַנען דעריבער געװען כּמעט אַ יאַרד די הײך. פֿון זײער צאָל האָט קאַרטער נישט געקענט פֿורעמען נישט קײן יושרדיקן אָפּשאַץ, װאָרן ער האָט זיך אַזױ אױסגעמאַטערט אַז די אומפֿאַרמאַטערלעכע און עלאַסטישע מתים־פֿרעסערס װערן באַלד גענײט אים העלפֿן. דורכױס דעם אָנסופֿיקן באַראַרױף האָט געלאָקערט די סכּנה פֿון אָפּשפּיר און נאָכיאָג; װײַל כאָטש קײן גוג דערװעגט זיך נישט אױפֿהײבן די שטײנערנע טיר צום װאַלד מחמת דער קללה פֿונעם ג ר ױ ס ן , צאַמען זײ זיך נישט אײַן בנוגע דעם טורעם און די טרעפּן, און זײ יאָגן זיך נאָך נאָך אַנטלױפֿענע שפּרינגגײַסטער, אַפֿילו אַזש דעם שפּיץ. אַזױ שאַרף זײַנען די אױערן פֿון די גוגן, אַז מע האָט גרינג געקענט נערן די נאַקעטע הענט און פֿיס פֿון די קלעטערערס װען די שטאָט װאָלט זיך אױפֿװעקן; און עס װאָלט אַװדאי דױערן נאָר אַ ביסל צײַט אַז די שפּרײַזנדיקע ריזן, צוגעװױנט פֿון זײערע שפּרינגגײַסט־געיעגן אין די געװעלבן פֿון זין צו זען אָן ליכט—אָנצויאָגן זײער קלענער און פּאַמעלעכער געפֿאַנג אױף יענע קיקלאָפּישע טרעפּן. מע האָט זיך געפֿילט גאָר דערשלאָגן װען מע האָט איבערגעקלערט אַז מע װאָלט נישט הערן די שטילע זיך נאָגיאָגנדיקע זוגן בכלל, אָבער אַז זײ װאָלטן קומען גאָר ראַפּטעם און שאָקירנדיק אױף די קלעטערערס אינעם פֿינצטערניש. און נישט אױפֿן טראַדיציאָנעלן פּחד פֿון גוגן פֿאַר שפּרינגגײַסטער האָט מע געקענט זיך פֿאַרלאָזן אין יענעם קרײַטיש אָרט װוּ אַלע פּלוסן זײַנען געשטאַנען אַזױ שטאַרק בײַ די גוגן. ס'איז אױכעט געװען עפּעס אַ סכּנה פֿון די גנבֿישע און סמדיקע שפּרינגגײַסטער, װאָס האָבן אַפֿט מאָל אַרױפֿגעהאָפּקעט אױפֿן טורעם במשך דער שלאָף־שעה פֿון די גוגן. טאָמער װאָלטן די גוגן לאַנג שלאָפֿן, און די שפּרינגגײַסטער צוריקקומען פֿון זײער אױפֿטו אין דער הײל, װאָלטן יענע האַדקע און בײזװיליקע זאַכן אפֿשר גרינג דערשמעקן דעם ריח פֿון די קלעטערערס, אין װעלכן פֿאַל װאָלט זײַן כּמעט בעסער געגעסן װערן פֿון אַ גוג.

¶95 Then, after aeons of climbing, there came a cough from the darkness above; and matters assumed a very grave and unexpected turn.

דערנאָך, נאָך לאַנגע אײביקײטן קלעטערן, איז געקומען אַ הוסט פֿונעם פֿינצטערניש אױבן; און דאָס עסק האָט זיך גאָר האַרב און אומגעריכט איבערגעאַנדערשט.

¶96 It was clear that a ghast, or perhaps even more, had strayed into that tower before the coming of Carter and his guides; and it was equally clear that this peril was very close. After a breathless second the leading ghoul pushed Carter to the wall and arranged his kinfolk in the best possible way, with the old slate tombstone raised for a crushing blow whenever the enemy might come in sight. Ghouls can see in the dark, so the party was not as badly off as Carter would have been alone. In another moment the clatter of hooves revealed the downward hopping of at least one beast, and the slab-bearing ghouls poised their weapon for a desperate blow. Presently two yellowish-red eyes flashed into view, and the panting of the ghast became audible above its clattering. As it hopped down to the step above the ghouls, they wielded the ancient gravestone with prodigious force, so that there was only a wheeze and a choking before the victim collapsed in a noxious heap. There seemed to be only this one animal, and after a moment of listening the ghouls tapped Carter as a signal to proceed again. As before, they were obliged to aid him; and he was glad to leave that place of carnage where the ghast's uncouth remains sprawled invisible in the blackness.

ס׳איז געװען קלאָר אַז אַ שפּרינגגײַסט, אָדער אפֿשר נאָך מער גײַסטער, האָבן אַרײַנגעבלאָנדזשעט אין יענעם טורעם פֿאַרן אָנקומען פֿון קאַרטערן און זײַנע מדריכים; און ס׳איז געװען פּונקט אַזױ קלאָר אַז די דאָזיקע סכּנה איז געװען זײער נאָענט. נאָך אַ פֿאַרדעכערטער סעקונדע האָט דער פֿירנדיקער מתים־פֿרעסער געשטױסן קאַרטערן צו דער װאַנט און אײַנגעאָרדענט זײַנע קרובֿים אינעם בעסטן מעגלעכן אופֿן, מיט דער אַלטער שיװערשטײנערנער מצבֿה אױפֿגעהױבן פֿאַר אַ צעשמעטערנדיקן שלאָג װען דער שׂונא זאָל זיך נישט פּאָיאַװען. מתים־פֿרעסערס קענען זען אינעם פֿינצטערניש, איז די פּאַרטיע איז נישט געװען אַזױ פֿיל אין צרות װי קאַרטער װאָלט געװען אַלײן. אין נאָך אַ רגע האָט דער בראַזג פֿון קאָפּעטעס אַנטדעקט דאָס האָפּקען אַראָפּ פֿון כאָטש אײן חיה, און דער טאַפֿליע־טראָגנדיקע מתים־פֿרעסערס האָבן אױפֿגעהױבן זײער געװער פֿאַר אַ פֿאַרייִאושטן שלאָג. אין קורצן האָבן צװײ געלבלעכע־רױטע אױגן אױפֿגעבליצט אינעם געזיכט, און דאָס פּירכען פֿונעם שפּרינגגײַסט איז געװאָרן הערעװדיק איבער זײַן בראַזג. בעת ער האָט אַראָפּגעהאָפּקעט אַראָפּ צום טרעפּל איבער די מתים־פֿרעסערס, זײַנען זײ זיך באַגאַנגען מיט דער פֿאַרצײַטיקער מצבֿה מיט אומגעהײַערער מאַכט, אַזױ אַז סע איז געבליבן נאָר אַ כאָרכל און אַ דערשטיקונג אײדער דער קרבן האָט זיך אײַנגעבראָכן אין אַ שעדלעכער הורבע. ס׳האָט זיך געדוכט אַז ס׳איז געװען דאָ נאָר די אָ אײנציקע חיה, און נאָך אַ רגע זיך צוהערן האָבן די מתים־פֿרעסערס געגעבן קאַרטערן אַ טאַפּ בתּורת אַ סיגנאַל נאָך אַ מאָל ממשיך צו זײַן. װי פֿריִער, האָבן זײ געמוזט אים העלפֿן; און ער האָט גערן פֿאַרלאָזט יענץ אָרט פֿון שטיחה װוּ דאָס אומאײדלע געבײן פֿונעם שפּרינגגײַסט האָט זיך צעשפּרײט אינעם שװאַרצקײט.

מיר היפּערן דאָ איבער פּונקט אַ העלפֿט פֿונעם טעקסט. אױב איר װילט נישט צעשטערן דעם חידוש פֿון קאַרטערס לאַנגער און געשלענגטער נסיעה, לײענט־זשע ערשטנס דורך די נאָכקומענדיקע חלקים פֿון דער מעשה אין ענגליש, מיט עטלעכע גלאָסן, דאָ . מיר קומען צוריק צו ייִדיש נעענטער צום סוף: אָט די איבערזעצונג פֿונעם סוף מעשׂה:

…

¶ 224 Out of the thinning mists and the cloud of strange incenses filed twin columns of giant black slaves with loin-cloths of iridescent silk. Upon their heads were strapped vast helmet-like torches of glittering metal, from which the fragrance of obscure balsams spread in fumous spirals. In their right hands were crystal wands whose tips were carven into leering chimaeras, while their left hands grasped long thin silver trumpets which they blew in turn. Armlets and anklets of gold they had, and between each pair of anklets stretched a golden chain that held its wearer to a sober gait. That they were true black men of earth's dreamland was at once apparent, but it seemed less likely that their rites and costumes were wholly things of our earth. Ten feet from Carter the columns stopped, and as they did so each trumpet flew abruptly to its bearer's thick lips. Wild and ecstatic was the blast that followed, and wilder still the cry that chorused just after from dark throats somehow made shrill by strange artifice.

אױס די זיך אױסשיטערנדיקע נעפּלען און דעם װאָלקן פֿרעמדן װײַרעך זײַנען שורותװײַז געגאַנגען צװילינג־קאָלאָנעס ריזיקע שװאַרצע קנעכטן מיט לענדטיכער פֿון מיניעדיק זײַד. אױף זײערע קעפּ זײַנען געװען צוגעפֿעסטיקט אומגעהײַערע שטורקאַצן פֿון גלאַצנדיקן מעטאַל, פֿון װעלכע האָט דער װױלגערוך פֿון אומבאַקאַנטע באַלזאַמען זיך צעשפּרײט אין רױכיקן ספּיראַלן. אין זײערע רעכטע הענט זײַנען געװען קריסטאַלענע שטעקעלעך װאָס זײערע עקן זײַנען געװען אױסגעשניצט אין תּאװהדיקע כימערעס, בעת זײערע לינקע הענט האָבן זיך אָנגעכאַפּט אין לאַנגע דינע זילבערנע טרומײטן װאָס זײ האָבן זײ געבלאָזן טשערעװײַז. גאָלדענע בראָנדזעלעטן און פֿוסרינגען האָבן זײ געטראָגן, און צװישן יעדן פּאָר פֿוסרינגען האָט זיך אױסגעצױגן אַ גאָלדענע קײט װאָס האָט באַגרענעצט איר טראָגער צו אַ מאָסיקן הילוך. אַז זײ זײַנען געװען װאָרע שװאַרצע מענטשן פֿונעם חלום־לאַנד פֿון דער ערד איז געװאָרן מיט אַ מאָל קענטיק, אָבער ס׳איז מסתּמא געװען װײניקער מעגלעך אַז זײערע ריטוסן און אָנטועכצן זײַנען געװען אין גאַנצן זאַכן פֿון אונדזער ערד. צען פֿוס פֿון קאַרטערן האָבן די קאָלאָנעס זיך אָפּגעשטעלט, און בעת זײ האָבן אַזױ געטאָן איז יעטװידער טרומײט צוגעפֿלױגן צו זײַן טראָגערס דיקע לעפֿצן. װילד און התלהבֿותדיק איז געװען דער אױסשאַל װאָס איז נאָכגעקומען, און נאָך װילדער דאָס געשרײ װאָס איז באַלד אױסגעקומען װי אַ כאָר פֿון טונקלעלע גאָרגלען װאָס אַ אױסטערלישע תּחבולות האָבן זײ װי נישט איז געמאַכט שרײַיִק.

¶225 Then down the wide lane betwixt the two columns a lone figure strode; a tall, slim figure with the young face of an antique Pharaoh, gay with prismatic robes and crowned with a golden pshent that glowed with inherent light. Close up to Carter strode that regal figure; whose proud carriage and smart features had in them the fascination of a dark god or fallen archangel, and around whose eyes there lurked the languid sparkle of capricious humour. It spoke, and in its mellow tones there rippled the wild music of Lethean streams.

דעמאָלט האָט אַן אײנציק געשטאַלט געשפּאַנט אַדורך דעם ברײטן שטעג צװישן די צװײ קאָלאָנעס; אַ הױכע, שמאָלע פֿיגור מיטן יונגן פּנים פֿון אַן אַנטיקן פּרעה, פֿרײלעך באַצירט מיט פּריזמאַטישע מלבושים און באַקרײנט מיט אַ גאָלדענעם פּסכענט װאָס האָט געגליט מיט תּוכיק ליכט. נאָענט צו קאַרטערן האָט די אָ מלכותדיקע פֿיגור צוגעפּשאַנט; װאָס איר שטאָלצע האַלטונג און קלוגע שטריכן האָבן געהאַט אין זײ די פֿאַסצינירטקײט פֿון אַ טונקלן גאָט אָדער אַ געפֿאַלענעם אַרכאַנגל, און אַרום די אױגן האָט געלאָקערט דער שמאַכטיקער פֿינקל פֿון קאַפּריזנע הומאָר. זי האָט גערעדט, און אין אירע אױסגעשפּאַנטע טענער האָט זיך גערונצלט די װילדע מוזיק פֿון שיכּחה־שטראָמען.

¶226 "Randolph Carter," said the voice, "you have come to see the Great Ones whom it is unlawful for men to see. Watchers have spoken of this thing, and the Other Gods have grunted as they rolled and tumbled mindlessly to the sound of thin flutes in the black ultimate void where broods the daemon-sultan whose name no lips dare speak aloud.

„ראַנדאָלף קאַרטער,“ האָט דאָס קול געזאָגט, „ביסטו געקומען צו זען די   ג ר ױ ס ע װאָס מענטשן לױט דין טאָרן זײ נישט זען. אָבסערװירערס האָבן גערעדט פֿון דער אָ זאַך, און די  אַ נ ד ע ר ע    ג ע ט ע ר האָבן געגרונצט בעת זײ האָבן זיך געקאַטשעט און זיך געקוליעט צום קלאַנג פֿון דינע פֿלײטן אינעם שװאַרצן לעצטגילטיקן בלױז װוּ דומעט דער דעמאָן־סולטאַן װאָס זײַן נאָמען דערװעגן זיך נישט קײן ליפּן צו זאָגן בקול־רם.

¶227 "When Barzai the Wise climbed Hatheg-Kia to see the Greater Ones dance and howl above the clouds in the moonlight he never returned. The Other Gods were there, and they did what was expected. Zenig of Aphorat sought to reach unknown Kadath in the cold waste, and his skull is now set in a ring on the little finger of one whom I need not name.

װען ברזַי דער חכם האָט אַרױפֿגעקלעטערט אױף האַתעג־קלאַ כּדי צו זען די   ג ר ױ ס ע טאַנצן און װױען איבער די װאָלקנס אין דער לבֿנה־שײַן איז ער נאָכדעם קײן מאָל נישט צוריק. די  אַ נ ד ע ר ע   ג ע ט ע ר זײַנען געװען דאָרטן, און זײ האָבן געטאָן װאָס מ׳קען דערװאַרטן. זעניג פֿון אַפֿאָראַט האָט געפּרוּװט דערגרײכן אומבאַקאַנט קָדָת אינעם קאַלטן װיסטעניש, און זײַן שאַרבן איז איצט אַװעקגעשטעלט אין אַ רינג אױפֿן מינדסטן פֿינגער פֿון אײנעם װאָס איך מוז אים נישט אָנרופֿן.

¶228 "But you, Randolph Carter, have braved all things of earth's dreamland, and burn still with the flame of quest. You came not as one curious, but as one seeking his due, nor have you failed ever in reverence toward the mild gods of earth. Yet have these gods kept you from the marvellous sunset city of your dreams, and wholly through their own small covetousness; for verily, they craved the weird loveliness of that which your fancy had fashioned, and vowed that henceforward no other spot should be their abode.

אָבער דו, ראַנדאָלף קאַרטער, האָסט זיך געבריהט קעגן אַלע זאַכן פֿונעם חלום־לאַנד פֿון ערד, און ברענסט זיך אָפּ מיטן פֿלאַם פֿון זוכעניש. דו ביסט געקומען נישט בתּורת אַ נײַגעריקער, אלא װי אַ זוכער פֿון װאָס גאָר קומט אים, און דו האָסט קײן מאָל נישט פֿאַרפֿעלט אַכפּערן די מילדע געטער פֿון ערד. נאָך אַלץ האָבן די דאָזיקע געטער דיך אָפּגעהאַלטן פֿון דער װוּנדערלעכער שקיעה־שטאָט פֿון דײַנע חלומות, און אין גאַנצן דורך זײער אײגן באַגערל; װאָרן אױף אַן אמת, האָבן זײ באַגערט די אױסטערלישע שײנקײט פֿון דעם װאָס דײַן פּרימכע האָט געשטאַלטיקט, און האָבן געטאָן אַ נדר אַז פֿון איצטערט אָן טאָר נישט קײן אַנדער פּלאַץ זײַן זײער װױנאָרט.

¶229 "They are gone from their castle on unknown Kadath to dwell in your marvellous city. All through its palaces of veined marble they revel by day, and when the sun sets they go out in the perfumed gardens and watch the golden glory on temples and colonnades, arched bridges and silver-basined fountains, and wide streets with blossom-laden urns and ivory statues in gleaming rows. And when night comes they climb tall terraces in the dew, and sit on carved benches of porphyry scanning the stars, or lean over pale balustrades to gaze at the town's steep northward slopes, where one by one the little windows in old peaked gables shine softly out with the calm yellow light of homely candles.

זײ זײַנען אַװעק פֿון זײער שלאָס אױף אומבאַקאַנט קָדָת צו װױנען אין דײַן װוּנדערלעכער שטאָט. דורך די אַלע פּאַלאַצן אירע פֿון פֿאַראָדערטן מירמל הוליען זײ בײַ טאָג, און װען די זון גײט אונטער, גײען זײ אױס אין די פּאַרפֿומירטע גערטנער און קוקן די גאָלדענע גלאָריע אױף בתּי־מיקדשים און קאָלאָנאַדעס, אױסגעבױגענע בריקן און זילבערן־באַסײן פֿאָנטאַנען, און ברײטע גאַסן מיט קװײט־באַלאָדענע אורנעס און העלפֿאַנדבײנערנע סטאַטועס אין גלאַנצנדיקע רײען. און אַז נאַכט קומט אָן, קלעטערן זײ אױף הױכע טעראַסעס אינעם טױ, און זיצן אױף פּאָרפֿירענע בענקלעך בעת זײ קוקן איבער די שטערן, אָדער שפּאַרן זיך אָן איבער בלײכע באַלוסטראַדעס אָנצוקוקן די שטאָציקע אוקאָסן אױף צפֿון, װוּ אײציקװײַז שײַנען צאַרט אַרױס די פֿענצטערלעך אין אַלטע באַשפּיצטע דאַכשפּיצן מיטן רויִקן געלן ליכט פֿון הײמישע ליכטלעך.

¶230 "The gods love your marvellous city, and walk no more in the ways of the gods. They have forgotten the high places of earth, and the mountains that knew their youth. The earth has no longer any gods that are gods, and only the Other Ones from outer space hold sway on unremembered Kadath. Far away in a valley of your own childhood, Randolph Carter, play the heedless Great Ones. You have dreamed too well, O wise arch-dreamer, for you have drawn dream's gods away from the world of all men's visions to that which is wholly yours; having builded out of your boyhood's small fancies a city more lovely than all the phantoms that have gone before.

די געטער האָבן ליב דײַן װוּנדערלעכער שטאָט, און שפּאַצירן שױן נישט מער אין די װעגן פֿון די געטער. זײ האָבן פֿאַרגעסן די הױכע פּלעצער פֿון ערד, און די בערג װאָס האָבן געקענט זײער יוגנט. די ערד האָט מער נישט אַבי װאָסער געטער װאָס זײַנען געטער, און נאָר די  אַ נ ד ע ר ע פֿון דרױסנדיקן חלל האָבן אַ שליטה אױף נישט־געדענקט קָדָת. אין װײַטע מרחקים אין אַ טאָל פֿון דײַן אײגענער קינדשאַפֿט, ראַנדאָלף קאַרטער, שפּילן זיך די הפֿקרדיקע ג ר ױ ס ע . דו האָסט צו גוט געחלומט, אָ חכם אָ הױכער בעל־חלומות, װאָרן דו האָסט געצױגן די חלום־געטער אַװעק פֿון דער װעלט פֿון די חזיונות פֿון אַלע מענטשן אין יענער װאָס איז אין גאַנצן דײַנע; אױסגעבױט פֿון די פּרימכעלעך פֿון דײַן ייִנגלשאַפֿט אַ שטאָט שענער אײדער װאָסער זאָל נישט זײַן פֿון די אַלע אָפּדוכטן װאָס זײַנען פֿריִער איבערגעגאַנגען.

¶231 "It is not well that earth's gods leave their thrones for the spider to spin on, and their realm for the Others to sway in the dark manner of Others. Fain would the powers from outside bring chaos and horror to you, Randolph Carter, who are the cause of their upsetting, but that they know it is by you alone that the gods may be sent back to their world. In that half-waking dreamland which is yours, no power of uttermost night may pursue; and only you can send the selfish Great Ones gently out of your marvellous sunset city, back through the northern twilight to their wonted place atop unknown Kadath in the cold waste.

„עס טױגט נישט די געטער פֿון דער ערד פֿאַרלאָזן זײערע כּיסא־⁠מלוכות אַז די שפּין זאָל שפּינען אױף זײ, און זײער מלכות אַז די  אַ נ ד ע ר ע זאָלן האָבן אַ שליטה אױף אים אין דעם טונקעלען שטײגער פֿון אַ נ ד ע ר ע . גערן װאָלטן די כּוחות פֿון אױסנװײניק ברענגען דיר תּוהו־בֿוהו און גרױל, ראַנדאָלף קאַרטער, װאָס דו ביסט די סיבה פֿון זײער איבערקער, אלא װאָס דען אַז זײ װײסן אַז ס׳איז נאָר דורך דיר אַלײן אַז די געטער קענען צוריקגעשיקט װערן צוריק צו זײער װעלט. אין יענעם האַלב־װאַך חלום־לאַנד װאָס איז דײַנס, טאָר נישט קײן מאַכט פֿון סאַמע נאַכט יאָגן; און נאָר דו קענסט אַרױסשיקן די זיכיקע ג ר ױ ס ע צאַרטערהײט אױס דײַן װוּנדערלעכער שקיעה־שטאָט, צוריק דורכן צפֿונדיקן בין־השמשות צום אָרט װוּ זײ זײַנען נוהג זיך צו זײַן, אױף קָדָת אינעם קאַלטן װיסטעניש.

¶232 "So. Randolph Carter, in the name of the Other Gods I spare you and charge you to seek that sunset city which is yours, and to send thence the drowsy truant gods for whom the dream world waits. Not hard to find is that roseal fever of the gods, that fanfare of supernal trumpets and clash of immortal cymbals, that mystery whose place and meaning have haunted you through the halls of waking and the gulfs of dreaming, and tormented you with hints of vanished memory and the pain of lost things awesome and momentous. Not hard to find is that symbol and relic of your days of wonder, for truly, it is but the stable and eternal gem wherein all that wonder sparkles crystallised to light your evening path. Behold! It is not over unknown seas but back over well-known years that your quest must go; back to the bright strange things of infancy and the quick sun-drenched glimpses of magic that old scenes brought to wide young eyes.

„ איז ראַנדאָלף קאַרטער, שאַנעװע איך דיך און גיב דיר אױף אינעם נאָמען פֿ ון די אַ נ ד ע ר ע   ג ע ט ע ר צו זוכן יענע שקיעה־שטאָט דײַנע, און אַװעקצושיקן פֿון דאָרטן די שלעפֿעריקע אָפּציִער־געטער װאָס אױף זײ װאַרט די חלום־װעלט. דו װעסט נישקשה געפֿינען יענעם ראָזעװע פֿיבער פֿון די געטער, יענעם פֿאַנפֿאַר פֿון הימלישע טרומײטן און טראַסקען פֿון אומשטאַרביקע טאַצן, יענע מיסטעריע װאָס איר אָרט און באַטײַט האָבן דיך געפּלאָגט מיט רמזים פֿון פֿאַרשװוּנדענעם זכר און דעם געװאַלדיקן און ברומו־⁠של־⁠עולמדיקן װײטיק פֿון פֿאַרלױרענע זאַכן. דו װעסט נישקשה געפֿינען יענעם סימבאָל און רעליקװיע פֿון דײַנע טעג פֿון װוּנדער, װײַל אױף אַן אמת, איז דאָרט נאָר דער אבֿן־⁠טובֿ דער געזעצטער דער אײביקער װאָס אין אים פֿינקלט קריסטאַליזירטערהײט יענער גאַנצער װוּנדער צו באַלײַכטן דײַן אָװנט־סטעזשקע. זע נאָר! ס׳איז נישט איבער אומבאַקאַנטע ימען אלא װאָס צוריק איבער גוט־באַקאַנטע יאָרן אַז דײַן זוכעניש מוז גײן; צוריק צו די העלע פֿרעמדע זאַכן פֿון עופֿלשאַפֿט און די געכאַפּטע זון־דורכגעװײקטע בליקן פֿון כּישוף װאָס אַלטע סצענעס האָבן געבראַכט צו צעפּראַלטע יונגע אױגן.

¶233 "For know you, that your gold and marble city of wonder is only the sum of what you have seen and loved in youth. It is the glory of Boston's hillside roofs and western windows aflame with sunset, of the flower-fragrant Common and the great dome on the hill and the tangle of gables and chimneys in the violet valley where the many-bridged Charles flows drowsily. These things you saw, Randolph Carter, when your nurse first wheeled you out in the springtime, and they will be the last things you will ever see with eyes of memory and of love. And there is antique Salem with its brooding years, and spectral Marblehead scaling its rocky precipices into past centuries! And the glory of Salem's towers and spires seen afar from Marblehead's pastures across the harbour against the setting sun.

„װאָרן זײַ װיסן, אַז דײַן גאָלדענע און מירמלענע שטאָט פֿון װוּנדער איז נאָר דער סך־הכּל פֿון װאָס דו האָסט קינדװײַז געזען און ליב געהאַט. ס׳איז דער כּבֿוד פֿון די באָסטאָנער באַרגנײג־דעכער און מערבֿדיקע פֿענצטער פֿלאַמנדיק מיט זונפֿאַרגאַנג, פֿון די כּלל־לאָנקע, ריח־ניחוחדיק מיט בלומען, און דער גרױסער קופּאָל אױפֿן באַרג און דער פּלאָנטער פֿון דאַכשפּיצן און קױמנס אינעם לילאָװע טאָל װוּ דער פֿיל־בריקיקער טשאַרלס שטראָמט פֿאַרשלאָפֿענערהײט. די דאָזיקע זאַכן האָסטו, ראַנדאָלף קאַרטער, געזען װען דײַן ניאַנקע האָט דיך צום ערשטן אַרױסגעפֿירט אינעם פֿרילינג, און זײ װעלן זײַן די לעצטע זאַכן װאָס דו װעסט אַ מאָל זען אין די אױגן פֿון זיכּרון און ליבע. און ס׳איז דאָ אַנטיק סײלעם מיט זײַנע דומענדיקע יאָרן, און שדיש מאַרבלהעד װאָס דראַפּעט זיך אױף זײַנע פֿעלדזיקע אָפּריסן אין פֿאַרגאַנגענע יאָרהונדערטער! און דער כּבֿוד פֿון די סײלעמער טורעמס און טורעמשפּיצן געזען פֿון דער װײַטנס פֿון די מאַרבלהעדער פּאַשעפֿעלדן איבערן האַװן אַקעגן דער אונטערגײנדיקער זון.

¶234 "There is Providence quaint and lordly on its seven hills over the blue harbour, with terraces of green leading up to steeples and citadels of living antiquity, and Newport climbing wraithlike from its dreaming breakwater. Arkham is there, with its moss-grown gambrel roofs and the rocky rolling meadows behind it; and antediluvian Kingsport hoary with stacked chimneys and deserted quays and overhanging gables, and the marvel of high cliffs and the milky-misted ocean with tolling buoys beyond .

„אָט דאָרט שטײט פּראָװידענס אַלט־⁠פֿעטעריש און פּריציש אױף זײַנע זיבן בערג איבערן בלאָען האַװן, מיט טעראַסעס פֿון גרין אַרױפֿפֿירנדיק צו קלױסטער־⁠טורעמס און ציטאַדעלן פֿון לעבנדיקער קדמונים־⁠צײַט, און ניופּאָרט װאָס דראַפּעט װי אַ רוח פֿון זײַן חלומענדיקן כװאַליע־⁠ברעכער. אַרקהאַם איז דאָ, מיט זײַנע מאָך־פֿאַרװאַקסענע הױך־שיפּועדיקע דעכער און די פֿעלדזיקע קאַטשענדיקע טאָלעקעס הינטער אים; און פֿאַרמבולדיק קינגספּאָרט גרײַז גראָ מיט אױסגעשטאַפּלטע קױמנס און פאַרלאָזענע צושטײפּונקטן און אַריבערהענגנדיקע דאַכשפּיצן, און דער װוּנדער פֿון הױכע אָפּהאַנגען און דעם מילכיק־פֿאַרנעפּלטען אָקעאַן מיט קלינגנדיקע בױעס װײַטער.

¶235 "Cool vales in Concord, cobbled lands in Portsmouth, twilight bends of rustic New Hampshire roads where giant elms half hide white farmhouse walls and creaking well-sweeps. Gloucester's salt wharves and Truro's windy willows. Vistas of distant steepled towns and hills beyond hills along the North Shore, hushed stony slopes and low ivied cottages in the lee of huge boulders in Rhode Island's back country. Scent of the sea and fragrance of the fields; spell of the dark woods and joy of the orchards and gardens at dawn. These, Randolph Carter, are your city; for they are yourself. New England bore you, and into your soul she poured a liquid loveliness which cannot die. This loveliness, moulded, crystallised, and polished by years of memory and dreaming, is your terraced wonder of elusive sunsets; and to find that marble parapet with curious urns and carven rail, and descend at last these endless balustraded steps to the city of broad squares and prismatic fountains, you need only to turn back to the thoughts and visions of your wistful boyhood.

„ קילע דאָלענעס אין קאָנקאָרד, ברוקירטע לענדער אין פּאָרטסמוט, בית־השמשותדיקע װעג־⁠געשלענגלעך פֿון דאָרפֿישע נײַ־העמפּשערער װעגן װוּ האַלב פֿאַרטײַען ריזיקע קנופּבײמער װײַסע כוטערװענט און סקריפּענדיקע װאַסער־הײבערס בײַ די ברינעמער. די זאַלצענע װערפֿן פֿון גלאַסטער און די װינטיקע װערבעס פֿון טרוראָ. װיסטעס פֿון װײַטע שטעטלעך מיט קלױסטער־⁠טורעמס און בערגלעך הינטער בערגלעך פּאַזע דעם צפֿון־באָרטן, פֿאַרשטילטע שטײנערדיקע שיפּועים און נידריקע באַפּליושטשע כאַטעס אין דער נישט־⁠װינטיקער זײַט פֿון ריזעדיקע פֿעלדשטײנער אינעם ראָד־אײַלענדער הינטערלאַנד. שמוכט פֿונעם ים און ריח־⁠ניחוח פֿון די פֿעלדער; כּישוף פֿון די פֿינצטערע װעלדער און נחת־⁠רוח פֿון די סעדער און גערטנער בײַם קאַיאָר. די אָ, ראַנדאָלף קאַרטער, זײַנען דײַן שטאָט; װײַל זײ זײַנען דו אַלײן. נײַ־ענגלאַנד האָט דיך געבױרן, און אין דײַן נשמה האָט סי אַרײַנגעגאָסן אַ פֿליסיקע שײנקײט װאָס קען נישט שטאַרבן. די דאָזיקע שײנקײט, אױסגעפֿורעמט, אױסקריסטאַליזירט, און אָפּפּאָלירט דורך יאָרן זיכּרון און חלומן, איז דײַן באַטעראַסטע װוּנדער פֿון גליטשיקע שקיעות; און צו געפֿינען יענץ מירמעלן געלענדער מיט טשיקאַװע אורנעס און אױסגעשניצטער פּאַרענטשע, און סוף־כּל־סוף אַראָפּגײן די אָ אָנסופֿיקע טרעפּן מיט באַלוסטראַדעס אין דער שטאָט פֿון ברײטע פּלעצער און פּריזמאַטישע פֿאָנטאַנען, דאַרפֿסטו זיך נאָר אומקערן צו די געדאַנקען און חזיונות פֿון דײַן פֿאַרבענקטער ייִנגלשאַפֿט.

¶236 "Look! through th at window shine the stars of eternal night. Even now they are shining above the scenes you have known and cherished, drinking of their charm that they may shine more lovely over the gardens of dream. There is Antares-he is winking at this moment over the roofs of Tremont Street, and you could see him from your window on Beacon Hill. Out beyond those stars yawn the gulfs from whence my mindless masters have sent me. Some day you too may traverse them, but if you are wise you will beware such folly; for of those mortals who have been and returned, only one preserves a mind unshattered by the pounding, clawing horrors of the void. Terrors and blasphemies gnaw at one another for space, and there is more evil in the lesser ones than in the greater; even as you know from the deeds of those who sought to deliver you into my hands, whilst I myself harboured no wish to shatter you, and would indeed have helped you hither long ago had I not been elsewhere busy, and certain that you would yourself find the way. Shun then, the outer hells, and stick to the calm, lovely things of your youth. Seek out your marvellous city and drive thence the recreant Great Ones, sending them back gently to those scenes which are of their own youth, and which wait uneasy for their return.

„זע נאָר! דורך יענעם פֿענצטער שײַנען די שטערן פֿון אײביקער נאַכט. ממש איצטער שײַנען זײ איבער די סעצנעס װאָס דו האָסט געקענט און געהאַלטן טײַער, טרינקענדיק פֿון זײער חן כּדי זײ זאָלן שײַנען נאָך שענער איבער די גערטנער פֿון חלום. דאָרטן איז אַנטאַרעס—ער װוּנקט אין איצטיקן מאָמענט איבער די דעכער פֿון טרעמאָנט־גאַס, און דו האָסט געקענט אים זען פֿון דײַן פֿענצטער אױף שײַנטורעם־בערגל. דאָרטן אַװעק גענעצן היטער יענע שטערן די אָפּגרונטן פֿון װאַנעט האָבן מײַנע שׂכללאָזע בעלי־בתּים מיך געשיקט. אַ מאָל װעסטו אפֿשר זײ אַדורכפֿאָרן, אָבער אַז דו ביסט אַ חכם װעסטו זיך היטן פֿאַר אַזאַ שטותערײַ; װײַל פֿון יענע בשׂר־⁠ודמס װאָס זײַנען אַריבער און צוריק, היט נאָר אײנער אױף אַ שׂכל נישט צעשמעטערט פֿון די האַמערנדיקע, צעדראַפּענדיקע גרױלן פֿונעם בלױז. שרעקענישן און לעסטערונגען גריזשען אײנס אױפֿן אַנדערן פֿאַר שטח, און ס׳איז דאָ מער רישעות אין די קלענערע װי אין די גרעסערע; װי דו װײסט פֿון די טוּונגען פֿון יענע װאָס זײ האָבן געשטרעבט דיך מיר איבערצוגעבן אין די הענט, בעת איך אַלײן האָב געהאַט אין האַרצן נישט קײן רצון דיך צעשמעטערן, און װאָלט טאַקע געהאַט דיך אַהער געהאָלפֿן לאַנג צוריק, בין איך נישט געװען אַנדערשװוּ פֿאַרנומען, און זיכער אַז דו װאָלסט געפֿינען דעם װעג. טאָ קער זיך אָפּ פֿון די דרױסנדיקע גיהנומס, און האַלט זיך בײַ די רױיִקע שײנע זאַכן פֿון דײַן יוגנט. זוך אױס דײַן װוּנדערלעכע שטאָט און טרײַב אױס פֿון דאַנעט די אומגעטרײַע ג ר ױ ס ע , זײ צאַרט צוריקשיקנדיק אין יענע סצענעס װאָס זײַנען פֿון זײער אײגענער יוגנט, און װאָס װאַרטן פּריקרע אױף זײער אומקער.

¶237 "Easier even than the way of dim memory is the way I will prepare for you. See! There comes hither a monstrous Shantak, led by a slave who for your peace of mind had best keep invisible. Mount and be ready - there! Yogash the Black will help you on the scaly horror. Steer for that brightest star just south of the zenith - it is Vega, and in two hours will be just above the terrace of your sunset city. Steer for it only till you hear a far-off singing in the high aether. Higher than that lurks madness, so rein your Shantak when the first note lures. Look then back to earth, and you will see shining the deathless altar-flame of Ired-Naa from the sacred roof of a temple. That temple is in your desiderate sunset city, so steer for it before you heed the singing and are lost.

„ גרינגער אַפֿילו פֿאַרן דרך פֿון פֿינצטערן זיכּרון איז דער דרך װאָס איכ'ל דיר צוגרײטן. זע! אָט קומט צו אַ שאַנטאַק אַ מאָנסטעריעזער, געפֿירט פֿון אַ קנעכט װאָס פֿאַר דײַן נשמה־רויִקײט דאַרף ער העלטער זיך האַלטן רואה־ואינו־ניראה. גײ אױף און גרײט זיך — אָט דאָרטן! יאָגאַש דער שװאַרצער װעט דיר העלפֿן אַרױף אױפֿן שופּעװדיקן גרױל. ריכטעװע אױף יענעם ליכקטיקסטן שטערן באַלד אױף דרום פֿונעם זעניט — ער איז װעגע, און אין צװײ שעהען אַרום װעט ער זײַן פּונקט איבער דער טעראַסע פֿון דײַן שקיעה־שטאָט. ריכטעװע אױף איר נאָר ביז דו הערסט אַ װײַט זינגען אינעם הױכן עטער. העכער װי דאָס לאָקערט שיגעון, טאָ צױם אײַן דײַן שאַנטאַק װען דער ערשטער טאָן פֿאַרנאַדיעט. קוק דען צוריק אױף דער ערד, און װעסט זען שײַנענדיק אױפֿן הײליקן דאַך פֿון אַ בית־מיקדש דעם אומשטאַרבלעכן מיזבח־פֿלאַם פֿון אירעד־נאַאַ. יענער בית־מיקדש איז אין דײַן געװוּנטשטער שקיעה־שטאָט, טאָ ריכטעװע אױף אים אײדער דו זאָלסט האָרכן דאָס זינגען און פֿאַרפֿאַלן װערן.

¶238 "When you draw nigh the city steer for the same high parapet whence of old you scanned the outspread glory, prodding the Shantak till he cry aloud. That cry the Great Ones will hear and know as they sit on their perfumed terraces, and there will come upon them such a homesickness that all of your city's wonders will not console them for the absence of Kadath's grim castle and the pshent of eternal stars that crowns it.

„װען דו דערנעערטערסט זיך צו דער שטאָט ריכטעװע אױפֿן זעלבן הױכן געלענדנער פֿון װאַנען דו האָסט פֿאַר צײַטנס אַרומגעקוקט די אױסגעשרפּרײטע גלאָריע, געבנדיק דעם שאַנטאַק שטױסן ביז ער שרײַט אױס בקול־רם. יענץ געשרײ װעלן די ג ר ױ ס ע דערהערן און קענען בשעת זײ זיצן אױף זײערע פּאַרפֿומירטע טעראַסן, און עס װעט קומען אױף זײ אַזאַ הײמװײ אַ די אַלע װוּנדערן פֿון דער שטאָט דײַנער װעלן נישט זײ מנחם זײַן פֿאַרן פֿעלן פֿון דעם גרױליקן שלאָס פֿון קָדָת און דעם פּסכענט פֿון אײביקע שטערן װאָס זײ באַקרײנען אים.

¶239 "Then must you land amongst them with the Shantak, and let them see and touch that noisome and hippocephalic bird; meanwhile discoursing to them of unknown Kadath, which you will so lately have left, and telling them how its boundless halls are lovely and unlighted, where of old they used to leap and revel in supernal radiance. And the Shantak will talk to them in the manner of Shantaks, but it will have no powers of persuasion beyond the recalling of elder days.

„דערנאָך מוזסטו זיך אַראָפּלאָזן צװישן זײ מיטן שאַנטאַק, און זײ דערלאָזן זען און אָנרירן יענעם געסרחהדיקן און פֿערדקעפּיקן פֿױגל; דערװײַל זײ רעדנדיק פֿון קָדָת דעם אומבאַקאַנטן, װאָס דו װעסט האָבן געלאָזט דאָ אַנומלט, און זײ זאָגנדיק װי זײַנע אָנגבֿוליקע זאַלן זײַנען שײן און נישט־באַלױכטן, װוּ פֿאַר־צײַטנס פֿלעגן זײ שפּרינגען און הוליען אין הימלישער שטראַלונג. און דער שאַנטאַק װעט זײ רעדן אינעם שטײגער פֿון שאַנטאַקן, אָבער ער װעט האָבן נישט קײן כּוחות פֿון איבערצײַגן אַחוץ דעם דערמאָנען פֿון עלטערע טעג.

¶240 "Over and over must you speak to the wandering Great Ones of their home and youth, till at last they will weep and ask to be shewn the returning path they have forgotten. Thereat can you loose the waiting Shantak, sending him skyward with the homing cry of his kind; hearing which the Great Ones will prance and jump with antique mirth, and forthwith stride after the loathly bird in the fashion of gods, through the deep gulfs of heaven to Kadath's familiar towers and domes.

„אָבער און װידער מוזסטו רעדן די װאָגלדיקע ג ר ױ ס ע װעגן זײער הײם און יוגנט, ביז סוף־כּל־סוף װעלן זײ װײנען און בעטן אַז מען זאָל זײ װײַזן דעם צוריקגײענדיקן שטעג װאָס זײ האָבן אים פֿאַרגעסן. דעמאָלט קענסטו אָפּלױזן דעם װאַרטנדיקן שאַנטאַק, אים שיקנדיק אינעם הימל מיט דעם אַרײַנצילעװען־געשרײ פֿון זײַן מין; און דאָס געהערט װעלן די ג ר ױ ס ע אונטערטאַנצן און שפּרינגען מיט אַנטיקער הילולא, און באַלד דערנאָכדעם שפּאַנען נאָכן דערװידערדיקן פֿױגל אינעם שטײגער פֿון געטער, דורך די טיפֿע אָפּריסן פֿון הימל קײן די באַקאַנטע טורעמס און קופּאָלן פֿון קָדָת.

¶241 "Then will the marvellous sunset city be yours to cherish and inhabit for ever, and once more will earth's gods rule the dreams of men from their accustomed seat. Go now - the casement is open and the stars await outside. Already your Shantak wheezes and titters with impatience. Steer for Vega through the night, but turn when the singing sounds. Forget not this warning, lest horrors unthinkable suck you into the gulf of shrieking and ululant madness. Remember the Other Gods; they are great and mindless and terrible, and lurk in the outer voids. They are good gods to shun.

„דעמאָלט װעט די װוּנדערלעכע שקיעה־שטאָט זײַן דײַנע צו האַלטן זי טײַער און באַװױנען אױף אײביק, און נאָך אײן מאָל װעלן די געטער פֿון דער ערד געװעלטיקן מענטשן־חלומות פֿון זײער צוגעװױנט זיצאָרט. גײ איצטנס — דער אײבער־פֿענצטער איז אָפֿן און די שטערן װאָרטן אין דרױסן. שױן כאָרכלט דײַן שאַנטאַק און כיכיקעט מיט אומגעדולד. ריכטעװע אױף װעגע אין דער נאַכט, אָבער דרײ זיך אַװעק װען דאָס זינגען קלינגט. פֿאַרגעס נישט אָט די װאָרנונג, כּדי גרױל ן װאָס מ׳טאָר זײ נישט איבערקלערן זאָלן דיך נ ישט אַרײַנזױגן אינעם אײַנגאָס פֿון קװיטשענדיק און יאָמערנדיק שיגעון. טאָ דערמאָן זיך אין די אַ נ ד ע ר ע   ג ע ט ע ר ; זײ זײַנען גרױס און שׂכללאָז און מוראדיק, און לאָקערן אין די דרױסנדיקע בלױזן. זײ זײַנען גוטע געטער צו װײַכן פֿון זײ.

¶242 "Hei! Aa-shanta 'nygh! You are off! Send back earth's gods to their haunts on unknown Kadath, and pray to all space that you may never meet me in my thousand other forms. Farewell, Randolph Carter, and beware; for I am Nyarlathotep, the Crawling Chaos ."

„הײ! אַאַ־שאַנטאַ אניג! דו ביסט אַװעק! שיק צוריק די אַלע ערד־געטער צו זײערע באַליבטע װױנונגען אױף קָדָת דעם אומבאַקאַנט, און זײַ מתפּלל צום גאַנצן חלל אַז דו זאָלסט מיך קײן מאָל נישט טרעפֿן אין די טױזנטער אַנדערע פֿאָרמען מײַנע. זײַ מיר געזונט, ראַנדאָלף קאַרטער, און היט זיך, װאָרן איך בין ניאַרלאַתאָטעפּ, דער קריכנדיקער כאַאָס.“

¶243 And Randolph Carter, gasping and dizzy on his hideous Shantak, shot screamingly into space toward the cold blue glare of boreal Vega; looking but once behind him at the clustered and chaotic turrets of the onyx nightmare wherein still glowed the lone lurid light of that window above the air and the clouds of earth's dreamland. Great polypous horrors slid darkly past, and unseen bat wings beat multitudinous around him, but still he clung to the unwholesome mane of that loathly and hippocephalic scaled bird. The stars danced mockingly, almost shifting now and then to form pale signs of doom that one might wonder one had not seen and feared before; and ever the winds of nether howled of vague blackness and loneliness beyond the cosmos.

און ראַנדאָלף קאַרטער, זיך דישענדיק, דער קאָפ אים שװינדלדיק אױף זײַן שרעקלעכן שאַנטאַק, האָט זיך געשיסן קװיטשענדיק אין חלל ביזן קאַלטן בלאָען בלענדעניש פֿון צפֿונדיקער װעגע; געגעבן אַ קוק הינטער אים נאָר אײן מאָל אױף די געהײַפֿלטע און כאַאָטישע טורעמלעך פֿונעם אָניקסענעם קאָשמאַר װאָס דערין האָט נאָך געגליט דאָס אײנציקע גרױליקע ליכט פֿון יענעם פֿענצטער איבער דער לופֿט און די כמאַרעס פֿונעם חלום־לאַנד פֿון ערד. גרױסע פֿיל־אָרעמיקע גרױלן האָבן פֿינצטערהײט פֿאַרבײַגעגליטשט, און אומגעזעענע פֿלעדערמױז־פֿליגלען האָבן אָן אַ שיעור געקלאַפּט אַרומערט, אָבער נאָך האָט ער זיך געקלאַמערט אין דער קאַליעװאַטע גריװע פֿון יענעם האַדקע און פֿערדקעפּיקן באַשופּטן פֿױגל. די שטערן האָבן מיט שפּאָט געטאַנצט, כּמעט זיך איבעררוקנדיק פֿון מאָל צו מאָל צו פֿורעמען בלאַסע צײכנס פֿון דאָליע װאָס מ׳האָט געקענט זיך װוּנדערן אַז מע האָט זײ נישט געזען און מורא געהאַט פֿאַר דעם; און שטענדיק האָבן די װינטן פֿון שאול־⁠תּחתּיה געװױעט פֿון אומקלאָר פֿינצטערניש און עלנט הינטערן קאָסמאָס.

¶244 Then through the glittering vault ahead there fell a hush of portent, and all the winds and horrors slunk away as night things slink away before the dawn. Trembling in waves that golden wisps of nebula made weirdly visible, there rose a timid hint of far-off melody, droning in faint chords that our own universe of stars knows not. And as that music grew, the Shantak raised its ears and plunged ahead, and Carter likewise bent to catch each lovely strain. It was a song, but not the song of any voice. Night and the spheres sang it, and it was old when space and Nyarlathotep and the Other Gods were born.

איז דורכן גלימצערנדיקן געװעלב פֿאַר אים איז געפֿאַלן אַ געשװײַג פֿון גורל, און די אַלע װינטן און גרױלן האָבן זיך אַװעקשלײַכט װי נאַכטזאַכן שלײַכן אַװעק פֿאַרן קאַיאָר. ציטערנדיק אין כװאַליעס װאָס גאָלדענע פֿעדעמלעך נעבולע האָבן געמאַכט טשודנע זעיִקע, האָט זיך אױפֿגעהױבן אַ מוראװדיק רמזל פֿון װײַטער מעלאָדיע, זשומענדיק אין שװאַכע אַקאָרדן װאָס אונדזער װעלטאַל פֿון שטערן קען נישט. און בעת יענע מוזיק איז אױפֿגעװאַקסן, האָט דער שאַנטאַק אױפֿגעהױבן די אױערן און זיך געגעבן אַ שטױס פֿאָרױס, און קאַרטער האָט זיך דעס גלײַכן גענײגט צו כאַפּן יעדן פּראַכטיקן טאָן. ס׳איז געװען אַ ליד, אָבער נישט דאָס ליד פֿון אַבי װאָסער שטים. נאַכט און די ספֿערעס האָבן עס געזונגען, און ס׳איז געװען אַלט װען סע זײַנען געבױרן געװאָרן חלל און ניאַרלאַתאָטעפּ און די א נ ד ע ר ע   ג ע ט ע ר .

¶245 Faster flew the Shantak, and lower bent the rider, drunk with the marvel of strange gulfs, and whirling in the crystal coils of outer magic. Then came too late the warning of the evil one, the sardonic caution of the daemon legate who had bidden the seeker beware the madness of that song. Only to taunt had Nyarlathotep marked out the way to safety and the marvellous sunset city; only to mock had that black messenger revealed the secret of these truant gods whose steps he could so easily lead back at will. For madness and the void's wild vengeance are Nyarlathotep's only gifts to the presumptuous; and frantick though the rider strove to turn his disgusting steed, that leering, tittering Shantak coursed on impetuous and relentless, flapping its great slippery wings in malignant joy and headed for those unhallowed pits whither no dreams reach; that last amorphous blight of nether-most confusion where bubbles and blasphemes at infinity's centre the mindless daemon-sultan Azathoth, whose name no lips dare speak aloud.

װאָס װײַטער אַלץ גיכער איז געפֿלױגן דער שאַנטאַק, און נידריקער האָט דער רײַטער זיך גענײגט, שיכּור מיט דער פּלא פֿון אַ אױסטערלישע אָפּגרונטן, און זיך װירבלענדיק אין די קריסטאַלענע שפּולן פֿון דרױסנדיקן כּישוף. דערנאָך איז געקומען צו שפּעט די װאָרענונג פֿונעם בײזן, די סאַרדאָנישע התראה פֿונעם דעמאָן־לעגאַט װאָס ער האָט געבאָטן דעם זוכער זיך צו היטן פֿונעם משוגעת פֿון יענעם ליד. נאָר צו פֿאַרשפּעטן האָט ניאַרלאַתאָטעפּ אָפּגעצײכענט דעם װעג צו זיכערקײט און דער װוּנדערלעכער שקיעה־שטאָט; נאָר אױף צו להכעיס האָט יענער שװאַרצער שטאַפֿעט מגלה געװען דעם סוד פֿון די דאָזיקע אָפּציִער־געטער װאָס זײערע טריט האָט ער געקענט אַזױ גרינג צוריקפֿירן װען אים גלוסט זיך. װאָרן משוגעת און די װילדע נקמה פֿונעם בלױז זײַנען ניאַרלאַתאָטעפּס אײנציקע געשאַנקען צו די העזהדיקע; און הגם אַ מטורפֿדיקער האָט דער רײַטער געפּרװוּט אױסדרײען זײַן מיגלדיקע רײַט־חיה, איז יענער כיכענדיקער שאַנטאַק, קוקנדיק מיט תּאװה, פֿאָרױסגעפֿלאָסן האַסטיק און אומפֿאַרמאַטערלעך, פֿלאַטערנדיק מיט די גרױסע גלי טשיקע פֿליגלען אין בײזװוּקסיקער פֿרײד, און זיך געלאָזט אַװעק אין יענע אומגעהײליקטע גריבער װוּאַהין נישט קײן חלומות דערגרײכן; יענער לעצטער אַמאָרפֿישער פֿאַרפֿאַלב פֿון סאַמע נידעריקסטער בהלה װוּ בולבלעט און לעסטערט בײַם צענטער פֿון אינסוף דער שׂכללאָזער דעמאָן־סולטאַן עזתות, װאָס זײַן נאָמען דערװעגן זיך נישט קײן לעפֿצן רעדן בקול־⁠רם.

¶246 Unswerving and obedient to the foul legate's orders, that hellish bird plunged onward through shoals of shapeless lurkers and caperers in darkness, and vacuous herds of drifting entities that pawed and groped and groped and pawed; the nameless larvae of the Other Gods, that are like them blind and without mind, and possessed of singular hungers and thirsts .

נישט־⁠געװאַקלט, און געהאָרכיק צו דעם אָפּשטױסנדיקן לעגאַטס באַפֿעלן, האָט יענער העלישער פֿױגל זיך געגעבן אַ שטױס פֿאָרױס דורך מחנות פֿאָרעמלאָזע לאָקערערס און אונטערטאַנצערס אין פֿינצטערניש, און פּוסטע סטאַדעס דרײפֿנדיקע ישן װאָס האָבן אָנגערירט מיט דער לאַפּע און געקראָכן מיט דער האַנט און נאָך געקראָכן מיט דער האַנט און אָנגערירט מיט דער לאַפּע; די נאָמענלאָזע לאַרװעס פֿון די אַ נ ד ע ר ע   ג ע ט ע ר װאָס זײַנען װי זײ בלינד און אָן שׂכל, און פֿאַרמאָגנדיק אױסערגעװײנטלעכע הונגערן און דאָרשטן.

¶247 Onward unswerving and relentless, and tittering hilariously to watch the chuckling and hysterics into which the risen song of night and the spheres had turned, that eldritch scaly monster bore its helpless rider; hurtling and shooting, cleaving the uttermost rim and spanning the outermost abysses; leaving behind the stars and the realms of matter, and darting meteor-like through stark formlessness toward those inconceivable, unlighted chambers beyond time wherein Azathoth gnaws shapeless and ravenous amidst the muffled, maddening beat of vile drums and the thin, monotonous whine of accursed flutes.

פאָרױס נישט־⁠געװאַקלט און אומפֿאַרמאַטערלעך, און כיכיקענדיק הילולאדיק אין קוקן דאָס אונטערלאַכן און היסטעריקעס אין װעלכע ס׳איז מגולגל געװאָרן דאָס אױפֿגעשטאַנענע ליד פֿון נאַכט און די ספֿערעס, האָט יענער אומהײמלעכער שופּיקער מאָנסטער געטראָגן זײַן אָפּהענטיקן נעבעכדיקן רײַטער; אַדורכפֿליִענדיק און זיך שיסנדיק, שפּאַלטנדיק דעם סאַמע װײַטסטן ראַנד און אַדורכשפּאַנענדיק די דרױסנדיקסטע תּהומען; צוריקדערלאָזנדיק די שטערן און די געגבֿולן פֿון חומר, און אַרױספֿליִענדיק װי אַ מעטעאָר דורך הױלער אָנפֿאָרעמדיקײט צו יענע אומבאַנעמלעכע, אומבאַלױכטענע קאַמערן הינטער צײַט װאָס דערין גריזשעט עזתות געשטאַלטלאָז און װעלפֿיש צװישן דעם צוגעדושענעם, אױפֿרעגנדיקן קלאַפּ פֿון ניבֿזהדיקע פּױקן און דעם דינעם, מאָנאָטאָנישן פּכיק פֿון פֿאַרשאָלנעטע פֿלײטן.

¶248 Onward - onward - through the screaming, cackling, and blackly populous gulfs - and then from some dim blessed distance there came an image and a thought to Randolph Carter the doomed. Too well had Nyarlathotep planned his mocking and his tantalising, for he had brought up that which no gusts of icy terror could quite efface. Home - New England - Beacon Hill - the waking world.

פֿאָרױס — װײַטער פֿאָרױס — דורך די קװיטשנדיקע, גאָגאָטשעניקע, און שװאַרץ־באַפֿעלקערטע אָפּגרונטן — און דערנאָכדעם זײַנען געקומען ראַנדאָלף קאַרטערן דעם פֿאַראורטלטן פֿון עפּעס אַ פֿינצטערלעכן געבענטשטן מהלך אַ געשטאַלט און אַ געדאַנק. צו גוט האָט ניאַרלאַתאָטעפּ געפּאַלעװעט זײַן נאָכשפּעטן און אָנרײצן, װײַל ער האָט דערמאָנט דאָס װאָס נישט קײן פּלאָשן פֿון אײַזיקער אימה האָט געקענט אין גאַנצן אָפּװישן. הײם — נײַ־ענגלאַנד — שײַנטורעם־בערגל — די װאַכע װעלט.

¶249 "For know you, that your gold and marble city of wonder is only the sum of what you have seen and loved in youth… the glory of Boston's hillside roofs and western windows aflame with sunset; of the flower-fragrant Common and the great dome on the hill and the tangle of gables and chimneys in the violet valley where the many-bridged Charles flows drowsily… this loveliness, moulded, crystallised, and polished by years of memory and dreaming, is your terraced wonder of elusive sunsets; and to find that marble parapet with curious urns and carven rail, and descend at last those endless balustraded steps to the city of broad squares and prismatic fountains, you need only to turn back to the thoughts and visions of your wistful boyhood."

„װאָרן זײַ־זשע װיסן, אַז דײַן גאָלדענע און מירמלענע שטאָט פֿון װוּנדער איז נאָר דער סךהכּל פֿון װאָס דו האָסט געזען און ליב געהאַט אין דײַן יוגנט… די גלאָריע פֿון באָסטאָנער בערגלנײג־דעכער און מערבֿדיקע פֿענצטער פֿלאַמנדיק מיט שקיעה; פֿונעם בלום־שמעקעדיקער כּלל־לאָנקע און דעם גרױסן קופּאָל אױפֿן בערגל און דעם פּלאָנטער פֿון דאַכשפּיצן און קױמענס אינעם לילאָװע טאָל װוּ דער טשאַרלס פֿון די פֿילצאָליקע בריקן פֿליסט אַ פֿאַרשלאָפֿענער … די אָ פּראַכטיקײט, אױסגעפֿורעמט, אױסקריסטאַליזירט, און פֿראָטירט דורך יאָרן פֿון זיכּרון און חלומען, איז דײַן באַטעראַסטער װוּנדער פֿון גליטשיקע שקיעות; און צו געפֿינען יענץ מירמלען געלענדער מיט מאָנדע אורנעס און אױסגעשניצטער פּאַרענטשע, און סוף־כּל־סוף אַראָפּגײן יענע פֿאַראַבאַלוסטראַדטע טרעפּן צו דער שטאָט פֿון ברײטע פּלעצער און פּריזמאַטיזע פֿאָנטאַנען, דאַרפֿסטו נאָר זיך אומקערן צו די געדאַנקען און חזיונות פֿון דײַן פֿאַרבענקטער ייִנגלשאַפֿט.“

¶250 Onward - onward - dizzily onward to ultimate doom through the blackness where sightless feelers pawed and slimy snouts jostled and nameless things tittered and tittered and tittered. But the image and the thought had come, and Randolph Carter knew clearly that he was dreaming and only dreaming, and that somewhere in the background the world of waking and the city of his infancy still lay. Words came again - "You need only turn back to the thoughts and visions of your wistful boyhood." Turn - turn - blackness on every side, but Randolph Carter could turn.

פֿאָרױס — װײַטער פֿאָרױס — קאָפּשװינדלדיק פֿאָרױס צו לעצטגילטיקער דאָליע דורכן פֿינצטערניש װוּ ראיה־לאָזע טאַפּערלעך האָבן אָנגערירט מיט דער לאַפּע און שלײַמיק פּיסקן האָבן זיך געבוצקעט און נאָמענלאָזע זאַכן האָבן געכיכקעט און געכיכקעט און געכיכקעט. אָבער דאָס געשטאַלט און דער געדאַנק זײַנען געקומען, און ראַנדאָלף קאַרטער האָט קלאָר געװוּסט אַז ער האָט געחלומט און נאָר געחלומט, און אַז ערגעצװוּ אין הינטערגרונט איז נאָך געליגן די װעלט פֿון װאַך און די שטאָט פֿון זײַן עופֿלשאַפֿט. װערטער זײַנען נאָך אַ מאָל געקומען: „דאַרפֿסטו זיך נאָר אומקערן צו די געדאַנקען און חזיונות פֿון דײַן פֿאַרבענקטער ייִנגלשאַפֿט“. זיך קערן — קערן — קערן — פֿינצטערניש אױף יעדער זײַט, אָבער ראַנדאָלף קאַרטער האַט געקענט זיך קערן.

¶ 251 Thick though the rushing nightmare that clutched his senses, Randolph Carter could turn and move. He could move, and if he chose he could leap off the evil Shantak that bore him hurtlingly doomward at the orders of Nyarlathotep. He could leap off and dare those depths of night that yawned interminably down, those depths of fear whose terrors yet could not exceed the nameless doom that lurked waiting at chaos' core. He could turn and move and leap - he could - he would - he would - he would.

כאָטש געדיכט איז געװען דער זיך אײַלנדיקער קאָשמער װאָס האָט געכאַפּט אים די חושים, האָט ראַנדאָלף קאַרטער געקענט זיך דרײען און רירן. ער האָט געקענט זיך רירן, און טאָמער האָט ער געװאָלט האָט ער געקענט אַראָפּשפּרינגען פֿונעם בײזן שאַנטאַק װאָס האָט אים אַראָפּקוליענדיקערהײט געטראָגן צו דאָליע בײַ די באַפֿעלן פֿון ניאַרלאַתאָטעפּן. ער האָט געקענט אָראָפּשפּרינגען און זיך דערװעגן אַרײַן אין יענע טיפֿנישן פֿון נאַכט װאָס זײ האָבן געגענעצט אָנסופֿיק אַראָפּ, יענע טיפֿענישן פֿון מורא װאָס זײערע שרעקענישן האָבן דאָך נישט געקענט איבערשטײַגן די נאָמענלאָזע דאָליע װאָס האָט געלאָקערט װאַרטנדיק אױפֿן תּוך פֿון תּוהו־בוהו. ער האָט געקענט זיך דרײען און זיך רירן און שפּרינגען — ר׳האָט געקענט — ער װאָלט — ער װאָלט — ער װאָלט.

¶252 Off that vast hippocephalic abomination leaped the doomed and desperate dreamer, and down through endless voids of sentient blackness he fell. Aeons reeled, universes died and were born again, stars became nebulae and nebulae became stars, and still Randolph Carter fell through those endless voids of sentient blackness.

אַראָפּ פֿון יענער ריזיקער פֿערדקעפּיקער פֿאַרדאָרבנקײט איז אַראָפּגעשפּרונגען דער פֿאַראורטלטער און פֿאַרייִאושטער בעל־חלומות, און אַראָפּ דורך אָנסופֿיקע בלױזן פֿון פֿילנדיקער שװאַרצקײט איז ער געפֿאַלן. אײביקײטן האָבן געטאַמעלט, װעלטאַלן זײַנען געשטאָרבן און נאָך אַ מאָל געבױרן געװאָרן, שטערן זײַנען געװאָרן נעבולעס און נעבולעס זײַנען געװאָרן שטערן, און נאָך איז ראַנדאָלף קאַרטער געפֿאַלן דורך יענע אָנסופֿיקע בלױזן פֿון פֿילנדיקער שװאַרצקײט.

¶253 Then in the slow creeping course of eternity the utmost cycle of the cosmos churned itself into another futile completion, and all things became again as they were unreckoned kalpas before. Matter and light were born anew as space once had known them; and comets, suns and worlds sprang flaming into life, though nothing survived to tell that they had been and gone, been and gone, always and always, back to no first beginning.

דערנאָכדעם אין דער פּאַװאָליע און פּױזנדיקן גאַנג פֿון אײביקײט האָט דער עקסטער גילגול פֿונעם קאָסמאָס זיך אױפֿגבױטען אין נאָך אַן אומזיסטיקער פֿאַרענדיקונג, און אַלע זאַכן זײַנען נאָך אַ מאָל געװאָרן װי זײ זײַנען געװען מיט אומגערעכנטן קאַלפּעס פֿריִער. חומר און ליכט זײַנען געבױרן געװאָרן אױפֿס נײַ װי דער חלל האָט אַ מאָל זײ געקענט; און קאָמעטן, זונען און װעלטן זײַנען אױפֿגעשפּרונגען פֿלאַמנדיק צו לעבן, כאָטש גאָרנישט האָט נישט איבערגעלעבט צו זאָגן אַז זײ זײַנען געהאַט געװען און דערנאָך זײַנען אַװעק, געװען און אַװעק, תּמיד און תּמיד, צוריק צו נישט קײן ערשטן אָנהײב.

¶254 And there was a firmament again, and a wind, and a glare of purple light in the eyes of the falling dreamer. There were gods and presences and wills; beauty and evil, and the shrieking of noxious night robbed of its prey. For through the unknown ultimate cycle had lived a thought and a vision of a dreamer's boyhood, and now there were remade a waking world and an old cherished city to body and to justify these things. Out of the void S'ngac the violet gas had pointed the way, and archaic Nodens was bellowing his guidance from unhinted deeps.

און ס׳איז געװען נאָך אַ מאָל אַ רקיע, און נאָך אַ װינט, און אַ בלענדעניש פֿון פּורפּעלן ליכט אין די אױגן פֿונעם פֿאַלנדיקן בעל־חלומות. עס זײַנען געװען געטער און פֿאַראַנענקײטן און רצונות; שײנקײט און בײזקײט, און דאָס קװיטשן פֿון סמיקער נאַכט באַרױבט פֿון זײַן רױב. װײַל דורכן אומבאַקאַנטן לעצטגילטיקן גילגול האָט געלעבט אַ געדאַנק און אַ חזיון פֿון אַ בעל־חלומותעס ייִנגלשאַפֿט, און איצטער זײַנען איבערמאַכט געװאָרן אַ װאַכע װעלט און אַן אַלטע טײַער־געהאַלטענע שטאָט צו פֿאַרקערפּערן און רעכטפֿאַרטיקן די דאָזיקע זאַכן. פֿונעם בלױז האָט ס׳נגאַק דער לילאָװע גאַז געװיזן דעם װעג, און אַרכאַיִשער נאָדענס האָט געמיטשעט זײַן הדרכה פֿון אומבאַרמזטע טיפֿענישן.

¶255 Stars swelled to dawns, and dawns burst into fountains of gold, carmine, and purple, and still the dreamer fell. Cries rent the aether as ribbons of light beat back the fiends from outside. And hoary Nodens raised a howl of triumph when Nyarlathotep, close on his quarry, stopped baffled by a glare that seared his formless hunting-horrors to grey dust. Randolph Carter had indeed descended at last the wide marmoreal flights to his marvellous city, for he was come again to the fair New England world that had wrought him.

שטערן זײַנען געשװאָלן געװאָרן אין שאַרײ⁠ען און שאַרײ⁠ען זיך אױפֿגעריסן אין פֿאָנטאַנען פֿון גאָלד, קאַרמין און פּורפּור, און נאָך איז דער בעל־חלומות געפֿאַלן. געשרײען האָבן צעריסן דעם עטער בעת סטענגעס ליכט האָבן צוריקגעשלאָגן די טײַװלאָנים פֿון דרױסן. און גרײַז־גראָער נאָדענס האָט אױפֿגעהױבן אַ יללה פֿון נצחון װען ניאַרלאַתאָטעפּ, ענג צו זײַן געפֿאַנג, האָט זיך אָפּגעשטעלט פֿאַרשטערט דורך אַ בלענדעניש װאָס האָט צוגעברענט זײַן פֿאָרעמלאָזע געיעג־גרױלן אין גראָען שטױב. ראַנדאָלף קאַרטער איז טאַקע אַראָפּגעגאַנגען די ברײטע מירמלענע גאָרנס אין זײַן װוּנדערלעכער שטאָט, װײַל ער איז נאָך אַ מאָל געקומען צו דער חנעװדיקער נײַ־ענגלאַנדער װעלט װאָס האָט אים געשאַפֿן.

¶ 256 So to the organ chords of morning's myriad whistles, and dawn's blaze thrown dazzling through purple panes by the great gold dome of the State House on the hill, Randolph Carter leaped shoutingly awake within his Boston room. Birds sang in hidden gardens and the perfume of trellised vines came wistful from arbours his grandfather had reared. Beauty and light glowed from classic mantel and carven cornice and walls grotesquely figured, while a sleek black cat rose yawning from hearthside sleep that his master's start and shriek had disturbed. And vast infinities away, past the Gate of Deeper Slumber and the enchanted wood and the garden lands and the Cerenarian Sea and the twilight reaches of Inquanok, the crawling chaos Nyarlathotep strode brooding into the onyx castle atop unknown Kadath in the cold waste, and taunted insolently the mild gods of earth whom he had snatched abruptly from their scented revels in the marvellous sunset city.

און דערנאָך צום אָרגל־אַקאָרדן פֿון די מיריאַד פֿײַפֿלעך אין דער פֿרי און דעם שאַרײ־שׂרפֿענען אַדורכגעװאָרפֿן פֿאַרבלענדנדיק דורך פּורפּלענע שױבן פֿונעם גרױסן גאָלדענעם קופֿאָל פֿונעם שטאַט־הױז אױפֿן באַרג, איז ראַנדאָלף קאַרטער אַרױפֿגעשפּרונגען שרײַענדיק פֿון שלאָף אין זײַן באָסטאָנער צימער. פֿײגל האָבן געזונגען אין פֿאַרטײַעטע גערטנער און דער פּאַרפֿום פֿון טרױבן אױף שפּאַלירן איז געקומען פֿאַרבענקט פֿון אַלטאַנקעס װאָס זײַן זײדע האָט אױפֿגעהאָדעװעט. שײנקײט און ליכט האָבן זיך גטליִעט פֿון קלאַסיש קאַמין־דעקל און אױסגעשניצטן גזימס און װענט גראָטעסק אױסגעמאָלט, בעת אַ גלאַטיקע שװאַרצע קאַץ איז גענעצנדיק אױפֿגעשטאַנען פֿון שלאָף בײַם הײמפֿײַער װאָס איר בעל־הביתעס ציטער און קװיטש האָבן צעשטערט. און אומגעהײַערע אין־סופֿן אַװעק, נאָכן ט ױ ע ר    פֿ ו ן   ט י פֿ ע ר ן   ד ר ע מ ל און דעם פֿאַרכּישופֿטן װאַלד און די גאָרטן־לענדער און דעם צערענאַרער ים און די בין־השמשותדיקע קאַנטן פֿון אינקואַנאָק, האָט דער קריכענדיקער כאַאָס ניאַרלאַתאָטעפּ געשפּאַנט דומענדיק אין דעם אָניקסענעם שלאָס אַרײַן אױף אומבאַקאַנטן קָדָת אינעם קאַלטן װיסטעניש, און פֿאַרשפּעטיקט חוצפּהדיק די מילדע ערד־געטערװאָס ער האָט אָנגעכאַפּט פּלוצעמדיק פֿון זײערע פּאַרפֿומירטע הילולא־⁠וחינגאס אין דער װוּנדערלעכער שקיעה־שטאָט.